Κυριακή, Αυγούστου 10, 2008


signat.
a.k.
.
.

.
.
" Τι μαγικά πράγματα μπορούν, αλήθεια, και συμβαίνουν μέσα στο σύμπαν!
Το σύμπαν ξαφνικά, βουβάθηκε. Σα να μεινε εκστατικό μʼ αυτό που αντίκριζε.
Η μαγιάτικη ανάσα του ανέμου έμεινε ασάλευτη πάνω απʼ το κύμα και το κύμα ημέρωσε, κι έγινε λάδι η θάλασσα.
Ο ήλιος που έφευγε στη δύση, γύρισε απορημένος , κοίταξε πίσω του, κι αντίκρισε ένα σαστισμένο φεγγάρι, που κοντοστάθηκε κι αυτό, κι έμεινε λίγο μετέωρο... να μείνει; να φύγει;
Η αλεπού ξελαγούμιασε. Μύρισε τον αέρα με την αλεπουδίσια μύτη της, κι άκουσε μέσα της να βροντάει δυνατά ο χτύπος της καρδιάς της.
Το φίδι λούφαξε ακίνητο.
Οι κήποι, όπου οι άνθρωποι καλλιεργούσαν τα τριαντάφυλλα, μοσχοβόλησαν.
Οι γαλαξίες κράτησαν την ανάσα τους.
Τʼ αστέρια, για δευτερόλεπτα δεν τρεμόπαιξαν το φως .
Η μέρα δεν έφευγε. Η νύχτα δε ζύγωνε. "
.
.
.

10 σχόλια:

Σμίχελης είπε...

Πως ν' αντέξω αυτή την ομορφιά όταν αλλού σκοτώνονται;( οσετία)
μήπως όμως για αυτή την ομορφιά μπορώ να πείσω τους άλλους να πάψουν να σκοτώνονται;
τι γίνεται όμως με τους υποκινητές, τα άτεγκτα μυαλά που μονάχα το συμφέρον τους υπηρετούν;
αυτοί με τι πείθονται;

quartier libre είπε...

@ τι καλά, που είσαι εδώ !

φαίνεται, ότι και την ομορφιά, και την ασχήμια, και την αλήθεια, και το ψέμα, τη χαρά και τη θλίψη, φαίνεται, όλα πρέπει να μπορούμε να τ' αντέχουμε...

χτυπάτε μόλις ευκαιρήσετε και κανα τηλέφωνο...
πότε θα ρθεις;

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΑΠ' ΤΟ ΠΡΩΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΩ ΤΑ "ΚΟΜΜΑΤΑΚΙΑ"...

ΤΑ ΜΟΝΑ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΞΑ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ...:


... ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΞΑΦΝΙΚΑ ΒΟΥΒΑΘΗΚΕ.ΣΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕ ΕΚΣΤΑΤΙΚΟ Μ' ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΡΙΖΕ.
...Η ΑΛΕΠΟΥ ΞΕΛΑΓΟΥΜΙΑΣΕ.ΜΥΡΙΣΕ ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΕΠΟΥΔΙΣΙΑ ΜΥΤΗ ΤΗΣ,ΚΙ ΑΚΟΥΣΕ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΝΑ ΒΡΟΝΤΑΕΙ ΔΥΝΑΤΑ Ο ΧΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΗΣ.
...ΤΟ ΦΙΔΙ ΛΟΥΦΑΞΕ ΑΚΙΝΗΤΟ.
...ΟΙ ΚΗΠΟΙ,ΟΠΟΥ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΣΑΝ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ, ΜΟΣΧΟΒΟΛΗΣΑΝ.
...Η ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΦΕΥΓΕ.Η ΝΥΧΤΑ ΔΕ ΖΥΓΩΝΕ.

ΚΑΛΑ...ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ;
ΘΑ ΤΗ... ΦΤΙΑΞΩ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ; :)

X.A.

Cle Petridou είπε...

