Ωδή Τρίτη

Tα Ηφαίστεια

Κάλβος Aνδρέας

θ΄

Αυγεριναί του ηλίου
ακτίνες τι προβαίνετε;
τάχα αγαπάει 'να βλέπη
έργα ληστών το μάτι
των ουρανίων; 45

................................

κζ΄

Πώς, πώς της ταλαιπώρου
πατρίδος δεν πασχίζετε
'να σώσητε τον στέφανον
από τα χέρια ανόσια
ληστών τοσούτων; 135

.....................................

λβ΄

Mόνον ακούω το φύσημα
του ανέμου οπού περνώντας
εις τα κατάρτια ανάμεσα
και εις τα σχοινία σχισμένος
βιαίως σφυρίζει. 160

λγ΄

Mόνον ακούω την θάλασσαν
που ωσάν μέγα ποτάμι
ανάμεσα εις τους βράχους
κτυπόντας μυρμυρίζει
γύρω εις τα σκάφη. 165

(H Λύρα, Ωκεανίδα 1997)

.

.

.

.

.

.