Τίτος Πατρίκιος

σημερινή φωτογραφία!

τον τράβηξα μ' εκείνο το σαραβαλιασμένο siemens, το κινητό

στο μπλοκ , το αγορασμένο απ' το μουσείο, με τα ζωγραφισμένα πάνω Μινωϊκά κρι-κρι, έχω τη σημείωσή του .

"θέλετε, του λέω, να μου γράψετε μιά λέξη;"

με κοίταξε με τα υπέροχα μάτια του και έγραψε:

"Με μιά λέξη* μπορείς να τα πεις όλα". (Περισπωμένη, δασεία, οξεία).

Τίτος Πατρίκιος

7.5.2007

το χω μπροστά μου και το κοιτάζω με λατρεία. αύριο, θα το κορνιζάρω... σαν παιδάκι, που του υπογράφει ο αγαπημένος του ηθοποιός. ωπ! δεν την ξαναλέμε αυτή τη λέξη! τζίζ! καίει και πονάει, η άτιμη... εσύ δεν ξέρεις, κάποτε θα σου πω... στο επόμενο ούζο μας, μπορεί και να σου πω. μπορεί και όχι... θα απαγορεύσω από σήμερα στον εαυτό μου, μήτε να σκέφτεται κάποιες λέξεις...

ας ξανάρθω στο σήμερα.

"όταν βλέπεις, λέει, στον δρόμο, δυό ανθρώπους με χειροπέδες, ο ένας μπορεί να μαι εγώ..." κι ο άλλος ; - ή, πώς αλυσσοδένεις τους θύτες...

εις θάνατον - Άη Στράτης* *

Hélène Kondylis*** a dit :

"Η σοφία των ανθρώπων δεν υπάρχει, αν δεν έχει το χρώμα της ταπεινοφροσύνης

Όταν μιλάμε γι αυτόν, αναφερόμαστε στην ελληνική λογοτεχνία, στην ελληνική σκέψη, στους πολιτικούς αγώνες, στον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό.

Πώς μπορείς να τρέφεσαι με ποίηση; Γίνεσαι τροφοδότης της ύπαρξης του λαού.

Στρατευμένος**** - κουβέντες με συλλογικό χαρακτήρα.

ο μόνος λόγος για να είσαι στρατευμένος, είναι η αλήθεια*****

Α - λήθεια / μη - λήθη

Τα βαθειά, ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ, φωτεινά, γελαστά του μάτια, που αν δεν ήμουνα τόσο ερωτευμένη, θα μπορούσα να τα ερωτευθώ... φωτεινά, γελαστά μάτια. ερευνητικά...

...απολύθηκαν οι φύλακες ... προσωμοιώσεις λαβυρίνθων...

εσύ, Τ. Πατρίκιε, κουβαλάς τα λιοντάρια , με τη ζωή σου".

ΕΡΩΤΗΜΑ:

για να κάνεις υψηλή τέχνη, πρέπει να ζεις σε επώδυνες, σκληρές κοινωνικές καταστάσεις;

όχι.

όμως, για να γίνει η τέχνη, χρειάζεται μιά προϋπόθεση******. Να παρατηρούμε. Τι γίνεται γύρω μας, τι γίνεται μέσα μας...

Πρωτογενής, ενεργητική, δική μας στάση.

Μάριος Μιχαηλίδης :

-η ποίηση εκρέει από το υπόστρωμα της ψυχής.

τελετουργείται το μέγα μυστήριο του όντος λόγου.

-η θαλάσσια καλωσύνη κι οι άγριοι καιροί

-ειρήνη και πόλεμος

-να φτιάξω ένα ποίημα στα μέτρα μας.

έφυγα de chez-vous πολύ καλά!*******

Σημειώσεις:

*λέξη: γέλασα από μέσα μου, για όταν με αποκαλείτε "λέξη"...

**Άη Στράτης: δεν αντέχω, θα το πω... είναι απ' τα πιό αγαπημένα μου τραγούδια

"μαύρα μαλλιά, μαλλιά κοράκου χρώμα

τ' ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά

σας αγαπούσα πάντοτε και τώρα, η δόλια μου η καρδιά στενάζει και πονά.

πάει καιρός που έβγαινες στους δρόμους

τη σκούφια φόραγες λεβέντικα στραβά,

μακριά μαλλιά, χυτά πάνω στους ώμους

τ' ανέμιζε ο αγέρας στα ζερβά

εγώ Άη Στρα - Άη Στράτη δε φοβάμαι

είναι κι αυτή μιά ελληνική γωνιά..."

***Kond.: λυσσάει ο σ., αν έχεις συγγένεια με τον Kond. πες του, να ησυχάσουμε...

****στρατευμένος: αγαπώ κατ' εξοχήν τους στρατευμένους ποιητές !

*****αλήθεια: σύμφωνοι, αν, ως αλήθεια ορίσουμε την κοινωνική δικαιοσύνη ή την αγάπη ή το θάνατο ή...


******προϋπόθεση: μήπως έπρεπε ν' αφήσετε λίγο χρόνο για συζήτηση;
ήθελα να τον ρωτήσω: για να γίνει τέχνη, υπάρχει η προϋπόθεση, να παρατηρούμε...
για να παρατηρούμε, τι προϋπόθεση υπάρχει;
έχω μέσα μου την απάντηση, μα θέλω να ξέρω τι θα λεγε εκείνος...


*******Hélène, μη με ξεμπροστιάζεις μπροστά τους! παίζω εικοσιπέντε χρόνια τον σκληρό συνδικαλιστή. είναι αδιανόητο να μάθουν κάτι άλλο... (τη διχασμένη προσωπικότητα που έχω, να την ξέρουμε λίγοι... όχι όλο το σωματείο, σ' όλη την περιφέρεια Αττικής... )

στο αφιερώνω τούτο δω.
καληνύχτα