Μαλλιά σγουρά
που μέσα τους τα δάχτυλα περνούσα
τις νύχτες που κοιμόσουνα
και πλάϊ σου ξαγρυπνούσα

φρύδι μου γαϊτανόφρυδο
και κοντυλογραμμένο
καμάρα που το βλέμμα μου
κούρνιαζε αναπαμένο

κι ως στέκοσουν
και κοίταζες το λιόγερμα ν' ανάβει
σαν τιμονιέρης φάνταζες
κι η κάμαρα καράβι