Jacques Prévert
.ο χαμένος καιρός
:
.
.
Μπρος στης φάμπρικας την πύλη
ο εργάτης άξαφνα σταματάει
τον τράβηξε το καλοκαίρι απ’ το μανίκι
κι όπως γυρνάει
και κοιτάει τον ήλιο
ολοκόκκινο ολοστρόγγυλο
χαμογελώντας στο μολυβένιο του ουρανό
του κλείνει φιλικά
το μάτι
Λοιπόν σύντροφε Ήλιε
δε σου φαίνεται
ηλίθιο
τέτοια μέρα να τη δίνεις
στ΄ αφεντικό;
.
.
.
.
.
.
.
Όλες τις "Τέτοιες" μέρες τις χαρίζουμε σε μια σειρά από "αφεντικά" που τα περισσότερα εμφωλεύουν στο εγωπαθές "Εντός" μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη κι όταν τις χαρίζουμε σε άλλα νομιζόμενα αφεντικά, πάλι κάποια νοσηρότητα του εγώ το αποφάσισε..
Υπάρχει Επιλογή ΚΑΙ Τώρα!
Σου στέλνω ένα φιλί
@
ΑπάντησηΔιαγραφή"τον τράβηξε το καλοκαίρι απ’ το μανίκι"
ας είναι η ζωή
καλοκαίρια γεμάτη
και ήλιους ζωοδότες :)
@
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ στέλνω φιλί :)