Τρίτη, Αυγούστου 07, 2007

Amedeo Modigliani Ι


ΟΙ ΚΑΡΥΑΤΙΔΕΣ

.


.
Karyatis

Sculpture



after Modigliani

.
Karyatis

by

Frances Thomas




.


Amedeo Modigliani

Cariatide

(The Museum of Modern Arts, New York)




Κωστής Παλαμάς

.

Ο Παρθενώνας με φεγγάρι

τη νύχτα εδώ

νικάει στη δόξα και στη χάρη

τον ουρανό.

Κ’ οι έξι αλύγιστες Παρθένες

στέκουν κι αυτές

λαμπρόστηθες και λαβωμένες

και λατρευτές.

…………………………

Και κοίτα! κάθε μιά Καρυάτις

που καρτερεί

και στέκει με την ομορφιά της

τη λαμπερή

και τίποτε δεν έχει πλάνο

κι ανθρωπινό,

μου φανερώνει, πριν πεθάνω

τον ουρανό.


Και κοίτα! καθε μιά Καρυάτις

γλυκά γλυκά

θαρρώ με βλέπει στα όνειρά της

τα μυστικά.

Εδώ στη δόξα των αιώνων,

στο φως του νου,

που στέκεις η Ομορφιά σε θρόνον,

άστρο ουρανού,

εδώ στην έρμη αθανασία,

είμαι η καρδιά,

η νιοτ’ η αγάπη κ’ η θυσία,

και η μυρουδιά




κάποιας παράδεισος, μαζί σου

με δένει τι;

τι άλλο ακόμα;

- Είμαι η ψυχή σου, Ποιητή!
.
και
.
Σάββατο, Αύγουστος 04, 2007
Amedeo Modigliani II
.
expressionisme

Παρασκευή, Αύγουστος 03, 2007
Modigliani III
.
expressionisme

4 σχόλια:

Cle Petridou είπε...

Στίχοι: Νίκος Παπάζογλου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου

Είμαι ερωτευμένος,
δε μ' ενδιαφέρει ό, τι κι αν πουν,
με μια απ' τις Καρυάτιδες,
με μια απ' αυτές που λείπουν.

Είν' όμορφη και λυγερή
με νάζια και καπρίτσια
και όλα τ' άλλα δύσκολα
που έχουν τα κορίτσια.

Μαθαίνω πως απόχτησε
περίεργες συνήθειες
πως με τίς ώρες παρατηρεί
τον ουρανό τις νύχτες.

Ποτές μου δεν την έχω δει
ούτε κι αυτή με ξέρει,
μα σίγουρα πολύ συχνά
κοιτάμε το ίδιο αστέρι

Unknown είπε...

o παλαμάς και ο μοντιγιάνι
ίδια άυλη ευαισθησία...

σ'ευχαριστώ βρε αλεξάνδρα που διαλέγεις πάντα ομορφιές
να είσαι καλά και η ματιά σου να αγγιστρώνει πάντα στο όμορφο.
καλημέρα!

Andreas Dimitropoulos είπε...

Ελπίζω να είσαι καλά και να περνάς καλύτερα. Εγώ ήμουνα σε γάμο στην Κρήτη (παντρεύτηκε ο γιος μου!). Σου γράφω πάλι από ανάγκη ... ενθυμούμενος το ενδιαφέρον που είχες δείξει πριν από λίγο καιρό για τα ουράνια δρώμενα.
Στο διάστημα βρίσκεται από χθες η Barbara Morgan που είχα την ευκαιρία να συναντήσω στην Αμερική το 1996. Η Barbara είναι δασκάλα και είχε εκπαιδευτεί ως αστροναύτισσα μαζί με την άτυχη Christa McAuliffe, την άλλη δασκάλα, που έχασε τη ζωή της στο δυστύχημα του Challenger to 1986. Εικοσιένα χρόνια μετά το συμβάν αυτό ήρθε και η σειρά της Barbara να πετάξει.
Έχω μια φωτογραφία μαζί της από το 1996 και κοιτάζοντάς την συγκινούμαι όχι μόνο γιατί την γνώρισα, αλλά και γιατί είναι δασκάλα σε ένα έθνος που ο/η εκπαιδευτικός είναι τίτλος τιμής και αντικείμενο κοινωνικής καταξίωσης. Aυτό εκφράζει και το πρόγραμμα Teachers in Space στο πλαίσιο του οποίου πέταξαν η Christa και η Barbara.
Αν θέλετε λοιπόν, τη Δευτέρα 13/8 στις 22:58 ή την Τετάρτη 15/8 στις 22:08 ή την Πέμπτη 16/8 στις 22:30 ή την Παρασκευή 17/8 στις 21:18 ή το Σάββατο 18/8 στις 21:40 ή την Κυριακή 19/8 στις 22:03 (και άλλες μέρες) κοιτάξτε Βόρεια-Βορειοδυτικά. Ένα φωτεινό σημείο θα σηκωθεί στον ουράνιο θόλο, θα διαγράψει ένα μικρό τόξο για 1-3 λεπτά και θα χαθεί. Μέσα στο φωτάκι αυτό (στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό) βρίσκεται συμπυκνωμένο το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονης τεχνολογικής γνώσης, η Barbara, οι σύντροφοί της και τα όνειρα των απανταχού της Γης αστροβαρεμένων για ένα καλύτερο αύριο.
Φιλιά

quartier libre είπε...

μεγάλωσε τόοοοοοσο ο Θ.;
δεν το πιστεύω, καλέ μου!

κι εγώ νόμιζα πως ξεκουράζεσαι στο τροχόσπιτο, στην γνωστή παραλία...
και δηλαδή, εκεί θα μείνει;
κρητιτσήν κουμπαριάν εκάμαμε;

:)

ΝΑ ΖΗΣΟΥΝΕ!
ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΑ ΝΑ ΝΑΙ!


πολύ σ' ευχαριστώ για τα διαστημικά...
περίμενα να μου γράψεις για τα δυό φεγγάρια τον Αύγουστο.
(όταν μπορέσεις)