Παρασκευή, Νοεμβρίου 30, 2007

κι οι γλάροι
τα γοργόφτερα πουλιά
λευκό μπαλέτο στα σκοτάδια…

.
.
Μικρό ημερολόγιο ταξιδιού




στη θάλασσα
.
Παρασκευή 29 Νοέμβρη
του Άγιου Αντριός, αντριεύει το κρύο.
5 η ώρα που σουρουπώνει

Από βουνού άρξασθε…

Κι ας είμαι μεσοπέλαγα, κάτω στ’ αμπάρι, σκοτεινά, σαν τον Ιωνά στην κοιλιά του κήτους.
Από βουνού…
Γιατί το βουνό είναι άλλη αξία .
Η σταθερά της γης. Αυτό είναι το βουνό.


1 Δεκέμβρη, του 2007

ένας αέρας ελαφρύς, δροσερός και βρεγμένος έφτασε εδώ κάτω, στην κοιλιά του κήτους.
δεν γνώριζα τον χρόνο, και δεν μ' έγνοιαζε η κατεύθυνση.
ξεμύτησα το κεφάλι σιγά σιγά στην πρύμνη, να δω τι αφίνουμε πίσω μας.
αφροί, και πέρα στο βάθος ό, τι στεριά έχουμε αγαπήσει.
δίχως να βγώ ολόκληρη απ' την καταπακτή, στρέφω τον πάνω μισό μου κορμό κατά την πλώρη. φαίνεται, πως στην ανατολή πορευόμαστε. στο βάθος χαράζει φως.

ξανά στ' αμπάρια, πέρα απ' τις μηχανές, ζεστά, μακριά απ' τον θόρυβο, την υγρασία και τη μούχλα, σε μιά γωνιά διπλοκλειδωμένη, ο καπετάνιος έχει μαζέψει τα βιβλία του κόσμου.
όπου κι αν έχουμε περάσει, βιβλία μαζεύαμε. σε πολλές γλώσσες.
κάθε φορά που πιάναμε λιμάνι, οι δυό μας, σαν τους κολασμένους τριγυρνάγαμε.
αφίναμε το τσούρμο στα καπηλιά με τις γυναίκες και παίρναμε σβάρνα τα παλιατζίδικα και τις υπόγες με τα βιβλία δεύτερο, καμιά φορά και τρίτο χέρι.
βιβλία, χάρτες και μουσικές.
καμιά φορά και μάσκες και μυρωδικά και πέτρες, μα στα βιβλία πηγαίνω τώρα, σε τούτη δω τη γωνιά, όπου ο καπετάνιος έβαλε τον μαραγκό κι έφτιαξε ράφια με κάτι παλιοσανίδες, που ο λοστρόμος τις αστάρωσε πρώτα, τις έβαψε με λαδομπογιά έπειτα, κι απάνω, πολύτιμα αποκτήματα, στολίσαμε τα βιβλία που παίρνουμε στα λιμάνια. βιβλία στίβες στο πάτωμα, όλοι έχουν κι από ένα χούι, ο καπετάνιος τούτος, ο δικός μου, έχει για χούι τις σκέψεις των ανθρώπων και τα βιβλία τους.
εμείς οι δυό μονάχα έχουμε τούτο το κλειδί απ' το καμαράκι, κι άρα, το δικαίωμα να χωνόμαστε μέσα ό, τι ώρα θέλουμε, ν' ανάβουμε τη θερμάστρα και να ψαχουλεύουμε τους θησαυρούς.





Τετάρτη, Νοεμβρίου 28, 2007

Ένα σπουδαίο παιδί !
.
.
στον Γιάννη Κωστάκη
.
-και στ' άλλα παιδιά-
με θαυμασμό
με σέβας
.
.
.
Ολυμπιονίκης των XII Παραολυμπιακών Αγώνων
στην Αθήνα, το 2004.
.
αχ,
οι τηλεοράσεις και τα ραδιόφωνα...
που δεν ακούν τον σωστό παλμό της ζωής,
και δεν μας λένε τις σωστές λέξεις...
.
.
θάρρος, αγώνας, πίστη, πείσμα, θάρρος, πίστη, αγώνας, πείσμα, πίστη, θάρρος, αγώνας, πείσμα, πίστη, θάρρος, αγώνας, θάρρος, πείσμα, αγώνας, πίστη, θάρρος.
.

