Signature
A.K.
9/6/07
-μην έχοντας καμιά σημασία ο χρόνος ο σεπτός,
ο παραβιασμένος-
ο παραβιασμένος-
Ο της αγάπης
μέγας
πάμπλουτος,
ο προλετάριος
της πνευματικότητας
εγώ
Φτωχούλης του θεού,
καιόμενος
ευωδιάζοντας
σε θυμιατά της ιεράς Ασίζης,
ή, Σιέννα της αυστηράς,
– σχήμα θαλάσσιας αχιβάδας
εγώ
Εγώ ανύπαρκτος
στα όνειρα της θερινής σου ανάπαυσης
κατά το πλάγιασμα της βροχής
σε έντονο φούξια
ατλάζι μαξιλάρι
Μηδαμινή παρουσία – απουσία
της ζωής
σου
εδώ εγώ, ο οφείλων στη γη των ανθρώπων,
στη γη των ψυχών,
των χορδών του βιολιού, του μπουζουκιού
και του πορφυρού πάθους της Μεσογείου
ιδου εγώ, λοιπόν,
ο οφείλων πάντοτε
ως τάμα
στις πέτρες των δρόμων
στης ασφάλτου το κάμα
στις κροκάλες της θάλασσας
και στις θύνες του ήλιου
σου
τα δύο μου γόνατα
θρυμματισμένα.
αυτό τα...δυο μου γόνατα θρυμματισμένα... είναι πολύ δυνατό
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ καλο το ποίημα. μου θύμισε πολύ αυτα που είχα διαβάσει στο λ..... μια επιφανειακή ηρεμία που κρύβει συναισθηματικό βάθος που κορυφώνεται στο τέλος με σπαραγμό
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΥ μου άρεσε αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήl' auteur,
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