Ο Μαθιός Πασκάλης ανάμεσα στα τριαντάφυλλα.

.

Καπνίζω χωρίς να σταματήσω απ' το πρωί

αν σταματήσω τα τριαντάφυλλα θα μ' αγκαλιάσουν

μ' αγκάθια και με ξεφυλλισμένα πέταλα θα με πνίξουν

φυτρώνουν στραβά όλα με το ίδιο τριανταφυλλί

κοιτάζουν. περιμένουν να ιδούν κάποιον. δεν περνά κανείς.

πίσω από τον καπνό της πίπας μου τα παρακολουθώ

πάνω σ' ένα κοτσάνι βαριεστημένο χωρίς ευωδιά,

στην άλλη ζωή μιά γυναίκα μου έλεγε μπορείς ν' αγγίξεις

αυτό το χέρι

κι είναι δικό σου αυτό το τριαντάφυλλο είναι δικό σου

μπορείς να το πάρεις

τώρα ή αργότερα, όταν θελήσεις.

.

Κατεβαίνω καπνίζοντας ολοένα, τα σκαλοπάτια

τα τριαντάφυλλα κατεβαίνουν μαζί μου ερεθισμένα

κι έχουνε κάτι στο φέρσιμό τους απ' τη φωνή

στη ρίζα της κραυγής εκεί που αρχίζει

να φωνάζει ο άνθρωπος: "μάνα" ή "βοήθεια"

ή τις μικρές άσπρες φωνές του έρωτα.

.

Είναι ένας μικρός κήπος όλο τριανταφυλλιές

λίγα τετραγωνικά μέτρα που χαμηλώνουν μαζί μου

καθώς κατεβαίνω τα σκαλοπάτια, χωρίς ουρανό.

.

Ημερολόγιο Καταστρώματος, Α'

Γ. Σεφέρης