Δευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2009

Gilbert Bécaud


bleuet -
άνθος σύμβολο
της μνημοσύνης
και της αλληλεγγύης







Quand il est mort le poète
.
.









το τραγούδι :

όταν ο ποιητής πέθανε
όλοι του οι φίλοι έκλαιγαν
ο κόσμος όλος έκλαιγε
.
το αστέρι του
το έθαψαν
σε ένα μεγάλο αγρό, με στάχυα.
γι αυτό,
σ' αυτόν τον αγρό
βρίσκει κανείς
bleuets.








.
.
.Καλό μήνα Φλεβάρη !
στις

4 σχόλια:

  1. CocoΔευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2009 2:43:00 π.μ.

    καλό μήνα :)


    δεν έχω ήχοοο
    προτιμώ τον βωβό χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ea.r.Δευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2009 5:21:00 π.μ.

    καλό μήνα!! και καλημέρα

    έχω ήχο αλλά τα γαλλικά μου είναι ''βωβά''.λέει κάτι; ή βωβά να χαρώ στο φιλμάκι ασπρόμαυρες εποχές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. quartier libreΔευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2009 8:20:00 π.μ.

    @ Coco,
    καλημέρα,
    λίγο πριν τη δουλειά...

    φτιάξτο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. quartier libreΔευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2009 8:30:00 π.μ.

    @ καλημέρα, olmea.r.

    εντάξει, απλό τραγούδι είναι,
    "ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ".

    Ψάχνοντας, ανάμεσα σε φιλμάκια με Jacques Tati,
    εμφανίστηκαν διάφοροι καλλιτέχνες
    ΚΑΙ ο Gilbert Becaud,
    με μιά βραχνή,υπέροχη φωνή...
    Το ωραίο είναι, πώς διευθύνει το κοινό!
    Πομπός και δέκτης ο ίδιος,
    βάζει το κοινό στο παιχνίδι.
    Διαδραστικότητα.

    καλημέρες !

    ΑπάντησηΔιαγραφή