Signature
A.K.
... ist die Welt kleiner ...
πιο μικρός, πιο μικρός
που πιο μικρός δε γίνεται
που πιο μικρός δεν υπάρχει
δεν ανασαίνει, δε ζει, σβύνει απ’ το χάρτη των ανθρώπων
τελεία
σβύνουν κι οι άνθρωποι,
η γη, οι πλανήτες, οι ήλιοι, οι γαλαξίες, οι μαύρες τρύπες, τα νεφελώματα,
μέχρι κι η κόμη της Βερενίκης θα σβηστεί
ακόμα και τ’ αστέρι του μικρού μας πρίγκηπα
μέχρι κι αυτό.
2 σχόλια:
Στου ονείρου τα μπαλκόνια
Το τραγούδι του παλιού καιρού
(δεξί κλικ και νέο παράθυρο κι ελπίζω να δυλέψει)
(Aλλάζουν οι καιροί, περνάν τα χρόνια
του κόσμου το ποτάμι είναι θολό
μα εγώ θα βγώ στου ονείρου τα μπαλκόνια
για να ιδώ σκυμμένο στον πηλό
καράβια να κεντάς και χελιδόνια
το πέλαγο πικρό και η γή μας λίγη
και το νερό στα σύννεφα ακριβό
το κυπαρίσσι η γύμνια το τυλίγει
το χόρτο καίει τη στάχτη του βουβό
κι ατέλειωτο του ήλιου το κυνήγι
Ποίημα του Γκάτσου, αφιερωμένο στον Σεφέρη, μελοποιημένο απ' τον Ηλία Ανδριόπουλο και ερμηνευμένο απ' τον Μανώλη Μητσιά, απ' το δίσκο Αργοναύτες...
Το στάλνω εδώ γιατί από σπίτι μου δεν μορώ να κάνω ποστ. Κάτι έχουν οι γραμμές του Ιντερνετ
γμτ δεν δουλεύει στέλνω τότε τη διεύθυνση για να το βρεις στο Snif
http://www.esnips.com/doc/c9ff01b3-df27-4615-b1d7-9c40017c38ca/02-Στου-ονειρου-τα-μπαλκονια
A propos, τι έκανες με την λίστα των τραγουιών σου;
Δημοσίευση σχολίου