Τετάρτη, Δεκεμβρίου 05, 2007

Εξήνθησεν η έρημος, ωσεί κρίνον, Κύριε

Χαίρε, κρίνον το ηδύπνοον παραδείσου μυστικού

χαιρετισμοί
.
Χαίρε που καταρτίζεις τα Μηναία ...
Το Κρίνο, το Τριαντάφυλλο, το Γιασεμί, ο Μενεξές,
η Πασχαλιά, ο Υάκινθος
Ελύτης
.
.
που 'χε ευωδίσει τς ύπνους της μέσα στον άγριο κρίνο. ...
Σολωμός
.
μόνο γι' αυτό είμαι ωραία, σαν κρίνο ολάνοιχτο
Μαρία Πολυδούρη
.
Εγώ άνθος του πεδίου, κρίνον των κοιλάδων
ως κρίνον εν μέσω ακανθών,
ούτως η πλησίον μου ανά μέσον των θυγατέρων.
άσμα ασμάτων
.
Αγαλλιάσθω έρημος και ανθείτω ως κρίνον
Ησαΐας, Κεφ. λε'
.
.
.
.
*roses

3 σχόλια:

Unknown είπε...

η έρημος πάντα κρίνο είναι!
έχει τη λεπτότητα και την απεραντοσύνη κοριτσιού.
όπως το κρίνο.



ελευθερίτσα, πότε θα τηλ να τα πούμε εμείς οι δυο; μου έχεις λείψει!

quartier libre είπε...

έλειψα την Παρασκευή, που είχα μάθημα...

όσο για την έρημο,
δεν υπάρχουν μεσοβέζικοι τρόποι...
ή την ερωτεύεσαι παράφορα
ή στέκεις μακριά.

όποτε μπορείς, χτύπα μου,
να σε πάρω τηλέφ.

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Μόλις μπήκα κι ένοιωσα πλούσια αγάπης... Αλεξ μου... Υψηλή Συγκινηση... Να είσαι πάντα η... Αλεξ!