Τετάρτη, Δεκεμβρίου 06, 2006


Captain, my Captain,


Αφρόντιστα γεννιούνται μέσα στα βράχια
Και είναι τα ωραιότερα !



Να είστε πάντα καλά!

Να μας μορφώνετε
Και να μας μεταμορφώνετε…

9 σχόλια:

Stavros D είπε...

Αποθσία συμμετοχής? Κι όμωσ τα θέματά σου δυνατά και προσεγμένα. Δεν ξέρω πως τα καταφέρνεις πάντα και δημιουργείς μια ερωτική ατμόσφαιρα ακόμα και με τα πιό απλά και καθημερινά θέματα. Σε θαύμαζα και συνεχίζω να σε θαυμάζω φιλενάδα. Με την φωτό μου έφτιαξες την μέρα μου και σ'ευχαρηστώ. Πολλά φιλιά και καλημέρα μας. Καλημέρα σ' όλο τον κόσμο.

quartier libre είπε...

Σήμερα η μέρα, είναι πολύτιμη
και μοναδική
- και μοναχική (σαν πάντα)
και τα edelweiss, ξέρεις ότι έχουν προορισμό.
(όπου το πιθανότερο, βέβαια, είναι να μη φτάσουν...)

όσο για την ατμόσφαιρα...
είναι απλό, αλλά και πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς (εσύ μάλλον θα καταλάβεις): έχω μεταμορφωθεί...
(μην το σχολιάσεις)

να χεις καλή μέρα

Αιολος είπε...

Κάτι είχε γράψει και ο Αλκαίος για Εντελβάις, αλλά δεν ήξερα ότι είναι λουλούδι.

Ή είμαι τελείως εκτός;

angeliki marinou είπε...

edelweiss: το αρχοντικό, πολύτιμο λευκό.

Εχω την υποψία ότι η συμμετοχή θα ήταν μεγαλύτερη αν τα θέματα ανέβαιναν με λίγο μέτρο. Καλύτερα πιο λίγα και λιγότερο συχνά. Ωστε να έχει κανείς χρόνο να διαβάσει, να χωνέψει, να σχολιάσει. Είναι δυνατά και προσεγμένα θέματα, όμως θέλουν συγκέντρωση και προσεκτική ανάγνωση.

Καλώς σε βρίσκω quartier libre.

quartier libre είπε...

αιολική μου ενέργεια,

είναι το λουλούδι των Άλπεων!

τραγούδια...
το μόνο ελληνικό για edelweiss που γνωρίζω, είναι αυτό του Μητροπάνου:

Μουσική/Στίχοι: Τόκας

Σ' έναν κόσμο γυάλινο κι αποστειρωμένο
ήσυχα τις μέρες μου περνώ
Πάνε χρόνια που έπαψα να σε περιμένω
Πάνε χρόνια που για σένα ζω

Σε παράδεισους ανθίζω και σε θερμοκήπια
Ονειρεύομαι κι ελπίζω και πεθαίνω ήπια

Όταν σε συνάντησα άρχιζεν ο Μάης
φόραγες λουλούδια γιορτινά
Έκοψα απ' το στήθος σου ένα εντελβάις
και δε σε συνάντησα ξανά

--------------------------------

αν εσύ ξέρεις του Αλκαίου, και δε βαριέσαι, γράψτο μου, αν θες

quartier libre είπε...

αχ,
renton μου angelique,
(το angelique είναι διπλής σημασίας...)

η αριθμητική συμμετοχή...
πραγματικά, διόλου δεν με νοιάζει...

ξέρεις τι θέλω;
να είμαστε λίγοι, καλοί και φίλοι.
ξέρεις τι χαρά έχω, όταν συνομιλούμε; - ακόμα κι αν διαφωνούμε ...
το compteur το έβαλα γιατί έχω ψώνιο με τις καταγραφές (κάθε είδους). για κανέναν άλλο λόγο...

ωστόσο, θα κρατήσω καλά τις πολύτιμες παρατηρήσεις σου.
σ' ευχαριστώ.

MANALISS είπε...

Κάθε φορά που επισκέπτομαι το χώρο σου είναι μια ευχάριστη εκπληξη.Μια ρομαντική νότα και συναμα δυνατη εμπειρία που ξυπναει μνήμες. Μου θυμίζει απλά,όμορφα δυνατά πράγματα.Πράγματα που η καθημερινότητα μας έχει κάνει να μη βλέπουμε πια. Μη σε νοιάζουν οι μετρήσεις. Άλλωστε ισχύει το γνωστό: Σ'όποιον αρέσουμε ...
για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!

quartier libre είπε...

όταν μιλάνε έτσι
άνθρωποι με το δικό σου,
προσωπικό κύρος,
και ειδικό βάρος -μεταφορικά και πραγματικά- (smile)
πάει να πει: μπορεί και να πάει καλύτερα τούτη η κοινωνία...

ξέρεις τι λέω;
πρέπει να χουμε εσωτερική ελευθερία - ελευθερία μέσα μας - κι
ελευθερία στην τέχνη,
ελευθερία στην πολιτική.
πρέπει να αναπτυσσόμαστε σε συνθήκες ελευθερίας.

κι επειδή γνωρίζω ότι τα δικά σου όπλα είναι "καλωσύνη" κι "αυταπάρνηση" και "δουλειά", το "σε όποιον αρέσουμε", είναι εξαιρετική κουβέντα!

χαίρε, Μάνο μου

Αιολος είπε...

Αυτό το Εντελβάις λέω κι εγώ. Η Μουσική είναι του Τόκα αλλά οι στίχοι είναι του Άλκη.