Σάββατο, Φεβρουαρίου 10, 2007

.
.
.
.
.
Μιά αγκαλιά
μυρωδάτο
Δυόσμο
.
.
.
.
.
.
γιατί τ' αστέρια φεύγουν τόσο νωρίς;
μιά μικρή λάμψη είν' η ζωή τους... σα να διαγράφουν ένα τόξο στο στερέωμα. έπειτα, τίποτα.
χώμα ήμουνα, στο χώμα επιστρέφω.
"για δες", είπε ο μεγάλος, "αρκούν κάτι στιγμές σαν κι αυτή, για ν' αλλάξεις τη ματιά σου για τον κόσμο"!
αυτή γύρισε, τον κοίταξε και μαζεύτηκε μέσα της...
ίσως πισωπάτησε και δυό βήματα...
"άκου λέει ! την αλλάζεις και την καλοαλλάζεις τη ματιά σου για τον κόσμο"... κι απλά, μαθαίνεις , πως μόνο για ό, τι αληθινά σε νοιάζει, μόνο για τούτο αξίζει να παλεύεις.
μόνο για τις αλήθειες των ανθρώπων και για τις αλήθειες σου.
αδιάφορα όλα τ' άλλα... κανένα κόστος δε σε μέλλει πιά. μαθαίνεις να μετράς αλλιώς. ανακαλύπτεις άλλες ομορφιές, κι αλήθειες άλλες. δύσκολο να φανερωθούν χωρίς της ψυχής το άγγιγμα.
έτσι...
περπάτησαν για λίγο αμίλητοι, ένας δίπλα στον άλλο.
πιάστηκαν απ' το χέρι, σαν τα παιδιά. παίρνει δύναμη το να χέρι, μέσα στ' άλλο.
δύσκολο ετούτο το μεσημέρι του Σαββάτου.
τ' άφησαν πλάϊ του, ένα μικρό αεροπλανάκι .
.
.
θυμάται τα συνωμοτικά που κάνουν με τον αδερφό της.
τα καλοκαίρια, όταν είναι κι οι δυό στην πόλη όπου τ' αεροδρόμιο αγγίζει το δρόμο, στέκεται αυτή στην άκρη του δρόμου και περιμένει.
εκείνος, φέρνει το κήτος αργά-αργά στο διάδρομο, προς το μέρος της. όταν ζυγώσει πολύ κοντά και κοιτάζονται πιά απ' το παράθυρο, της αναβοσβύνει τη μεγάλη σκάλα κι εκείνη σηκώνει το χέρι. τον χαιρετάει, τον σταυρώνει. αυτός παίρνει αργά τη στροφή, ρολλάρει, πατάει τα γκάζια, το σηκώνει.
.
.
γύρισε σπίτι τ' απομεσήμερο, λίγο θλιμμένη.
το παιδί πείναγε.
την πήρε και πήγαν στο φεστιβάλ του Οκτώβρη.
ήπιε ζεστό κρασάκι που της αρέσει. ετούτοι εδώ, κοπανάνε μέσα και μιά τζούρα βότκα, ένα ξύλο κανέλλα και γαρυφαλάκια.
αυτή ρίχνει μέσα και μαύρες σταφίδες και μιά λεπτή φλύδα λεμόνι. το όλο, σε στυλώνει.
πήραν τα sous verre κι έγραψαν πάνω τ' όνομά τους και ημερομηνία.
τη δευτέρα, μην ξεχάσει να τα πάρει στο γραφείο. θ' ακουμπάει πάνω το φλυτζάνι του καφέ της. στο sous verre απ' τη μπύρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: