Τετάρτη, Μαΐου 28, 2008

Δευτέρα 19 Μάη, του 08.




«Βασιλίς»
IV.



Panagia Vlaherna ayazmasi
meryem ana

Οικουμενικόν Αγίασμα της Παναγίας Βλαχερνών






Στην είσοδο η καρκινική επιγραφή



Επί Ηρακλείου το 626 μ. Χ.
Οι Άβαροι πολιορκούν τον Κεράτιο κόλπο. Ο Πατριάρχης Σέργιος κάνει την λιτανεία πάνω στα τείχη.
«Άγγελος πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφθη…»

Μπήκαμε όλοι μαζί στην εκκλησιά. Πιάσαμε ο καθείς από ένα στασίδι κι εψάλλαμε εις την Υπέρμαχον.






Τρίτη 20 Μάη, του 08.



Istanbul bogagi

- Το μπουγάζι της Ιστανμπούλ –

Bosphorus

(ο βους και η πορεία του
μπλεγμένα με τους αιώνιους έρωτες του Δία
έδωσαν το όνομα στον Βόσπορο)



Η γέφυρα του Ατατούρκ είναι που ενώνει την Ευρώπη με την Ασία.
Απ’ τα πρώτα κτίσματα που αντικρύζεις στο πέρασμα του Βοσπόρου είναι τα Galatasaray Universities. Σκέφτομαι ότι χρειάζεται αρκετή φιλοπατρία, ώστε οι ποδοσφαιρικές ομάδες να επενδύουν σε Πανεπιστημιακά ιδρύματα ! Τ’ ακούτε ωρέ αδελφοί, εμπλεκόμενοι περί το εθνικόν σπορ;

Galatasaray Universities !




Ο Βόσπορος ταιριάζει στην αγάπη !



Οι μύθοι στο Βόσπορο είναι ολοζώντανοι. Τι να θυμηθείς; Οι Αργοναύτες, η Κολχίδα, το χρυσόμαλλο δέρας ο Φινέας, το περιστέρι ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες, κι άλλοι, κι άλλοι μύθοι, όρεξη να χεις να τους θυμάσαι…

Η αλήθεια είναι ότι στα στενά του Βοσπόρου υπάρχουν δίνες και μια ισχυρή ροή των νερών. Έτσι, σαν μια ισχυρή ροή, να σε τραβάει εδώ.

Το καραβάκι, το παίρνεις έξω σχεδόν από το Dolmabahce.
Αχ, Καπετάνιε, να ξερες, πως ευφράνθηκε η ψυχή μου εδωδά, μέσα στους τόσους μπαχτσέδες !
Περνάς σε πορεία αμίλητη, λατρευτική και θωρείς πλάϊ σου, απ’ την πλευρά της Ευρώπης πάντα, τα κονάκια του Βοσπόρου.
Και λες, δεν ξέρω τι έρωτας είν’ ετούτος, που ξάφνου με συνεπήρε. Σαν ένας έρωτας φυσάει εδώ, που σου ανοίγει τα πνεμόνια, σε κάνει να θες ν’ ανασάνεις βαθειά, πάλι και πάλι και πάλι, σε κάνει να θες να ζήσεις, να γνωρίσεις, να τα οσφρανθείς όλα, να τα δεις όλα, όλα να τα δοκιμάσεις, να τα κατανοήσεις όλα, ανθρώπους και πράγματα.
Κι όλο να πλησιάζεις στο άνοιγμα για τη Μαύρη θάλασσα, κι όλο να ξεδιακρίνεις σιμά σου, και κάποτε μέσα σου, μια την Ευρώπη, μια την Ανατολή.




η γέφυρα που ενώνει Ευρώπη κι Ασία





τα κονάκια του Βοσπόρου

"... αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου..."


" Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες

φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές

κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεμίστρες

θα δεις να σε κοιτάζουνε μορφές "
Στίχοι, Μουσική
Νίκος Ζούδιαρης





2 σχόλια:

ATHENA είπε...

ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΕΠΑΘΑ ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΚΑΡΑΒΑΚΙ ΑΝΤΙΚΡΥΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΟΝΑΚΙΑ ΤΟΥ ΒΟΣΠΟΡΟΥ. ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥΣ...

ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΟΤΙ ΑΛΛΛΑΞΕ ΠΟΛΥ Η ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙ ΠΟΤΕ ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑΣ Σ ΑΥΤΑ ΤΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΑΝ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ (ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΞΙΩΘΗΚΑ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΩ ΓΜΤ) ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΚΑΡΦΩΜΕΝΗ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΣΑΝ Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

quartier libre είπε...

ATHENA
σ' ευχαριστώ που έγραψες :)

δεν ξέρω αν είναι η πιό όμορφη πόλη...
είναι μάλλον μιά αληθινή βασίλισσα,
αυτοκρατόρισα
βέρο αρχοντικό σόϊ,
που κι αν ξεπέσει
πάλι βασίλισσα θα είναι...

απέφευγα χρόνια να πάω...
πήγα προχτές και γύρισα σα μεθυσμένη...