άλλοτε, για να μπει κάποιος Ολυμπιονίκης στην πόλη,
γκρέμιζαν τα τείχη.
.
σήμερα, υπάρχουν Ολυμπιονίκες,
που γκρεμίζουν της ψυχής μας τα τείχη.
.
τι άλλο να πεις
γι αυτό το παιδί ; !

Δευτέρα, Νοεμβρίου 26, 2007



Αυτός, που ο Πικάσο τον απεκάλεσε «πατέρα όλων».




Κατασκευή γραφής
βασισμένης στα χειρόγραφα
του Cezanne.




I.
«vieux sol natal»

La Provence de Cezanne

... Ο Σεζάν είναι ίσως ο μοναδικός ζωγράφος, ο οποίος επέλεξε να μην παραμείνει στο Παρίσι όπου σπούδασε, αλλά να ξαναγυρίσει στη γη του, στην Aix en Provence.
… η Provence του Πωλ Σεζάν, δεν είναι μεγάλη, και μέσα από την παλαιότητά της σε μαγεύει...
.
Το 1872 είναι η ιμπρεσιονιστική περίοδος του Σεζάν κι έχει επιστρέψει απ΄το Παρίσι στην Provence, όπου όπως γράφει, πιστεύει ότι:
«Θα έχει τους θησαυρούς που θα του προσφέρει η χώρα του και οι οποίοι δεν έχουν ακόμη βρει τον εκφραστή τους στο μέγεθος του πλούτου που εκπνέουν».

Η φύση και τα χρώματά της γίνονται η έμπνευσή του, και αποζητά να ζει κοντά σ’ αυτή.
Έτσι, στους πίνακές του βλέπουμε να αποδίδει καλλιεργημένες εκτάσεις με αμπέλια και καρποφόρα δέντρα, με τόση ευαισθησία και έντονα χρώματα, που δεν χάνουν τίποτα από τη φυσικότητά τους.
Το εργαστήριό του ήταν στη φύση.
.
... Η συνεισφορά του στον ιμπρεσιονισμό είναι η ένταξη γεωμετρικών στοιχείων, τα οποία είχαν την επίδρασή τους στο κίνημα του κυβισμού, που ενέπνευσε τους Πικάσο και Ματίς.
Ο Ματίς επηρεάστηκε κυρίως από τα έντονα χρώματα που χρησιμοποιούσε ο Σεζάν.

Η τεχνοτροπία του Σεζάν δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα στην εποχή του για δύο λόγους:

Α) Λόγω της μεγάλης ελευθερίας στην απόδοση των μορφών και της φύσης, και
Β) Λόγω των έντονων χρωμάτων που χρησιμοποιούσε.

Η τέχνη του Σεζάν και στις ημέρες μας αναγνωρίζεται ως προάγγελος της μοντέρνας τέχνης, ιδιαίτερα του κυβισμού και της αφηρημένης τέχνης.
Ο Πικάσο είπε το εξής για το μεγάλο ζωγράφο:
«Ο Σεζάν ήταν ένας πατέρας όλων μας, πατέρας της μοντέρνας τέχνης. Άγγιξε ένα είδος μοντερνισμού, ο οποίος ακόμη δεν υπάρχει στα δικά μας έργα, όσο και αν προσπαθήσαμε. Ήταν ο μοναδικός μέντοράς μου».


II .

Paul Cezanne (1839 - 1906)


«vieux sol natal»


Από νεαρή ηλικία ο Cezan είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τη φύση, την οποία αποκαλεί
«vieux sol natal»
και της οποίας τα στοιχεία θα γίνουν οι κύριες συνθέσεις στα έργα του.

Η επιρροή της λατινικής ποίησης κατά τη διάρκεια των κλασσικών σπουδών του, έδωσαν τροφή στο έργο του και είναι το πρίσμα μέσα από το οποίο ερμήνευσε τη γη του.



το σπίτι της Μαρίας







… σε πάρα πολλά έργα του υπάρχει το βουνό Sainte – Victoire, το βουνό, που στολίζει την περιοχή όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε
Από το 1896 έως το 1897 εγκαθίστανται στο βουνό St. Victoire, της Aix en Provence, του οποίου η ομορφιά τον εμπνέει.

