Signature

A.K.

Βαδίζουμε χαράματα
Στους πομπικούς δρόμους.
Με το χέρι
Μεριάζεις τα καλάμια και τις πικροδάφνες
-πάντα εσύ άνοιγες δρόμο να πορεύομαι...
Σήμερα, είπες,
Θα πάμε πρώτα στη Μινωϊκή Συνοικία -των φτωχών.
Μετά θα δούμε τ' ανάκτορα...
Έτσι σ' ακολουθώ
Στα ταπεινά εργαστήρια πρώτα. -Των εργατών.
Στου χαλκουργού το εργαστήρι
Και στο εργαστήρι του κεραμέα
Αγγίζεις τον ώμο μου.
Στέκεις εκεί,
Κοντά στα μπούζια που σέρνονται
Σαν ένας ήλιος μωβ κι εσύ,
Σαν το λουλούδι τους, με τις αχτίδες
Γελάς. Πώς μου χει λείψει το γέλιο σου!
Σκοτεινό. Σαν tablette inscrite en hieroglyphs
Και φωτεινό
Σαν το Κρητικό Πέλαγος άντικρυ μου

Βαδίζουμε ξανά, στο χώμα
Ανάμεσα σε μάραθα, σε κίονες, σε λίθους ατάκτως ερριμένους
και σ' αναστηλωμένα πιθάρια
Les fouilles - Ο βωμός
Τα μυρωδάτα κυπαρισσόμηλα
Κι εμείς να περπατάμε ανάμεσα...
Το εργαστήρι της σφραγιδογλυφίας
Les sceaux
Ετούτη τη σφραγίδα θέλω! Βγαλμένη απ' το χρυσόλακο Ετούτη. Τις δύο μέλισσες.
Αυτή σου ζήτησα...
Κι εσύ να με κοιτάς, αληθινός σαν τον ιβίσκο
Ή σαν τον μυρωδάτο ευκάλυπτο
Ή σαν το πέλαγος, άντικρυ.
Βαδίζουμε πάντα μαζί, κάτω απ' τους φοίνικες πλάϊ στους κάκτους.
Που εδώ στο νότο, σου θυμίζουν τους κάκτους της Αττικής
Τους κάκτους του Λυκαβηττού
Και του Παρθένη τους κάκτους.