Σάββατο, Δεκεμβρίου 06, 2008

signature
a.k.
.
Ιακώβου αποστόλου
Χριστοφόρου μάρτυρος
Γεωργίου δωριέως και
Κωπηλάτισας ξέσκεπης
με τα μαλλιά ριχτά
στον Ιόνιο ήλιο
.

.
.
Κοντάκιο - ήχος γ΄
.
"Εν τοις Μύροις Άγιε, ιερουργός ενεδείχθης"
.
.
.
signature
a.k. .

Στην εκκλησιά που μπαίνεις εσύ "σαν Πανσέληνος"
Κι εγώ, σα μικρό καντηλάκι.
Ορθή, ταπεινή, περήφανη, ακούραστη,
στο ιερό μπροστά, στο χέρι η σύνοψη .
Διαβάζω μαζί.
Η θεία μετάληψη. "Κοινωνόν με παράλαβε".
Βιολέττες ευωδιάζει το λιβάνι.
Άκρα σιωπή.
Παλαμική η ιερουργία και κατάνυξη.

13 σχόλια:

  1. Και πάλι στις βιολέττες κόλλησα..
    :)
    Οπως κ αν εχει, καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ!! ... ΚΩΠΗΛΑΤΙΣΑ...
    ΞΕΧΑΣΕΣ? ΚΑΙ... ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΟΥΣ,

    + ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προσυπογράφω ταπεινά & σιωπώ...

    Καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ roadartist,

    είδα
    κι έχω χρόνια στα μάτια μου
    πάγκους φορτωμένους
    με κάθε λογιώ λιβάνι...
    όχι σπυριά λιβάνι, μα κοτρώνια, πέτρες ολόκληρες, σε κάθε χρώμα, βάρος, σχήμα και ευωδιά...
    πλούτος - εξόρυξη από τα σωθικά της γης
    ή δάκρυα της γης...

    ευωδιές που λιγώνουν,
    βαριά ή αλαφριά αρώματα,
    λιβάνι κεχριμπάρι,
    λιβάνι λουλούδια,
    λιβάνι μόσχος,
    λιβάνι του όρθρου και
    λιβάνι θυμίαμα εσπερινό

    να είσαι καλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ καλώς τον ταξιδευτή μας !

    πολύ μου άρεσε εκείνο το
    "κωπηλάτισα" !

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. λεξούλα, μεγάλες, ευωδιαστές λέξεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Λεξη μου συγνώμη για την αποχή μου το είχα ανάγκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ μικρές
    ταπεινές
    αληθινές
    ευωδιαστές
    λεξούλες

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ syn nefaki,

    τι είν' αυτά;

    εγώ συν γνώμη!
    η γνώμη μου δηλαδή, μαζί σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @ akb8862

    οφείλω να το γράψω.
    ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ είσαστε !
    τι να πω;;;
    δεν τα αξίζω φυσικά, τα όσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτό το Ιόνιο αιώνιο μου έκανε και η ιερουργία μικρή αποκάλυψη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @ Αντώνη,

    άκου αυτό, του Κωστή Παλαμά :


    Όταν ξεσπερμεύονται οι λαοί
    Και ξεθεμελιώνονται οι πατρίδες,
    Μέσα στων πολέμων τη βοή
    Κι έξω και παράμερα, δεν είδες;

    Σιγοδέονται κάποιοι σαν ιερουργοί,
    Κι ενώ κάτου από τα πόδια τους τραντάζει
    Κι ενώ σειέται και χαλιέται γύρω η γη
    Τίποτε, θαρρείς, δεν τους ταράζει

    Σα ν’ ακολουθάνε μυστική
    Μ’ ένα Κύριον αφανέρωτο ομιλία
    Γυρτοί, ασάλευτοι, και σαν εκστατικοί
    Στα λειτουργικά τους τα βιβλία




    μου φαίνεται υπέροχο ποίημα.
    ολόκληρο νομίζω, υπάρχει στο blog, τον Γενάρη του 07.

    ΑπάντησηΔιαγραφή