“Έγνω βούς

τον κτησάμενον

και όνος

την φάτνην του κυρίου

αυτού·

Ισραήλ δε με

ουκ έγνω

και ο λαός μου ου συνήκεν”.

.

.

προφητεία Ησαΐα

.

.

.

.

.

.Βυζαντινή Αγιογράφιση

«Και έτεκε τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εσπαργάνωσεν αυτόν και ανέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι.

Και ποιμένες ήσαν εν τη χώρα τη αυτή αγραυλούντες και φυλάσσοντες φύλακας της νυκτός επί την ποίμνην αυτών

και ιδού άγγελος Κυρίου επέστη αυτοίς και δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αυτούς,

και εφοβήθησαν φόβον μέγαν•

και είπεν αυτοίς ο άγγελος, μη φοβείσθε ιδού γαρ ευαγγελίζομαι υμίν χαράν μεγάλην,

ήτις έσται παντί τω λαώ, ότι ετέχθη υμίν σήμερον σωτήρ,

ος εστί Χριστός Κύριος, εν πόλει Δαυίδ

και τούτο υμίν το σημείον ευρήσετε βρέφος εσπαργανωμένον, κείμενον εν φάτνη

και εξαίφνης εγένετο συν τω αγγέλω πλήθος στρατιάς ουρανίου αινούντων τον Θεόν

και λεγόντων δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία

και εγένετο ως απήλθαν απ' αυτών εις τον ουρανόν οι άγγελοι,

και οι άνθρωποι οι ποιμένες είπον προς αλλήλους διέλθωμεν δη έως Βηθλεέμ

και ίδωμεν το ρήμα τούτο το γεγονός, ο Κύριος εγνώρισεν ημίν.

Και ήλθον σπεύσαντες, και ανεύρον την τε Μαριάμ και τον Ιωσήφ και το βρέφος κείμενον εν τη φάτνη».

κατά Λουκάν (κεφ. Β. 7 - 16)

«και ιδού ο αστήρ ον είδον εν τη ανατολή προήγεν αυτούς,

έως ελθών έστη επάνω ου ην το παιδίον•

ιδόντες δε τον αστέρα εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα,

και ελθόντες εις την οικίαν είδον το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός αυτού,

και πεσόντες προσεκύνησαν αυτώ

και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα,

χρυσόν και λίβανον και σμύρναν».

κατά Ματθαίον (κεφ. Β, 9 - 11)

.

«Ανέτειλας Χριστέ εκ Παρθένου, νοητέ Ήλιε της Δικαιοσύνης

και Αστήρ σε υπέδειξεν, εν Σπηλαίω χωρούμενον τον αχώρητον»

Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει

Κοντάκιον. Αυτόμελον.

Ποίημα Ρωμανού τού Μελωδού.

.

Η Παρθένος σήμερον, τόν υπερούσιον τίκτει,

καί η γή τό Σπήλαιον, τώ απροσίτω προσάγει.

Άγγελοι μετά Ποιμένων δοξολογούσι.

Μάγοι δέ μετά αστέρος οδοιπορούσι.

δι ημάς γάρ εγεννήθη, Παιδίον νέον,

ο πρό αιώνων Θεός.
.

Κοντάκιον.

H παρθέvος σήμερον, τόν προαιώvιοv Λόγοv,

εν σπηλαίω έρχεται, αποτεκείν απορρήτως.

Χόρευε η οικουμένη ακουτισθείσα.

δόξασοv μετά Αγγέλων καί τώv Ποιμένωv,

βουληθέντα εποφθήναι,

παιδίον νέον, τόν πρό αιώνωv Θεόν.

Ωδή

Χριστός γεννάται, δοξάσατε,

Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε,

Χριστός επί γής, υψώθητε,

Άσατε τώ Κυρίω πάσα η γή,

καί εν ευφροσύνη, ανυμνήσατε λαοί,

ότι δεδόξασται.