και δεντρολίβανο,
κανέλλες
κι αμπαρόριζα ,να τρίβεις τα φύλλα της
στα δάχτυλά σου
Μάνα,
θα ήθελα
χρόνια ακόμα να σ' έχω κοντά μου...
Εσύ ό, τι μου μαθες.
Εσύ υπερήφανη.
Εσύ ταπεινή.
Εσύ σιωπηλή.
Εσύ εκλεκτική με τους ανθρώπους που βάζεις στην καρδιά σου.
Εσύ να θυμώνεις.
Εσύ με κουράγιο.
Εσύ να πονάς και να σφίγγεις τα δόντια σου.
Να μη μαρτυράς.
Να μη σχολιάζεις τους ανθρώπους, γύρω.
Ν' αφοσιώνεσαι.
Να γελάς και να παίζεις, σαν παιδί.
Εσύ, να μην ορκίζεσαι, μα μόνο ένα σκέτο "ναι".
.
Εσύ, να μην είσαι χαλκός ηχών
και κύμβαλον αλαλάζον.
Εσύ, να πετροβολάς το κακό.
.
.
.
ξαναδιαβάζω μάνα
ό, τι σου γραψα...
τι λίγα που σου γραψα, μάνα... τι λίγα, για να σε ζωγραφίσω ... ευτυχισμένη έζησες ! μ' όλα σου τα βάσανα, μ' όλες τις φτώχειες, τις κατοχές, έπειτα, τις στερήσεις να μεγαλώσεις τρία παιδιά, ευτυχία ήταν η ζωή σου. γιατί την κουβαλάς την ευτυχία μέσα σου. ακόμα και σήμερα, που ο Αντώνης έφυγε...
Εκείνος,
που σ' αγάπησε και σ' έκλεψε ! Σ' έκλεψε... Κανείς δεν ξέρει πόσο έχει "παίξει" στη ζωή μου, το ότι εκείνος σ' έκλεψε. Έτσι είν' η αγάπη. Δίχως σούξου, μούξου, τούξου.
Εσένα αγαπάω μάνα μου, μα σε κείνον μοιάζω.
6 σχόλια:
Δεν μπορώ να πω τίποτα τα είπες όλα... μόνο το δακρυ θα αφησω να κυλησει σαν φόρος τιμής σε εκείνη που με έφερε στον κόσμο...
ΥΓ.Για μενα ο Γ είναι ότι πιο όμορφο έχω τώρα να μην ανησυχείς
Μακάρι να μπορούσα να νιώσω κι εγώ αυτά που γράφεις για τη μάνα σου.
Όμορφα, πικρά και γλυκά.
Καλό βράδυ
Τι έγινε όμως, δεν τα κατάφερες με τις οδηγίες; Πού κόλλησε το πράμα;
δυνατά αισθήματα...
σαν τις μάνες όλου του κόσμου...
την καληνύχτα μου...
σας ευχαριστώ.
την καμαρώνω λιγουλάκι.
τ' απόγευμα την πήρα τηλέφωνο.
"πού βρίσκεσαι, μάνα;"
"στην Περσία, *κοριτσάκι μου"
(ταξίδι βρίσκεται)
-*το "κοριτσάκι", που με λιώνει, το ξανάκουσα τελευταία, όχι απ' τη μάνα μου, μετά από άπειρα χρόνια...-
yes.
διορθώνω,
ξαναδιαβάζοντας :
Συρία
Δημοσίευση σχολίου