Ανάπαυλα, παουσε, διάλυμα, Ωραία! με λεμονάδες σάμαλι παστελι, φυστικια, πασατέμπο! Εσύ θέλεις διάλυμμα και γω έβρισκα εδώ ενα διάλυμα. Με κουράζουν οι μαύρες σκέψεις για το αύριο, αλλά δεν μπορώ να σκεφτω τίποτα αλλο. Και όμως ζωή χωρίς εστέτ και ποίηση, μια μαυρίλα θα ναι και μετά πως να συζητας πολιτικά; Γύρισα, έβαλα τον τσάρο για ύπνο συγχίστηκα με την Αθηνά και σκέφτηκα ότι στου κουφού τη πόρτα όσο θέλεις βρόντα! Υπάρχουν καταπιεστές γιατι υπάρχουν καταπιεζόμενοι, οπότε δεν υπάρχουν ελπίδες. Ο κόσμος κάνει την ιστορία των άλλων πάντα ποτέ τη δική σου, και αυτη η παραδοξολογία ισχύει για όλους.
Τωρα φιλοσοφίες του κώλου. Αλλα και να μην ήταν του κώλου το ίδιο κάνει, την ίδια αποδοχή έχουν όλες. Λέει ο Κονδύλης, να διαβάζουμε και να επιστρέφουμε στους κλασικούς, γιατι μόνο τότε δεν θα μας εντυπωσιάζουν οι παπάριες του κάθε παπάρα!
Ο τσάρος θα μείνει μέχρι το τέλος του μήνα, μετά θα πάω για ενα τριήμερο στα καμένα, είσαι να πάμε μαζί;
liberté, εγώ τα έκανα μαντάρα! νόμιζα πως τόλμησες να καθαιρέσεις ένα εξαιρετικό ποστ που με είχε αγγίξει ιδιαίτερα. έγραψα τα παράπονά μου, και μετά βλέποντας την γκάφα μου, τα έσβησα. θα με συχωρέσεις; φιλάκια!
Πάνω που πήρα μιαν ανάσα εγώ μετά από μήνες κούρασης & είπα να κάνω μια γύρα στην μπλογκόσφαιρα! Δεν πειράζει. Δεν θα χαθούμε. Κααααλή ξεκούρασή & να περιέχει πολλές πολλές βαθιές ανάσες! Τα λέμε πάλι,κάποια στιγμή.
Αχ! Ο Βαρδάρης δεν φυσάει... Εδώ & 2 βδομαδες εχουμε βγάλει τη μπέμπελη λόγω του δήθεν τάχα "μίνι" καύσωνα... Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια & που πρόσεξες την προμετωπίδα στο μπλογκ μου. Θα τα πούμε & emailκώς εντος των ημερών to know us better που λένε.
Αλεξάνδρα μου ξεκουράσου. Εγώ τώρα άρχισα να ξαναμπαίνω στα blogs, τώρα που τέλειωσαν οι εξετάσεις, δώσαμε ελέγχους, και επί τέλους λέμε: ΔΙΑΚΟΠΕΣ!!!!!!
deθα το κάνεις αυτό! (δλδ ποιο; ξέρω γω;) δε θα πάμε στην περιφορά της εικόνας, μεγάλη η χάρη της (ποιας; δεν κατάλαβα)ούτε στη 'μήδεια' (μήδεια είμαι και φαίνομαι). για ποτό πάμε. αυτό μάλιστα. κι ας ειν και από πορτοκάλλη!
πώς νιώθεις όταν η καλοσύνη που βγάζουν οι άλλοι έρχεται κοντά σου και σ'αγκαλιάζει; νιώθω ότι γίνομαι παιδί. ότι για λίγο γίνομαι ελαφριά βαρκούλα κι η θάλασσα με προστατεύει από μόνη της. ο χρόνος με τέτοιους φίλους γίνεται γλυκός περίπατος. έστω κι αν κάθεσαι σε μια βιβλιοθήκη. ή σ'ένα τραπέζι. ή σε μια καρέκλα.
εξαιρετικόν χρήμα τη φιλία το απλοϊκώς φέρεσθαι.
αυτό το ρητό μ'αρέσει να το τρώω όταν μου το προσφέρουν. κι ας το λακάν να λέει. έχει τα δίκια του.
είπα να ρίξω μιά ματιά, και βλέπω πρόσκληση σε παιχνίδι. παιχνίδι ! να κάτι ζωτικό, που το χουμε στερηθεί...
λοιπόν, Helene, απόψε θα τελειώσω αργά και να ιδούμε αν θα προκάμω αύριο να παίξω... πάντως, μη με ξεχνάτε απ' το παιχνίδι σας, και κυρίως μη μ αφίνετε απ' έξω! κάποτε -τι διάβολο- θα μπορέσω :)
και συ καλή μου λέξη να εισαι καλα και ξεκουραστείς
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάπαυλα, παουσε, διάλυμα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία! με λεμονάδες σάμαλι παστελι, φυστικια, πασατέμπο!
Εσύ θέλεις διάλυμμα και γω έβρισκα εδώ ενα διάλυμα. Με κουράζουν οι μαύρες σκέψεις για το αύριο, αλλά δεν μπορώ να σκεφτω τίποτα αλλο.
Και όμως ζωή χωρίς εστέτ και ποίηση, μια μαυρίλα θα ναι και μετά πως να συζητας πολιτικά;
Γύρισα, έβαλα τον τσάρο για ύπνο συγχίστηκα με την Αθηνά και σκέφτηκα ότι στου κουφού τη πόρτα όσο θέλεις βρόντα!
Υπάρχουν καταπιεστές γιατι υπάρχουν καταπιεζόμενοι, οπότε δεν υπάρχουν ελπίδες. Ο κόσμος κάνει την ιστορία των άλλων πάντα ποτέ τη δική σου, και αυτη η παραδοξολογία ισχύει για όλους.
Τωρα φιλοσοφίες του κώλου.
Αλλα και να μην ήταν του κώλου το ίδιο κάνει, την ίδια αποδοχή έχουν όλες.
Λέει ο Κονδύλης, να διαβάζουμε και να επιστρέφουμε στους κλασικούς, γιατι μόνο τότε δεν θα μας εντυπωσιάζουν οι παπάριες του κάθε παπάρα!
Ο τσάρος θα μείνει μέχρι το τέλος του μήνα, μετά θα πάω για ενα τριήμερο στα καμένα, είσαι να πάμε μαζί;
liberté, εγώ τα έκανα μαντάρα! νόμιζα πως τόλμησες να καθαιρέσεις ένα εξαιρετικό ποστ που με είχε αγγίξει ιδιαίτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήέγραψα τα παράπονά μου, και μετά βλέποντας την γκάφα μου, τα έσβησα.
θα με συχωρέσεις;
φιλάκια!
θα την έχεις την ανάπαυλα, αλλά να επανέρχεσαι
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν υπάρχει λόγος να σβήνετε τίποτα απ τα ωραία που γράφετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήσας έσβησα εγώ ποτέ, κάτι;
(μονάχα δικά μου μπορώ να σβήνω...)
εσείς, όπως θέλετε να εκφράζεστε
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή ξεκούραση κι όλα όπως τα θες και σύντομα παλι εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)
καλή ξεκούρασι κοριτσάκι....
ΑπάντησηΔιαγραφήνα περάσεις όμορφα!!!!!!
εντάξει, δεν λείπω...
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ είμαι.
δουλεύω.
Πάνω που πήρα μιαν ανάσα εγώ μετά από μήνες κούρασης & είπα να κάνω μια γύρα στην μπλογκόσφαιρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πειράζει. Δεν θα χαθούμε. Κααααλή ξεκούρασή & να περιέχει πολλές πολλές βαθιές ανάσες!
Τα λέμε πάλι,κάποια στιγμή.
συν αδελφικές καλησπέρες
ΑπάντησηΔιαγραφή@ akb...
εξαίρετη η προς Κορινθίους Α' προμετωπίδα σου,
ένα απ' τα par coeur μου ...
εγώ, εδώ γύρω τριγυρνάω.
