23/1/1989

Dali

.

.

.

.

Σταχυολογήματα

Στα νεανικά του χρόνια, ο Νταλί είναι γνωστό πως συνδέθηκε πιο στενά με τον χώρο του αναρχισμού και του κομμουνισμού

Το 1929, ο Νταλί συνεργάζεται με τον Λουίς Μπουνιουέλ για τη δημιουργία της ταινίας μικρού μήκους Ανδαλουσιανός Σκύλος. Ο Νταλί βοηθά ουσιαστικά στο σενάριο της ταινίας, η οποία αποτελεί έως σήμερα την πιο καθαρή εφαρμογή του υπερρεαλισμού στον κινηματογράφο.

Στις αρχές της δεκατίας του 1930, ο Νταλί επινοεί επιπλέον την Παρανοϊκο-κριτική μέθοδο, όπως ο ίδιος την αποκαλεί, που αποτελεί ένα είδος υπερρεαλιστικής τεχνικής με σκοπό την πρόσβαση στο ασυνείδητο προς όφελος της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Ο Νταλί στηρίζει την μέθοδο αυτή στην ικανότητα του ανθρώπου να λειτουργεί συνειρμικά, συνδέοντας εικόνες ή αντικείμενα που δεν συνδέονται μεταξύ τους κατ' ανάγκη λογικά. Συνδέεται άμεσα με τον υπερρεαλιστικό αυτοματισμό και τις φροϋδικές θεωρίες γύρω από τα όνειρα.

ο Αντρέ Μπρετόν τον διαγράφει από το υπερρεαλιστικό κίνημα λόγω των πολιτικών θέσεων του, κυρίως σε ότι αφορά την υποστήριξη που φαίνεται να παρέχει στον Φράνκο της Ισπανίας. Στα πλαίσια αυτής της διαμάχης, ο Νταλί δηλώνει πως ο ίδιος είναι όλος ο υπερρεαλισμός ενώ ο Μπρετόν επινοεί τον περίφημο αναγραμματισμό του ονόματος του Νταλί, Avida Dollars (σε ελεύθερη μετάφραση άπληστος για δολάρια) ασκώντας κριτική στο αμιγώς εμπορικό πνεύμα που κατά τη γνώμη των υπερρεαλιστών είχε αναπτύξει ο Νταλί.

Μοναδικό δείγμα "απειθαρχίας" του Νταλί αποτελεί η στήριξη του στον Λόρκα, του οποίου τα έργα ήταν απαγορευμένα.

.

Νταλί

Αντικαλλιτεχνικό μανιφέστο

Κίτρινο Μανιφέστο

Στο μανιφέστο αυτό, αφαιρέσαμε κάθε ευγένεια από τη συμπεριφορά μας.

Όλες οι συζητήσεις με τους εκπροσώπους της σύγχρονης καταλάνικης κουλτούρας —αρνητικής καλλιτεχνικά, ακόμα κι αν ήταν αποτελεσματική σε άλλα επίπεδα— δεν τελεσφόρησαν. Η ανοχή ή η ευπρέπεια οδηγούν στην παρακμή και την αξιοθρήνητη σύγχυση όλων των αξιών, στις πιο αποπνιχτικές πνευματικές ατμόσφαιρες, στην πιο ολέθρια των επιρροών.
Η βίαιη εχθρότητα, αντιθέτως, παραθέτει με σαφήνεια τις αξίες και τις θέσεις, δημιουργώντας μια υγιεινή κατάσταση πνεύματος.

Εξαλείψαμε κάθε επιχειρηματολογία
Εξαλείψαμε κάθε λογοτεχνία
Εξαλείψαμε κάθε λυρισμό
Εξαλείψαμε κάθε φιλοσοφία, χάριν των ιδεών μας
Υπάρχει μια τεράστια βιβλιογραφία και η μεγάλη προσπάθεια των σημερινών καλλιτεχνών να την αντικαταστήσουν.
Περιοριζόμαστε στην πιο αντικειμενική απαρίθμηση των γεγονότων.
Περιοριζόμαστε να δείξουμε το θλιβερό και γκροτέσκο θέαμα της σημερινής καταλάνικης πνευματικής ζωής, που λιμνάζει σε μια στενόχωρη και σάπια ατμόσφαιρα.
Προειδοποιούμε όλους εκείνους που δε μολύνθηκαν ακόμη από την πώρωση. Είναι θέμα καθαρά πνευματικής ασηψίας.
Γνωρίζουμε πως δε θα πούμε τίποτε το καινούργιο. Ξέρουμε, όμως, ότι αυτή είναι η βάση κάθε τι νεκρού σήμερα και κάθε καινοτομίας που έχει τη δυνατότητα να δημιουργηθεί.
Ζούμε σε μια εποχή καινούργια, μιας απροσδόκητης ποιητικής πυκνότητας.
Η χρήση των μηχανών υπήρξε μια επανάσταση για τον κόσμο.
Η χρήση των μηχανών — αντίθεση στον περιστασιακά αναπόφευκτο φουτουρισμό— επιβεβαίωσε την πιο βαθιά αλλαγή που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. να πλήθος ανώνυμο — αντικαλλιτεχνικό — συμπράττει με την καθημερινή του προσπάθεια στην επιβεβαίωση της καινούργιας εποχής, ζώντας την ίδια στιγμή αρμονικά με την εποχή του.

