Signature
A.K.
A.K.
.
.
.
.
Γεωργίου και Μιχαήλ
Η ήρεμη μεγαλοπρέπεια
Πετροχελίδονα ως την άκρια του ουρανού
Κι οι μουσικές, που ως εδώ μ` ακολουθούν λαχανιασμένες
Τζι τζι τζι, τζι τζι τζι, τζι τζι τζι
Στο καβαλέτο σου το ροζ, το ροδακινί, το κίτρινο, της ακακίας το πράσινο,
το γκρι σκοτεινό του 1500
Μικρές ποδηλατάδες στις ψηλοτάβανες βόλτες
Έχουν αντοχή οι πέτρες οι σκαμμένες.
Η ήρεμη μεγαλοπρέπεια
Πετροχελίδονα ως την άκρια του ουρανού
Κι οι μουσικές, που ως εδώ μ` ακολουθούν λαχανιασμένες
Τζι τζι τζι, τζι τζι τζι, τζι τζι τζι
Στο καβαλέτο σου το ροζ, το ροδακινί, το κίτρινο, της ακακίας το πράσινο,
το γκρι σκοτεινό του 1500
Μικρές ποδηλατάδες στις ψηλοτάβανες βόλτες
Έχουν αντοχή οι πέτρες οι σκαμμένες.
6 σχόλια:
"Έχουν αντοχή οι πέτρες οι σκαμμένες"
Το ίδιο και οι άνθρωποι...
θυμάμαι σε κάτι μεγάλες απεργίες, τη ντουντούκα να ρωτάει:
"ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ;"
Ναιαιαιαιαι...
(μία η ντουντούκα, τέσσερις εμείς)
:)
λεξη μου χαρικα που σου αρεσε το κειμενο μου!
λεξη μου καλη μου λεξη...
άκου "επιστρέφω άλκιμος"!
εξαιρετικό!
To Τζι τζι τζι, τζι τζι τζι, τζι τζι τζι,
το βρίσκω μούρλια.
Το ακούω.
Εδώ οι γάτες μου έχουν μουρλαθεί να μαζεύουν τζιτζίκια.
Τα φέρνουν στο σπίτι.
Η Τσερνομπίλ, μου έφερε και ποντίκι εχτές.
Σας σκέφτομαι,
με τρυφερότητα,
με μικρή θετική έκπληξη
και με αρνητική ανάδραση
προς αποερήμωση
και οασισμό.
Λέξεις που μου κατεβαίνουν μετά από ενα ανάγνωσμα του Βόνεγκατ.
φιλιά
α, από σένα, δε ζητάω την άδεια...
δημοσιεύω!
Δημοσίευση σχολίου