διάβασα στον exanda
από τον carlos
κάτι πολύ όμορφο
κι αληθινό :

"γιατί η αλληλεγγύη, είναι η τρυφερότητα των λαών"

G8:

Το Γκρουπ των Ισχυρών και η κατάρα των άλλων

Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης οι ισχυροί συναντώνται φανερά, αλλά σε τοποθεσίες μου μοιάζουν με μεσαιωνικά φρούρια. Η ετήσια Σύνοδος των G8 εγείρει πολιτικά πάθη πυροδοτώντας άφθονη ιδεολογική κουβέντα. Ποιοι είναι όμως αυτοί που απαρτίζουν την «καταραμένη» Ομάδα των Οκτώ;

Το G8 δεν διαθέτει αρχηγεία, δεν έχει προϋπολογισμό και μόνιμο προσωπικό. Είναι ένα ανεπίσημο όργανο, τα μέλη του οποίου επιχειρούν –όπως ισχυρίζονται- να αντιμετωπίσουν από κοινού τα παγκόσμια προβλήματα της εποχής.

Οι «οκτώ» του Γκρουπ είναι οι επτά πλουσιότερες βιομηχανικές χώρες με την προσθήκη της Ρωσίας. Οι ετήσιες συναντήσεις των ηγετών έρχονται πάντα στο επίκεντρο των διεθνών media αλλά και στο στόχαστρο των διαδηλωτών εναντίον της παγκοσμιοποίησης.
.
.

Η «γέννηση» της ιδέας

Info :

- Ιδρύθηκε το 1975 στο Rambouillet, της Γαλλίας-

Τα αρχικά μέλη ήταν: Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία, Μ. Βρετανία και ΗΠΑ

- Ο Καναδάς έγινε μέλος το 1976 και η Ρωσία το 1998

Η ανάγκη για μια συνεννόηση σε ανώτερο επίπεδο δημιουργήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 70, μετά την πετρελαϊκή κρίση. Το 1973 με πρωτοβουλία των ΗΠΑ δημιουργήθηκε το Library Group, μια ανεπίσημη συνάντηση ανώτατων αξιωματούχων από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία.Δύο χρόνια μετά, με υποκίνηση των Γάλλων, η συνάντηση πέρασε στο επίπεδο των κυβερνήσεων και οι συμμετέχοντες αποφάσισαν τη θέσπιση μιας ετήσιας Συνόδου.

Σε πρώτη φάση οι χώρες που συμμετείχαν ήταν έξι (G6) και στη συνέχεια (1976) προστέθηκε ο Καναδάς, ενώ το 1998 η Ρωσία.

Αρχικά το Γκρουπ είχε διαμορφωθεί ως ένα βήμα διαλόγου για οικονομικά ζητήματα και θέματα διεθνούς εμπορίου. Στα τέλη της δεκαετίας του 70, ωστόσο, η πολιτική υπερκέρασε τα άλλα ζητήματα και έγινε το θέμα αιχμής για τους ισχυρούς. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τις τελευταίες Συνόδους τέθηκαν επί τάπητος θέματα όπως ο αναπτυσσόμενος κόσμος, η διεθνής ασφάλεια, το μεσανατολικό και η ανοικοδόμηση του Ιράκ.

Τα μέλη του G8 λαμβάνουν αποφάσεις και θέτουν στόχους, παρά ταύτα η υλοποίηση τους εναπόκειται στη βούληση των κρατών. Μολονότι δεν έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα οι αποφάσεις των Συνόδων, η ύπαρξη τους έχει επιφέρει βαρύ πλήγμα σε άλλους διεθνείς Οργανισμούς, λόγω της αναμφισβήτητης δύναμης των μελών του G8.

Οι ισχυροί συσκέπτονται… στο φρούριο

Τα τελευταία χρόνια οι τοποθεσίες των Συνόδων των G8 θυμίζουν φρούρια, με χιλιάδες αστυνομικών και στρατιωτών να λαμβάνουν επίκαιρες θέσεις, η ασφάλεια είναι δρακόντεια και πάντα λίγα χιλιόμετρα μακριά εξελίσσονται μεγάλες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας από τους αντίπαλους της παγκοσμιοποίησης.

Οι επικριτές των G8 υποστηρίζουν ότι υπερασπίζονται τα συμφέροντα των πλούσιων ελίτ, αδιαφορώντας επί της ουσίας για τα προβλήματα του υπόλοιπου κόσμου. Σημειώνουν, μάλιστα, ότι σημαντικές χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία δεν συμμετέχουν, καθώς επίσης δεν υπάρχουν μέλη από χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής.

Η θετική στάση των G8 απέναντι στην παγκοσμιοποίηση (κυρίως την οικονομική) έχει πυροδοτήσει έντονες αντιδράσεις από τους εχθρούς της, με αποκορύφωμα τα επεισόδια στη Γένοβα το 2001, που είχαν στοιχίσει και τη ζωή ενός διαδηλωτή.

Το Γκρουπ των Ισχυρών για να απαντήσει στις κατηγορίες, κατά τις τελευταίες συνεδριάσεις του έχει ανοίξει θέματα όπως ο ιός HIV/Aids και έχει ανακοινώσει προγράμματα για τη μείωση των χρεών των φτωχότερων χωρών.

Οι επικριτές ισχυρίζονται ότι όλες αυτές οι ενέργειες είναι ανεπαρκείς και για «τα μάτια του κόσμου».Ταυτόχρονα, μεγάλες διαφωνίες κάνουν την εμφάνιση τους- πολλές φορές- και μέσα στους κόλπους των «Ισχυρών». Σημείο αιχμής υπήρξε το «Φαινόμενο του Θερμοκηπίου», όταν ο αμερικανός πρόεδρος, Τζορτζ Μπους, αρνήθηκε να προσυπογράψει τη Συνθήκη του Κιότο, καθώς επίσης και ο πόλεμος στο Ιράκ.

Κάθε χρόνο μια από της χώρες μέλη έχει την προεδρία και την ευθύνη να οργανώσει τη Σύνοδο.

Λουκάς Βελιδάκης
cosmo.gr