Η φωτογραφία σου την βρήκα πολύ… αμφιλεγόμενη:
μου μοιάζει κρινάκι της άμμου σαν αυτά που φύτρωναν παλιά σε ξεχασμένες παραλίες, ν’ αντιστέκεται ακόμη, πνιγμένο στ’ «αποτσίγαρα που πετάνε οι τουρίστες, πριν το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο»

θάνατος και εμμονή για ζωή!
Ή μήπως όχι;

Ο καθένας βλέπει ό,τι θέλει βέβαια. Μπορεί τίποτ’ απ όλα αυτά να μη συμβαίνει. Ούτε κρινάκι της άμμου, ούτε αποτσίγαρα, ούτε αντίσταση.

Την καλησπέρα μου, κρατιέμαι.

Cle Petridou είπε...

...κι έλεγα "πότε θα το βάλει, πότε θα το βάλει;" Και τ ακούω στο juke box με την Barbara Streisand!
φιλιά

quartier libre είπε...

@ όχι lucky look,
μην το κάνεις!
δεν φαντάστηκα ότι θα ασχοληθείς με αυτό...

ήμουνα σχεδόν όλη μέρα στη δουλειά,
τώρα γύρισα και είδα την απάντησή σου...
άστο, καλέ μου.
κι επίτρεψέ μου,
να ψάξω απόψε, να βρω κάτι όμορφο να σου ποστάρω.

να είσαι πάντα καλά θέλω

φίλη
q.l.

quartier libre είπε...

@ cle,

το "κρατιέμαι", που έγραψες
δίνει κουράγιο και στη δική μου ζωή.
και στις ζωές ολωνών μας.
μη μ' ακούς, Cle, όταν έχω τις μαύρες μου.
μη μ' ακούς, ο διάβολος να με πάρει...

-θα ρθεις Σεπτέμβρη;-

Cle Petridou είπε...

Ανυπερθέτως!

:)

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

Κυρία μου, τα σέβη μου και πάλι.
Κατ΄ αρχάς δεν ήθελα να γράψω κάποιο σχόλιο, μια και το ποστ μου άρεσε τόσο πολύ που δεν ήθελα να το χαλάσω ...

Όμως αυτή η αλεπού που ξελαγούμιασε, η μόνη κίνηση στην ασάλευτη φύση του ποιητικού σας λόγου, δεν μ΄ αφήνει ν αγιάσω....
Μου μοιάζει μαθήτρια που μελετά τη φύση...
Μυημένη που κατέρχεται στο βάθος της συνειδήσεως ακούγοντας τον κτύπο της καρδιάς της. Της καρδιάς του ίδιου του σύμπαντος που έχει για χάρη της ακινητοποιηθεί δίνοντάς της την ευκαιρία να το μελετήσει. Να παρατηρήσει τα φαινόμενα....

Και η αιτία του βέβηλου σχολίου μου, .. μια ερώτηση.

Είστε εσείς άραγε αυτή η μαθήτρια; Αυτή η αλεπού;

quartier libre είπε...

@ ψάρι είμ' εγώ. όχι αλεπού.
άλλοτε χάνος, άλλοτε χρυσόψαρο,
πάντως ψάρι...

το κειμενάκι -απόσπασμα από μεγαλύτερο κείμενο-, ενώ δεν το έβαλα προς επεξεργασία
-δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου-
έλαβε τρεις αναπάντεχες παρατηρήσεις, που το τίμησαν...


@ ο "μοναχικός πλην"
μπήκε στον κόπο και το συναρμολόγησε.
ομολογώ, αναρωτήθηκα, που ένας φίλος μπήκε στον κόπο ν' ασχοληθεί με το κειμενάκι μου...


@ η cle
προσπάθησε να δώσει μιάν φιλοσοφική διάσταση.
δεν ξέρω αν το κειμενάκι το αξίζει...


@ κι εσείς, provocateur,
του κόσμου τις ερωτήσεις !
τι είν' ετούτο, τι το άλλο,
πώς αυτό και πώς εκείνο !...



εγώ δεν ξέρω από αλεπούδες.
είμαι θαλάσσιο είδος.
άλλοτε χάνος , άλλοτε χρυσόψαρο...


ευγενικές καληνύχτες :)