Η Αγία Διαφορετικότητα

Θα θέλαμε, σε τούτον εδώ το χώρο, όταν μπορούμε, να ασχολούμαστε με κάτι παιδαγωγικό...

Ας ξεκινήσουμε με ένα θέμα που το δουλέψαμε στην πράξη επί χρόνια, κι έχει να κάνει με τη "Διαφορετικότητα" στην εκπαίδευση.

Η Αγία Διαφορετικότητα

Signature

Α.Κ.

Pedagogie DifferencieeΔιαφοροποιημένη παιδαγωγικήή

Η ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

-Μιά νέα προσέγγιση της Παιδαγωγικής Πράξης-


Οι απόψεις των επιστημόνων συγκλίνουν:

ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙΜΑΘΑΙΝΕΙκαι ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ
με τον δικό του ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΞΕΧΩΡΙΣΤΟ τρόπο.


Τα παιδιά .
Οι μαθητές μας.
Στα θρανία της ίδιας τάξης ,
στο ίδιο σχολείο,
να κάνουν την ίδια ώρα τα ίδια πράγματα.


Παρ’ όλα αυτά ,

O Γ.Α., παρακολουθεί με προσοχή το μάθημα, δεν αποδίδει όμως, ούτε γραπτά ούτε προφορικά. Διαθέτει εν τούτοις μιά εκπληκτική ικανότητα αποστήθισης, είναι αριθμομνήμων και πάντως προσπαθεί μ΄ έναν “δικό του, ιδιαίτερο τρόπο”.

Ο Θ.Φ., έχει κριτική ικανότητα, χρειάζεται ιδιαίτερη - προσωπική σχέση με τον καθηγητή, προτιμάει να δουλεύει μόνος του, δεν του αρέσει να συνεργάζεται με ομάδα, αντίθετα ο Γ.Γ., νιώθει ασφαλής όταν εντάσσεται σε ομάδα κι αποδίδει καλύτερα.

Η Γ.Δ., είναι θετική, σταθερή και ώριμη. Μπαίνει επικεφαλής στην τάξη χωρίς να πιέζει τους συμμαθητές της, τους βοηθάει αφίνοντας τους πρωτοβουλία.

Ο Α.Α., είναι ανεξάρτητος, σκέφτεται και αντιδρά αμέσως, έχει μεγάλη ενεργητικότητα και ικανότητα να παράγει, ενώ ο Ι.Α., αντιδρά αργά, πιό ψυχρά και εμφανίζει μιά δύσκολη εφηβεία.

Ο Δ.Σ., που 3 χρόνια “δεν κάνει τίποτα” στην τάξη, αποδείχτηκε ταλέντο - εξαιρετικός πρωταγωνιστής , όταν το σχολείο ανέβασε τους “Αχαρνής” του Αριστοφάνη.

Η Ε.Κ., προέρχεται από ένα ιδιαίτερα “προβληματικό”, κοινωνικό περίγυρο.

Στο σπίτι της Π.Τ., διαβάζουν συστηματικά κι η τηλεόραση ανοίγει “κατ’ επιλογήν”, στο σπίτι του Γ.Μ., αντίθετα, δεν κυκλοφορεί βιβλίο και το παιδί παρακολουθεί τηλεόραση ανελλιπώς.

Αρκετά , έχουν συσσωρευμένα κενά γνώσης περασμένων χρόνων, πολλά πείθονται απ’ το δάσκαλο, μερικά επικοινωνούν μονάχα με τους συμμαθητές και φίλους τους...
Το βέβαιο είναι , ότι αυτά τα παιδιά , που θ’ αποτελέσουν την αυριανή κοινωνία των ενηλίκων, για να μπορέσουν κάποτε να συμβιώσουν, να ζήσουν και να δουλέψουν μαζί, θα χρειαστούν έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας κι ένα minimum από κοινές γνώσεις και δεξιότητες.
Άλλο τόσο βέβαιο όμως είναι ότι το καθένα από αυτά, έχει τον δικό του τρόπο να προσλαμβάνει παραστάσεις και να αντιλαμβάνεται τα πράγματα .
Το καθένα τους αποκτά τα «εφόδιά» του μέσα από μιά δική του, προσωπική διαδρομή, μέσα από μιά διαδικασία όπου σίγουρα το ίδιο το παιδί είναι ο πρωταγωνιστής.
Γι αυτό , αν οι δύο βασικοί στόχοι του σύγχρονου σχολείου είναι η “μάθηση”, παράλληλα με την “κοινωνικοποίηση” , για κάθε ένα παιδί χωριστά, ούτως ώστε κανένα παιδί να μην πάει χαμένο , η σύγχρονη παιδαγωγική θεώρηση οφείλει - στο μέτρο του δυνατού- να λαμβάνει υπ’ όψιν της την ιδιαιτερότητα του καθενός.Εφ’ όσον κάθε παιδί μαθαίνει μέσα από δικούς του δρόμους, το σχολείο θα γίνει σίγουρα πιό αποτελεσματικό , αν με κάποιο τρόπο λάβει υπ’ όψιν του τους δρόμους αυτούς, τις προσωπικές αυτές λειτουργίες.
Αναφερόμαστε σε μιά σοβαρή ανανέωση των όρων της εκπαίδευσης , που σίγουρα δεν μπορεί να προκύψει από τη μια στιγμή στην άλλη. Οι συνθήκες όμως ωριμάζουν και το σύγχρονο σχολείο ήδη υιοθετεί και θα χρειαστεί να καλλιεργήσει ακόμα περισσότερο στα χρόνια που έρχονται , την παιδαγωγική στάση της Διαφοροποίησης.Σε επόμενη φάση, θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε , ότι εννοούμε σαφώς διαφοροποίηση και όχι αποσταθεροποίηση της παιδαγωγικής διαδικασίας...

Μονάχα αν κατορθώσουμε να αποφεύγουμε συστηματικά τις “μαζικές” και “συνοπτικές” διαδικασίες στην τάξη, μονάχα αν η σύγχρονη παιδαγωγική σεβαστεί την ατομικότητα του κάθε μαθητή , προσαρμοστεί στις ανάγκες του και κυρίως αν θέσει σε ενέργεια τις ικανότητές του , μονάχα τότε θα μπορούμε να ελπίζουμε σ’ ένα δημοκρατικό κι αποτελεσματικό σχολείο.



*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο απετέλεσε απλά μια εισαγωγή – ευαισθητοποίηση, σε σύντομη μελέτη , με θέμα τη Διαφοροποιημένη Παιδαγωγική.