Τρίτη 20 Μάη του 08

«Βασιλίς»

VΙ.

Dolmabahce Sarayi.

Μόλις, τον 19ο αιώνα χτισμένο, πάνω στον Βόσπορο.
Στυλ μπαρόκ, ροκοκό και νεοκλασικό. Μιμείται και στους κήπους το παλάτι των Βερσαλλιών.
Ο πλούτος της γης μαζεμένος εδώ μέσα. Κρύσταλλο, ασήμι, πορσελάνη.

.

από τον κήπο του, η θέα

στο "μπουγάζι της Ιστανμπούλ"

μέγας τσακωμός σχετικά με το είδος των πτηνών

.

στρατιωτάκος ακίνητος

το πάτωμα του παλατιού είναι τα παλιά καλά ξύλα...

δεν έχει αλλάξει.

έτσι, για να μπεις στο Dolmabahce

φοράς υποχρεωτικά νάϋλον παντοφλάκια
.

- ποζάραμε, μη χάσουμε το ενθύμημα - :)

Tρίτη 20 Μάη του 08

«Βασιλίς»

VΙΙ.

Dolmabahce Sarayi

σας αρέσουν οι πολυέλαιοι;

.

στο βαθύ κόκκινο

βαθύ μπλε

η σκάλα με τα

κρυστάλλινα πλαϊνά στηρίγματα

κρυστάλλων συνέχεια

φως - κέρας ελεφάντινο

Tρίτη 20 Μάη του 08

«Βασιλίς»

VIIΙ.

.

Dolmabahce Sarayi

.

.

σας αρέσουν οι πορσελάνες;.

.

..

τζάκι

faïance ζωγραφιστή στο χέρι

4.500 κιλά !

άλλο τζάκι

faïence ζωγραφιστή

.

πορσελάνες
.

.

πορσελάνες
.

πορσελάνες πάντα

στου Χαλίφη Εφέντη !

η βιβλιοθήκη του Χαλίφη Εφέντη !

θα είχε ενδιαφέρον, ο Εφέντης να έπαιζε

το τελευταίο μας παιχνίδι με τους τοίχους :)

Tρίτη 20 Μάη του 08

«Βασιλίς»

IX.

Dolmabahce Sarayi.

crystal de Sevres

..

το koridoru

του harem.

vue sur le Bosphore


η υπέροχη θέα στο Βόσπορο
απ' το παραθυράκι
του χωλ
του harem !


βλέπομεν γαρ άρτι δι' εσόπτρου εν αινίγματι...



σε μπλε


sultan's room in the harem .



- κανένα σχόλιον -

υπέροχα κουρτινάκια στο χώρο...

.

Έλα να παίξουμε...

Θα σου χαρίσω τη βασίλισσά μου

Ήταν για μένα μια φορά η αγαπημένη

Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη.

Θα σου χαρίσω τους πύργους μου

Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου

Έχουν πεθάνει από καιρό

πριν από μένα.

Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω

Μονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσω

που ξέρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει

δρασκελώντας την μιαν άκρη ως την άλλη

γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου

μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά

αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.

Έλα να παίξουμε...

Ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου

Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω!

Τραβάνε μπρος σκυφτοί δίχως καν όνειρα.

Όλα, όλα, και τ' άλογά μου θα στα δώσω

Μονάχα ετούτο τον τρελό μου θα κρατήσω

που ξέρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει

δρασκελώντας την μιαν άκρη ως την άλλη

γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου

μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά

αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις

Έλα να παίξουμε...

Κι αυτή δεν έχει τέλος η παρτίδα...

.

.

Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου.

..

Δευτέρα 19 Μάη, του 08.

«Βασιλίς»

IV.

Panagia Vlaherna ayazmasi

meryem ana

Οικουμενικόν Αγίασμα της Παναγίας Βλαχερνών

Στην είσοδο η καρκινική επιγραφή

Επί Ηρακλείου το 626 μ. Χ.
Οι Άβαροι πολιορκούν τον Κεράτιο κόλπο. Ο Πατριάρχης Σέργιος κάνει την λιτανεία πάνω στα τείχη.
«Άγγελος πρωτοστάτης ουρανόθεν επέμφθη…»

Μπήκαμε όλοι μαζί στην εκκλησιά. Πιάσαμε ο καθείς από ένα στασίδι κι εψάλλαμε εις την Υπέρμαχον.

Τρίτη 20 Μάη, του 08.

Istanbul bogagi

- Το μπουγάζι της Ιστανμπούλ –

Bosphorus

(ο βους και η πορεία του
μπλεγμένα με τους αιώνιους έρωτες του Δία
έδωσαν το όνομα στον Βόσπορο)

Η γέφυρα του Ατατούρκ είναι που ενώνει την Ευρώπη με την Ασία.
Απ’ τα πρώτα κτίσματα που αντικρύζεις στο πέρασμα του Βοσπόρου είναι τα Galatasaray Universities. Σκέφτομαι ότι χρειάζεται αρκετή φιλοπατρία, ώστε οι ποδοσφαιρικές ομάδες να επενδύουν σε Πανεπιστημιακά ιδρύματα ! Τ’ ακούτε ωρέ αδελφοί, εμπλεκόμενοι περί το εθνικόν σπορ;

Galatasaray Universities !

Ο Βόσπορος ταιριάζει στην αγάπη !

Οι μύθοι στο Βόσπορο είναι ολοζώντανοι. Τι να θυμηθείς; Οι Αργοναύτες, η Κολχίδα, το χρυσόμαλλο δέρας ο Φινέας, το περιστέρι ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες, κι άλλοι, κι άλλοι μύθοι, όρεξη να χεις να τους θυμάσαι…

Η αλήθεια είναι ότι στα στενά του Βοσπόρου υπάρχουν δίνες και μια ισχυρή ροή των νερών. Έτσι, σαν μια ισχυρή ροή, να σε τραβάει εδώ.

Το καραβάκι, το παίρνεις έξω σχεδόν από το Dolmabahce.
Αχ, Καπετάνιε, να ξερες, πως ευφράνθηκε η ψυχή μου εδωδά, μέσα στους τόσους μπαχτσέδες !
Περνάς σε πορεία αμίλητη, λατρευτική και θωρείς πλάϊ σου, απ’ την πλευρά της Ευρώπης πάντα, τα κονάκια του Βοσπόρου.
Και λες, δεν ξέρω τι έρωτας είν’ ετούτος, που ξάφνου με συνεπήρε. Σαν ένας έρωτας φυσάει εδώ, που σου ανοίγει τα πνεμόνια, σε κάνει να θες ν’ ανασάνεις βαθειά, πάλι και πάλι και πάλι, σε κάνει να θες να ζήσεις, να γνωρίσεις, να τα οσφρανθείς όλα, να τα δεις όλα, όλα να τα δοκιμάσεις, να τα κατανοήσεις όλα, ανθρώπους και πράγματα.
Κι όλο να πλησιάζεις στο άνοιγμα για τη Μαύρη θάλασσα, κι όλο να ξεδιακρίνεις σιμά σου, και κάποτε μέσα σου, μια την Ευρώπη, μια την Ανατολή.

η γέφυρα που ενώνει Ευρώπη κι Ασία

τα κονάκια του Βοσπόρου

"... αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου..."

" Τα πνεύματα επιστρέφουνε τις νύχτες

φωτάκια από αλύτρωτες ψυχές

κι αν δεις εκεί ψηλά στις πολεμίστρες

θα δεις να σε κοιτάζουνε μορφές "

Στίχοι, Μουσική

Νίκος Ζούδιαρης