Οι καλλιτέχνες :

Μια μετα-μηχανική κατάσταση πνεύματος βρίσκεται στο στάδιο του σχηματισμού. Σήμερα δημιούργησαν μια καινούργια τέχνη σύμφωνα με αυτή την πνευματική κατάσταση. Σύμφωνα με την εποχή της.

Η κουλτούρα:

Εδώ, ωστόσο, συνεχίζουν να βλασταίνουν ειδυλλιακά. Η σύγχρονη καταλάνικη δε χρησιμεύει για την απόλαυση της εποχής μας. Τίποτα πιο επικίνδυνο, πιο ψεύτικο, πιο νόθο.

Ρωτάμε τους Καταλανούς διανοούμενους:

«Σε τι χρησίμεψε το Ίδρυμα Bernat Metge αν, κατόπιν, συγχέετε την αρχαία Ελλάδα με τις ψευτο-κλασικές χορεύτριες;»
Υποστηρίζουμε ότι οι φίλαθλοι βρίσκονται πιο κοντά στο ελληνικό πνεύμα απ' ό,τι εμείς οι διανοούμενοι.
θα προσθέσουμε ότι ένας φίλαθλος, αμόλυντος από καλλιτεχνικές ιδέες και από κάθε πολυμάθεια, είναι πιο ικανός και πιο κατάλληλος να καταλάβει τη σημερινή τέχνη και ποίηση απ' ό,τι οι κοντόφθαλμοι διανοούμενοι, μπερδεμένοι καθώς είναι από μια αρνητική προκατάληψη.
Για μας η Ελλάδα συνεχίζεται μέσα στο αριθμητικό εξαγόμενο μιας μηχανής αεροπλάνου, μέσα στο αντικαλλιτεχνικό ύφασμα για γκολφ μιας ανώνυμης αγγλικής βιοτεχνίας, μέσα στο γυμνό του αμερικανικού μιούζικ χολ.
Σημειώνουμε πως το θέατρο έπαψε να υπάρχει για ορισμένους και σχεδόν για όλους.
Σημειώνουμε πως τα κονσέρτα, οι διαλέξεις και τα διάφορα τρέχοντα θεάματα θεωρούνται ανάμεσα μας συνώνυμα γενικά με χώρους αποπνιχτικούς και εντελώς πληκτικούς.
Αντιθέτως καινούργια γεγονότα, γεμάτα από μια έντονη χαρά και μια διάχυτη καλοσύνη ξανατραβούν την προσοχή των σημερινών νέων.
Υπάρχει ο κινηματογράφος.
Υπάρχει το στάδιο, το μποξ, το τένις και τ' άλλα αθλήματα.
Υπάρχει η σημερινή λαϊκή μουσική: η τζαζ και ο σύγχρονος χορός.
Υπάρχει το σαλόνι του αυτοκινήτου και της αεροναυτικής.
Υπάρχουν τα παιχνίδια στην παραλία.
Υπάρχουν οι διαγωνισμοί ομορφιάς σε ανοιχτούς χώρους.
Υπάρχει η παρέλαση των μανεκέν.
Υπάρχει το γυμνό κάτω από το ηλεκτρικό φως στο μιούζικ-χολ.
Υπάρχει η μοντέρνα μουσική.
Υπάρχει το αυτοκινητοδρόμιο.
Υπάρχουν οι εκθέσεις τέχνης των μοντέρνων καλλιτεχνών.
Υπάρχει ακόμα ένα μεγάλο εργοστάσιο και υπέροχα υπερωκεάνια.
Υπάρχει μια αρχιτεκτονική των ημερών μας.
Υπάρχουν εξαρτήματα, αντικείμενα, έπιπλα της σύγχρονης εποχής.
Υπάρχει η μοντέρνα λογοτεχνία.
Υπάρχουν οι μοντέρνοι ποιητές.
Υπάρχει το μοντέρνο θέατρο.
Υπάρχει το γραμμόφωνο, που είναι μια μικρή μηχανή.
Υπάρχει η φωτογραφική μηχανή, που είναι μια άλλη μικρή μηχανή. Υπάρχουν εφημερίδες για μια ταχύτατη και ευρεία πληροφόρηση.
Υπάρχουν εγκυκλοπαίδειες εξαιρετικής πολυμάθειας.
Υπάρχει η επιστήμη σε μεγάλη δραστηριότητα.
Υπάρχει η κατατοπισμένη και τεκμηριωμένη κριτική
Υπάρχουν κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.
Υπάρχει, τέλος, ένα ακίνητο αφτί σε μια μικρή στήλη καπνού. Καταγγέλλουμε τη συναισθηματική επιρροή των κοινών φυλετικών τόπων του Γκουιμέρα.
Καταγγέλλουμε τη νοσηρή αισθηματολογία που προσφέρεται από τον Ορφέο Κατάλα με το παραγεμισμένο από λαϊκά τραγούδια ρεπερτόριο του, τραγούδια διασκευασμένα και παραποιημένα από τα πιο άσχετα με τη μουσική άτομα, ακόμα και με πρωτότυπες συνθέσεις …
Καταγγέλλουμε την πλήρη έλλειψη νιότης ανάμεσα στους νέους μας.
Καταγγέλλουμε την πλήρη έλλειψη αποφάσεων και τόλμης.
Καταγγέλλουμε το φόβο για το καινούργιο, για τις λέξεις, για τον κίνδυνο του γελοίου.
Καταγγέλλουμε τη σάπια ατμόσφαιρα των φιλικών κύκλων και τις προσωπικότητες που δημιουργούν στην τέχνη.
Καταγγέλλουμε την πλήρη έλλειψη γνώσεων των κριτικών πάνω στην τέχνη του σήμερα και την τέχνη του χθες.
Καταγγέλλουμε τους νέους που επιζητούν να επαναλάβουν την αρχαία ζωγραφική.
Καταγγέλλουμε τους νέους που επιδιώκουν
Καταγγέλλουμε να μιμηθούν την αρχαία λογοτεχνία.
Καταγγέλλουμε την αρχιτεκτονική του στιλ.
Καταγγέλλουμε τη διακοσμητική τέχνη που δεν ακολουθεί την τυποποίηση.
Καταγγέλλουμε τους ζωγράφους σκεβρωμένων δέντρων.
Καταγγέλλουμε τη σύγχρονη καταλάνικη ποίηση, φτιαγμένη από τους πιο αναμασημένους τύπους.
Καταγγέλλουμε τα καλλιτεχνικά δηλητήρια μιας παιδιάστικης χρήσης του τύπου «Ζόρντι»". (Για τη χαρά και την αντίληψη των παιδιών τίποτε πιο τέλειο από τον Ρουσό, τον Πικάσο, τον Σαγκάλ...)
Καταγγέλλουμε την ψυχολογία των μικρών κοριτσιών που τραγουδούν «Ρόζο, Ρόζο...»
Καταγγέλλουμε την ψυχολογία των μικρών αγοριών που τραγουδούν «Ρόζο, Ρόζο...»

