Σάββατο, Μαρτίου 03, 2007


Φτου κι απ’ την αρχή,
πάλι σε θρανία μας βλέπω !

.

Αν με θέλεις, δηλαδή, για μαθήτρια, απ’ το Σεπτέμβρη σου ρχομαι ακροάτρια…
Μ’ άρεσε η ambiance, αλλά κι αυτά που άκουσα…

Ο Ισλαμικός νόμος, που είναι γι αυτούς πηγή Δικαίου.
Η άμεση Δημοκρατία (περιελήφθη και στο Κοράνι), που κάποτε εξοβελίστηκε...
Η ύπαρξη των ανθρώπων προσδιορίζεται ως προς τον «Οίκο»
Θεόδοτη η νομοθεσία. Ιερονομική Βίβλος → Σύνολο κανόνων Δικαίου.
Το Κοράνι χρησίμεψε και ως Σύνταγμα.
Επίκτητα πολιτιστικά γονίδια.
Σε κράτη, η αριστερά υπερασπίζεται την «κοσμικότητα»
Πιστεύω να είδες, πως μονάχα εμείς οι δυό κρατάγαμε χαρτί και μολύβι…
Και πού να δεις, μες στο σινεμά, μες στα σκοτάδια, πώς τα καταφέρνω… ζήτημα εξάσκησης…

Μέση λογοτεχνία των Αράβων.
Ρευστότητα και μουσικότητα της γλώσσας. (έχω λησμονήσει ακόμα και το α ! Μονάχα λίγες λέξεις μου μείνανε, κι αυτές προφορικά…)
Νυχτέρια Αραβικής ποίησης στην έρημο !
Καμιά μέρα, θα μιλήσουμε και για άλλα νυχτέρια στην έρημο…
Αντάρ - αντρειωμένος → Διγενής Ακρίτας
Η Αγάπη, που περιλαμβάνει περισσότερα, απ’ ό, τι ο έρωτας…
(θετικό ! και θεϊκό !)
Ο άνθρωπος, που ανεβαίνει και κατεβαίνει, χάρις στην αξία του λόγου.
Λόγος φτερωτός.
Ο τρελός της Λάϊλα. Έπος αγαπητό, σ’ όλη την Ανατολή. Τρελός είναι αυτός που κρύβει μέσα του το νόημα…
(c., m. c., λες να μαστε τρελοί);
Κι εσύ, με τον φρέσκο σου λόγο, μου θύμισες μικρό κοριτσάκι, μ’ εκείνο το «έχασα τις σελίδες μου!»
Η τεχνική του χαρτιού. Η λογιοσύνη τον 8ο και 10ο αι.
Αραβικός ανθρωπισμός.
Η πρώτη μετάφραση στα ελληνικά, για τον κυρ Αλέξιο Κομνηνό
-αδερφούλα μου, τζόρας είσαι στην ανάγνωση! Σωστή θεατρίνα! Όταν στο είπα, απάντησες φυσικά «μα, είμαι δασκάλα!»-
Λες, C. , να μαστε απ’ την ίδια στόφα φτιαγμένοι; !
«κι αν ήταν ο ντουνιάς σωστός, δε θα ταν οι μικροί στην εξουσία»
Η Μακάμα, αρχίζει πάντα να εξιστορεί στο τρίτο πρόσωπο.
(εδώ, θα κάνω παρατήρηση, μη λογοτεχνική: μήπως κι η Μακάμα, χρειάζεται το ξεκάρφωμα;)
Ταξιδιώτης στη χίμαιρα.
Η αλήθεια είναι, ότι αγνοούσα για την ετυμολογική ερμηνεία, της Μωρίας του Έρασμου
Η ποίηση της Αραβοσύνης!
εξαιρετικά!

2 σχόλια:

Unknown είπε...

τι θα πει 'τζόρας';
(είμαι αγράμματη, ως γνωστόν)!:)

quartier libre είπε...

η λέξη "τζόρας"
γράφει μέσα μου, δύναμη...
καθώς κι η λέξη "ζόρικος"

στο θέμα μας,
πάει να πει, χειρίζεσαι με δύναμη το λόγο σου. με αυτάρκεια.
τον διαχειρίζεσαι με άνεση.
"δεν κολλώνεις", ακόμα κι όταν χάνεις τις σελίδες... (smile)