Adenium obesum

ή

la rose du desert

ή

το άνθος του κάκτου

.

Signature

A.K.

.

Tentation du Christ au désert

Τα χρόνια που έλειψες, Θεέ μου, στην έρημο, ήσουν καλά; Πώς ήσουν πάντοτε καλά;! Αναρωτιέμαι!... Ήσουν πάντα καλά; Την ξέρω την έρημο... ήμουν κι εγώ εκεί... Κι εγώ την αγάπησα... άλλο όμως «αγαπάω» κι άλλο «είμαι καλά»... Σκληρή είν' η έρημος. Για πες, Εσύ, πώς την άντεξες; Για πες, Εσύ, πώς μπόρεσες να είσαι καλά; Τις νύχτες, στην έρημο, η θερμοκρασία κατεβαίνει πολύ. Εσύ, δεν κρύωνες; Κρύωνες; Και τι έκανες; Απλά, κρύωνες... Βάδιζες τις νύχτες; Σκεφτόσουνα; Τι σκεφτόσουνα; Την σκεφτόσουνα; Σου έλειπε; Δεν σου έλειπε; Δε γίνεται να μη σου έλειπε! Άνθρωπος ήσουνα... Τι έτρωγες; Ρίζες; Ακρίδες; Δεν ήταν πικρές; Θυμάμαι τις μικρούλες, άγριες καρπουζιές στην άμμο. Άνυδρες. Μαζεύονταν σκορπιοί τριγύρω. Σε δάγκωσε ποτέ σκορπιός; Πόνεσες; Νερό δεν έπινες; Τα χείλη σου, δεν ήταν στεγνά; Τα μέσα σου, δεν ήταν στεγνά; Άνυδρα. Τις μέρες, τι έκανες; Πάλι σκεφτόσουνα; Πάλι περπάταγες; Μες στο λιοπύρι; Γυμνάσια στον εαυτό σου έκανες; Ασκήσεις αντοχής; Τα έφτανες τα όριά σου; Τα ξεπέρναγες; Πώς άντεξες; Ανάγκες δεν είχε το σώμα σου; Δεν σου λειψαν τα χάδια; Τα φιλιά της; Ο οργασμός; Ο έρωτας; Της ψυχής της το άγγιγμα; Δε σου λειψε το γέλιο; Η καλωσύνη της; Τα νεύρα; Η στοργή, τα χέρια, η φωνή της; Σε ποιόν μιλούσες; Στα λιθάρια και τα ερπετά; Στους μικρούς θάμνους; Στα γεράκια; Τα γεράκια είχες φίλους; Πώς έκανες, Θεέ μου, τέτοια επιλογή; Την έρημο!