ΤΕΛΙΚΑ, ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΩΝ ΠΛΕΟΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ:

ΠΙΚΑΣΟ, ΓΚΡΙΣ, ΟΖΕΝΦΑΝΤ, ΚΙΡΙΚΟ, ΧΟΥΑΝ, ΜΙΡΟ, ΛΙΠΣΙΤΣ, ΜΠΡΑΝΚΟΥΖΙ, ΑΡΠ, ΛΕ ΚΟΡΜΠΙΖΙΕ, ΡΕΒΕΡΝΤΙ, ΤΡΙΣΤΑΝ ΤΖΑΡΑ, ΠΟΛ ΕΛΥΑΡ, ΛΟΥΙ ΑΡΑΓΚΟΝ, ΡΟΜΠΕΡ ΝΤΕΣΝΟΣ, ΖΑΝ ΚΟΚΤΟ, ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ, ΣΤΡΑΒΙΝΣΚΙ, ΜΑΡΙΤΕΝ, ΡΕΝΑΛ, ΖΕΡΒΟΣ, ΑΝΤΡΕ ΜΠΡΕΤΟΝ, ΣΑΛΒΑΝΤΟΡ ΝΤΑΛΙ, ΣΕΜΠΑΣΤΙΑ ΓΚΑΣ, ΛΟΥΙΣ ΜΟΝΤΑΝΙΑ.

(Συγχωρέστε κανένα μικρολάθος...

κουτουλάω από νύστα...

λίγη ώρα πριν από την τελευταία συνδικαλιστική...)