les camarades
catalans (?)
camisetas personalizadas,
που μας έστειλαν εχτές τα πουκαμισάκια,

μ ' έκαναν να θυμηθώ κάτι που μ' αρέσει :

Ho la camicia nera,
oggi il mio amore è in lutto,
oggi ho un dolore nell'anima,
ed è per colpa del tuo incantesimo
.
Oggi so che tu non mi ami più
e questo è ciò che più mi fa male
che ho la camicia nera e un dolore che mi fa male
.
Sembra brutto che rimasi solo
e fu pura tutta la tua bugia
che maledetta, cattiva malasorte la mia
che quel giorno ti incontrai
.
Per bere il veleno
malevolo del tuo amore
rimasi moribondo
e pieno di dolore
respirai quel fumo amaro del tuo addio
e da quando te ne andasti io solo...
.
Ho, ho la camicia nera,
perchè nera è la mia anima
per te persi la calma
e quasi perdo addirittura il mio letto
letto (in spagnolo cama) c'mon c'mon baby
ti dico dissimulando
che ho la camicia nera
e sotto c'è il morto
.
per seppellirlo quando vuoi
.
così como lo ascolti, figliola
.
Ho la camicia nera
il tuo amore non mi interessa
ciò che ieri sapeva di gloria
oggi sa di pura mer...
mercoledì pomeriggio, tu che non arrivi
e nemmeno mostri segnali di vita
ed io con la camicia nera
e le tue valige sulla porta
.
Sembra brutto che rimasi solo
e fu pura tutta la tua bugia
che maledetta, cattiva malasorte la mia
che quel giorno ti incontrai

.
Per bere il veleno
malevolo del tuo amore
rimasi moribondo
e pieno di dolore
respirai quel fumo amaro del tuo addio
e da quando te ne andasti io solo...
.
Ho, ho la camicia nera,
perchè nera è la mia anima
per te persi la calma
e quasi perdo addirittura il mio letto
letto c'mon c'mon baby
ti dico dissimulando
che ho la camicia nera
.
Ho, ho la camicia nera,
perchè nera è la mia anima
per te persi la calma
e quasi perdo addirittura il mio letto
letto c'mon c'mon baby
ti dico dissimulando
che ho la camicia nera
.
.
.
.
.
και μιάς και μπήκαμε στα μαύρα πουκάμισα
και τα μπλουζάκια τ' αγαπημένα
και τα μυρωμένα,
πάρτε , καλοί μου, κι ένα άλλο :

Στίχοι:
Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική:
Νίκος Αντύπας
Πρώτη εκτέλεση:
Χαρούλα Αλεξίου
.
Αυτό το άσπρο σου πουκάμισο
ξέχνα το πάνω στο σεντόνι
Θέλω να το φορώ κατάσαρκα
τις νύχτες που κοιμάμαι μόνη
.

Και μπες στο αίμα μου και κύλησε
σαν το ποτάμι του Γενάρη
Να σ' έχω πάντα μεσ' στο σώμα μου
κοχύλι με μαργαριτάρι
.

Κοιτάξου μέσα στον καθρέφτη μου
ώσπου να πιει το πρόσωπό σου
Να κουβεντιάζω με τα μάτια σου
Να λάμπω απ' το χαμόγελό σου
.
.
.
.
.
έπειτα,
συνειρμικά
πήγα σ' ένα απ' τα καλύτερα Καζαντζίδια άσματα,
που έχουμε σπουδάσει στα κουτουκάκια
.
voilà :
.

Στίχοι:
Bασίλης Τσιτσάνης
Μουσική:
Bασίλης Τσιτσάνης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
.
Άσπρο πουκάμισο φορώ
και μαύρο θα το βάψω
μαύρα είν' τα μάτια που αγαπώ
γι' αυτά κοντεύω να χαθώ
γι' αυτά πολύ θα κλάψω
.
Μαύρα μου μάτια εγώ για σας
έκλαψα και θα κλάψω
και τ' άσπρο μου πουκάμισο
στα μαύρα θα το βάψω
.
Έχω καεί έχω ψηθεί
στα χέρια τα δικά σου
το βλέπω θα καταστραφώ
και όμως να φύγω δε μπορώ
στιγμή από κοντά σου
.
Μαύρα μου μάτια εγώ για σας
έκλαψα και θα κλάψω
και τ' άσπρο μου πουκάμισο
στα μαύρα θα το βάψω
.
Μαύρο πουκάμισο θα βρω
μαύρο σαν την καρδιά σου
για να ταιριάζει η φορεσιά
στα βάσανά μου τα βαριά
όπου τραβώ κοντά σου
.
Μαύρα μου μάτια εγώ για σας
έκλαψα και θα κλάψω
και τ' άσπρο μου πουκάμισο
στα μαύρα θα το βάψω
.
.

για τα πουκαμισάκια τα θαλασσιά,

θα γράψουμε

με άλλη ευκαιρία