Παρασκευή, Φεβρουαρίου 06, 2009

Παράπονο
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.

26 σχόλια:

  1. ql
    πώς βγήκες έξω, έτσι, απόψε, μ'ένα τσίτι και ξυπόλυτο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @
    αυτά τα τραγούδια, έγραψαν εποχή
    στην προηγούμενη γενιά,
    μα κι εμείς φοιτητές τα τραγουδήσαμε τα βράδια στα κουτουκάκια με κιθάρες...

    κι ακόμα λέω :


    "δεν ξέρεις τι θα πει καϋμός
    τι θέλεις από μένα...

    εγώ βαδίζω μόνος...

    δεν ξέρεις τι είναι μοναξιά
    καρδιά που κλαίει τη νύχτα
    όσα τραγούδια σου γραψα
    στην κρύα νύχτα ρίχτα..."


    ακόμα το λέω, olmea.r.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @
    γι αυτό κι εγώ,
    έγραψα τα λόγια,
    ceci n' est pas une pipe !

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΕΓΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΤΩΡΑ;
    ΝΟΜΙΖΩ ΤΟ ΒΡΗΚΑ!
    ΝΕΟ... ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΙΚΟ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΤΟΠΟ:))

    ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @
    πώς να τα πεις
    τα παράπονα ολόκληρης ζωής;

    ας τα τραγουδήσουμε...

    ταξιδευτή,
    καληνύχτα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @
    α, ξέχασα !

    και πάντα αγάπαγα
    όλους που ζούνε στο κουρμπέτι,
    γιατί αυτοί μες στην καρδούλα τους
    κρύβουν μεγάλο ντέρτι...


    φιλώ σας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κάνω δεύτερη φωνή. Δεν πιστεύω να υπάρχει πρόβλημα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @
    :)
    pas de probleme !
    (κανένα πρόβλημα...)


    κι αυτό για το κουρμπέτι
    ΤΟ ΕΝ ΝΟΩ !


    φιλιά
    πάω για ύπνο (ξερή!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. είχα ακούσει μια συνέντευξη του μάρκου βαμβακάρη,
    μέσα σε πολύ λίγα πράγματα που είπε, ξεδιάλυνε και τη διαφορά του λαικού και του ρεμπέτικού με αυτή την αμεσότητα:
    όταν κάποιος τραγουδάει για πόνο δικό του, αυτό είναι λαικό, όταν τραγουδάει για τον πόνο όλων, αυτό είναι ρεμπέτικο.

    ...ήταν αφοπλιστικό το βιντεάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γεια σου quartier libre μου ,με τα ωραία σου !

    Καλό σου Σ/Κ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @
    Νικηφόρε μου,
    ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ !

    (δεν είναι γνωστή η γιορτή...)

    ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ καρντάση !
    γερός κι ευλογημένος να είσαι !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΣΙΓΑ, ΣΙΓΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

    Εγώ δεν είμαι άνθρωπος
    Είμαι το τρέμουλο του
    Είμαι μια σήραγγα μακριά
    Δίχως τον θάνατο του

    Ο τελευταίος είναι παιδί
    Που κλαίει και γελάει
    Στην αγκαλιά της μάνας αυτής
    Που το παιδί της δεν πονάει

    Εγώ δεν είμαι άνθρωπος
    Είμαι η σκιά του
    Είμαι το βλέμμα το μακρύ
    Που καίει τα σωθικά του

    Τ’ όνειρο μου είναι μια στιγμή
    Η στιγμή που του άπειρο γεννάει
    Στο σύμπαν μ’ έβαλε η ζωή
    Και με κυλά με διάπυρο

    Σιγά, σιγά θα σου το πω
    Σιγά θα σε μαλώσω
    Σιγά θα έρθεις προς τα εμέ
    Σιγά θα μας ενώσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @
    καλέ μου,
    Γ και Σ και Χ και μελί,
    πού βρίσκεσαι;;;
    μου έχουν λείψει οι ατέλειωτες συζητήσεις,
    οι διαπληκτισμοί για τα πολιτικά :)
    να ξέρω νέα σου,
    οι κουβέντες για τα κοινωνιολογικά :) και τη δουλειά.