σε σένα, καλή ξεκούραση
με τον Βαρδάρη δροσερό στη στράτα σου
και πρίμα στα πανιά των διακοπών σου
amitié
à bientôt :)
Αχ! Ο Βαρδάρης δεν φυσάει... Εδώ & 2 βδομαδες εχουμε βγάλει τη μπέμπελη λόγω του δήθεν τάχα "μίνι" καύσωνα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια & που πρόσεξες την προμετωπίδα στο μπλογκ μου.
Θα τα πούμε & emailκώς εντος των ημερών to know us better που λένε.
Καλό βραδυ.
Αλεξάνδρα μου ξεκουράσου. Εγώ τώρα άρχισα να ξαναμπαίνω στα blogs, τώρα που τέλειωσαν οι εξετάσεις, δώσαμε ελέγχους, και επί τέλους λέμε: ΔΙΑΚΟΠΕΣ!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήσ' έχω έγνοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήπρόσεχε, να τελειώνεις μ' εκείνη την υπόθεση...
Μη ξεχάσεις αύριο Δευτέρα, στις 9,30 στην μικρή πλατεία την αστεία!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλέ σσσσσςςςςς! είναι μυστικό!
ΑπάντησηΔιαγραφήχα χα χα ....
φιλιά
στο πιο γλυκό γαλανομάτικο ξανθό πλάσμα του κόσμου
(μετά από μένα βέβαια!)
βρε σεις,
ΑπάντησηΔιαγραφήπρωί ή βράδυ;
ορίστε Helene,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο επέστρεψα
εκείνο που σε είχε
αγγίξει ιδιαίτερα
ωραία, να μην ξεχάσω να σε φιλήσω και γι'αυτό, αύριο βράδυ στις , 9 και 31!
ΑπάντησηΔιαγραφήdeθα το κάνεις αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφή(δλδ ποιο; ξέρω γω;)
δε θα πάμε στην περιφορά της εικόνας, μεγάλη η χάρη της (ποιας; δεν κατάλαβα)ούτε στη 'μήδεια' (μήδεια είμαι και φαίνομαι).
για ποτό πάμε.
αυτό μάλιστα. κι ας ειν και από πορτοκάλλη!
πώς νιώθεις όταν η καλοσύνη που βγάζουν οι άλλοι έρχεται κοντά σου και σ'αγκαλιάζει;
ΑπάντησηΔιαγραφήνιώθω ότι γίνομαι παιδί.
ότι για λίγο γίνομαι ελαφριά βαρκούλα κι η θάλασσα με προστατεύει από μόνη της.
ο χρόνος με τέτοιους φίλους γίνεται γλυκός περίπατος. έστω κι αν κάθεσαι σε μια βιβλιοθήκη. ή σ'ένα τραπέζι. ή σε μια καρέκλα.
εξαιρετικόν χρήμα τη φιλία το απλοϊκώς φέρεσθαι.
αυτό το ρητό μ'αρέσει να το τρώω όταν μου το προσφέρουν.
κι ας το λακάν να λέει. έχει τα δίκια του.
καλημέρα. πέρασα όμορφα χτες μαζί σας.
σε παρακαλώ, έλα να παίξεις μαζί μου! πάρε τα κουβαδάκια σου και σε περιμένω!
ΑπάντησηΔιαγραφήείπα να ρίξω μιά ματιά,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι βλέπω πρόσκληση σε παιχνίδι.
παιχνίδι !
να κάτι ζωτικό,
που το χουμε στερηθεί...
λοιπόν, Helene,
απόψε θα τελειώσω αργά
και να ιδούμε αν θα προκάμω αύριο να παίξω...
πάντως, μη με ξεχνάτε απ' το παιχνίδι σας,
και κυρίως μη μ αφίνετε απ' έξω!
κάποτε -τι διάβολο-
θα μπορέσω :)
σιγά, μην έχανα το παιχνίδι :)
ΑπάντησηΔιαγραφήλοιπόν καρτιέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΥ ΕΙΣΑΙ;
εδώ, άμπττθ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργείς...
ΑπάντησηΔιαγραφήκανείς δεν με περιμένει,
ΑπάντησηΔιαγραφήπουθενά...
ψέμματα, κανείς δεν περιμένει!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι θέλω ένα δούναβη όλο δικό μου!