το μικρό ψαρολίμανο με το όνομα Estaque

Στο μέρος αυτό, το Estaque, ο ζωγράφος κάτω από το λαμπερό φως του ήλιου, ζωγραφίζει με τον Ρενουάρ και τον Μονέ και μένει σχεδόν όλη τη δεκαετία του 1880.

Εδώ ανακαλύπτει το χρώμα, το χρώμα του, και αρχίζει να υποπτεύεται ότι οι χρωματικές σχέσεις προσδιορίζουν όλη την παρουσίαση της φύσης .

Τότε γράφει προς τον Πικάσο τα εξής:
«Μου φαίνεται ότι τα αντικείμενα αναδεικνύουν την φόρμα τους, τη silhouette, όχι μόνο μέσα από το άσπρο και το μαύρο αλλά και μέσα από το μπλε, το κόκκινο, το καφέ, το βιολετίμου φαίνεται ότι αυτό είναι ο αντίποδας του μοντέλου…».

Κυριακή, Νοεμβρίου 25, 2007

III.

Paul Cezanne (1839 - 1906)

ετούτη είναι η λίμνη,
απ' το όμορφό μου Annecy
(Haute Savoie)


το πεύκο σου
.
σαν αυτό
που κρεμούσαμε την σκοινένια μας κούνια

φυσάει στο μικρό σου δάσος


θες απ' την κορφή του λόφου
να κοιτάμε κάτω το χωριό ;

θες να περπατήσουμε απόγεμα
στην αλέα, στο Chantilly ?


μην μου το περιφρονήσεις τούτο δω...
.
.
έχει ζέστη στην Προβηγκία το κατακαλόκαιρο
πού να βρεις πράσινο ;
στεγνό χορτάρι, χρώματα καφέ, κίτρινα
μυρουδιά από ξερές πευκοβελόνες.
.
απομεσήμερο θα διαβούμε παρέα το μονοπατάκι
θ' ανοίξουμε την ξύλινη πορτούλα
και θα χωθούμε στην chaumière.
έπειτα, θα καθήσουμε κατάχαμα, χουζουρλίδικα,
να κουβεντιάζουμε ως να βραδιάσει.

Σάββατο, Νοεμβρίου 24, 2007

IV.

Paul Cezanne (1839 - 1906)
.







ceci est une pipe







ridi pagliaccio
.
"Pagliacci" Leoncavallo.
.
Vesti La Giubba
.
Recitar!...mentre preso dal delirio
non so piu quel che dico e quel che faccio!
Eppur...e d'uopo...sforzati! Bah, sei tu forse un uom?
Tu se' Pagliaccio! Vesti la giubba e la faccia infarina.
La gente paga e rider vuole qua.
E se Arlecchin t'invola Colombina, ridi, Pagliaccio...
e ognum applaudira! Tramuta in lazzi lo spasmo ed il pianto;
In una smorfia il singhiozzo e'l dolor...
Ridi Pagliaccio, sul tuo amore infranto!
Ridi del duol che t'avvelena il cor !
.
Μιάν έκπληξη σας έχω !
(ελπίζω να λειτουργήσει... αχ, ας λειτουργήσει...)
.
ΝΑ ΜΠΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ,
και να ακούσετε από το μουσικό κουτάκι, ΟΛΑ τα κομμάτια
σας παρακαλώ !
.


V.

Ο Paul Cezanne (1839 - 1906)
ζωγραφίζει την γυναίκα του.

Ορτάνς Φικέ









Το 1869 αρχίζει η σχέση του με το μοντέλο του Ορτάνς Φικέ,
που γίνεται η σύντροφός του και η μητέρα του παιδιού του Παύλου.
Είναι μια σχέση θυελλώδης και μη αποδεκτή από τους γονείς του.
VI
.
Paul Cezanne (1839 - 1906)


σταφύλι, μήλα

κεράσια, ροδάκινα

μήλα, λεμόνι


πορσελάνες και φρούτα

πράσινο, κίτρινο


τραπέζι
συγχωρείστε
που τα ονοματίζω
μόνη μου
VII.
.
Paul Cezanne (1839 - 1906)
.
ζωγραφιστές πορσελάνες

οίνος και άρτος

σαν κελλάρι


φρούτα

το μπλε εμαγιέ

μπλε
.
μποτίλλιες και φρούτα

μπλέ
συγχωρέστε
που κάποια
τα ονοματίζω όπως θέλω...