    όσο για μένα,
    με δυό κουβέντες,
    περνάω δύσκολα ...

    όταν έρθεις Αθήνα, πάρε τηλ., να τα πούμε λίγο.

    να είσαι πάντα καλά
    (ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ ΤΟΣΟΥΣ ΜΗΝΕΣ!)


    φίλη
    kim

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ναι όντως! Και πού να τα πεις τα παράπονα...εδώ έχουμε καταντήσει "κυτία παραπόνων" των όποιων φίλων & αν οψέποτε πάμε & μεις να πούμε και 1 φορά μόνο τον πόνο μας να τον ακούσει ένας φίλος που χρόνια ακούμε τα δικά του, η απάντηση είναι κλασική : "και τι είναι αυτό! Εγώ να δεις τι έπαθα πολύ χειρότερο" και μας παίρνει μονότερμα κι αντί να πούμε μια φορά τον πόνο μας και μεις ξαναγινόμαστε "κυτίον παραπόνων" μέσα στην "κόλαση των άλλων" του Σαρτρ!

    Είμαι απόλυτα σίγουρος πως το έργο το χεις δει & συ πολλές φορές. Μη μετράς πόσες! Σίγουρα θα ναι αναρίθμητες...

    Ναι, για του Αγ. Νικηφόρου. Και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές σου που μου στειλες με πολλούς τρόπους. Να σαι καλά& ό,τι ποθείς.

    Το όνομα είναι μεν σπάνιο αλλά γιορτάζει 17 φορές το χρόνο! Κάθε φορά είναι διαφορετικοί Άγιοι.

    Συνήθως ξεχνούν να μας πουν χρόνια πολλά και οι δικοί μας!!!

    Με 2-3 που έτυχε να γνωριστούμε ακόμη & τυχαία έχουμε ανταλλάξει & τηλέφωνα & τηλεφωνιόμαστε για ευχές ,γιατί όλοι μάς ξεχνούν!

    Να σαι καλά. Και πάλι ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Να' ρθεις μιά μέρα να περπατήσουμε στο δάσος και να φωτογραφήσουμε ανεμώνες. Αυτό έκανα σήμερα και σε σκεφτόμουν. Πάρε ένα τηλέφωνο.
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @
    Alex :),

    δεν πειράζει να μας φορτώνουν οι φίλοι...
    αντέχω...
    άλλα με πονάνε και με κομματιάζουνε...

    έχω αρχίσει όλο και συχνότερα να σκέφτομαι το φευγιό, απ' όλα...
    σε μιά γωνιά να φύγω, κι έπειτα βλέπω, τι θα κάνω εκεί...

    καληνύχτα Alex :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @
    νά ρθω, ellinida μου;
    νά ρθω λες;

    εκεί στις εξοχές, που είστε,
    βατραχάκια έχει;

    :))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. κάτω απ΄το πουκάμισό μου!

    καλημεεεέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. δεν μπορεί να πει κανείς πολλά...
    ακούω το τραγούδι
    είναι η τέταρτη φορά

    ευχαριστώ

    φιλάκι
    και καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @
    Φ. Fish,

    πλησιάζει η περίοδος των ψαριών...
    να υποθέσω ότι είσαι κι εσύ
    απ' τα τρυφερά, γελαστά χρυσόψαρα
    του Μαρτίου
    ή
    το fish είναι τυχαίο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. @
    Μάρτιαι Ειδοί
    ή
    Ειδοί του Μαρτίου


    :))))))))))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. καθόλου τυχαίο.
    να το υποθέσεις
    και να στο επιβεβαιώσω...

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή