Σάββατο, Δεκεμβρίου 13, 2008



signat.
a.k.
.
.

Ετούτο εδώ
Είναι σαν τα στενά περάσματα
Της ευτυχίας τα στενά μονοπάτια
Διαβαίνεις και λες, θα με βγάλει, δε θα με βγάλει...
Στρεκλάς σε κατσάβραχα
Παραπατάς σε πέτρες λιανές
Πιάνεσαι στ’ αρμυρίκια
Και προχωράς στον ήλιο κατάφατσα
και στο γαλάζιο
Φεγγοβολάν τα νερά
Ως πέρα
Φέγγει η Εύβοια


.
.
5 Δεκέμβρη 08

23 σχόλια:

  1. @ coco,

    το ποδήλατο και βουουρ !


    Υ.Γ.

    συγκρατώ, το 5:12 πμ !

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λατρεύω τη θάλασσα.
    Μπόρεσες να πας αυτες τις μερες;
    Η μενεις κοντα της;
    καλη κυριακη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ roadartist,

    όχι, δεν μένω κοντά.
    καλοκαιρινή είναι η φωτό.
    ποιός δεν την λατρεύει;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ χαίρετε, καλή μας
    Φαιδρα Φις,

    κι ευχαριστώ, που περάσατε απ' εδώ !

    χρειάστηκα για την ψυχή,
    μιά μικρή όαση.
    υπάρχει δρόμος πολύς μπροστά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλημέρα!!!!!!

    μιά γωνιά μέσα μας, ν' αγναντεύουμε.....

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν έχει σημασία η Εύβοια, σημασία έχει πώς μέσα από τα στενά της βγαίνεις σε τέτοιο φως. Αυτή η ώρα που μια άλλη αλήθεια από τη γήινη ανεξάντλητα σου παραχωρείται ονόμασε την μόνη Ελλάδα, πραγματική. Δύσκολο στις μέρες μας το παιχνίδι αυτό να κερδίσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ genna,

    ΠΕΙΡΑΖΕΙ, ΠΟΥ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΩΝΙΑ ΝΑ ΑΓΝΑΝΤΕΥΩ ΕΞΩ ΜΟΥ ;;;;

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ Cle,

    τα κατάφερες και τα βρήκες με τον υπολογιστή σου;!
    στείλε mail, τι κάνεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. quartier libbre γεια σου.
    Πολύ ωραία η φωτογραφία σου, μα και το τοπίο που δείχνει.
    Όσο για της ευτυχίας τα στενά μονοπάτια, πράγματι είναι πολύ στενά και δύσβατα περάσματα που άν με κόπο τα περάσεις θα σε οδηγήσουν κοντά της. Η ευτυχεία καμιά φορά κρατά τόσο λίγο που μας κάνει να νομίζουμε ότι δεν υπάρχει. Άλλες φορές πάλι κρατάει λίγο περισσότερο και τότε την αισθανόμεθα, μα και πάλι η ζωή της είναι μικρή γιατί υπάρχουν μόνο ευτυχισμένες μέρες στη ζωή μας. Αντιθέτως ευτυχισμένη ζωή δεν υπάρχει.
    Τέλος η μεγαλύτερη ευτυχία της ζωής μας, είναι εκείνη που μας κάνει να νομίζουμε ότι μας αγαπούν.
    ****************************
    Λίγες μέρες ευτυχίας ψάχνοντας μπορεί βρείς,
    μιά ζωή ευτυχισμένη για να ζήσεις δεν μπορείς.
    ****************************
    Φιλικά: Γιάννης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ ayanni,

    θαρρώ, στιγμές είναι η ευτυχία...
    δεν ξέρω πάλι...
    μπορεί να κάνω και λάθος !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όπου να ΄ναι έρχεται, κατά τις τρεις παρά τον κόβω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @
    "... και του τα λέω του μικρού, να προσέχει, να μελετάει, να προκόψει, του κεφαλιού του όμως εκείνος, κάνε Αθηνά μου να γυρίσει σώος, θα του μετρήσω τα κόκκαλα..."


    βρε, τι έχουμε πάθει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ας φέξει και στην Αθήνα κάποτε!

    καλημέρα
    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. "Διαβαίνεις και λες, θα με βγάλει, δε θα με βγάλει..." !


    Μια πολύ ζεστή & αδελφική "καλημέρα" προς την οικοδέσποινα & προς όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ Φαιδρα Φις,

    δεν ξέρω...
    το τέρας της αισιοδοξίας, αυτόν τον καιρό δεν είναι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @ akb8862,

    "θα με βγάλει, δε θα με βγάλει..."

    pas du tout, pas du tout,
    που λέγαμε παιδάκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή