Κυριακή, Σεπτεμβρίου 07, 2008

H ΤΗΝΟΣ

της Παναγίας
της τέχνης
του μάρμαρου
του αγκαθιού
του βοτσαλωτού


I.

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΠΕΛΑΓΙΝΗ
ΑΓΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ.
.
.

.

"ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΟΥ παλι ομοιωθηκα
Μες στις ΠΕΤΡΕΣ ανθισα και μεγαλωσα
Των φονιαδων το αιμα με ΦΩΣ ξεπληρωνω
.
Μακρυνη Μητερα
ΡΟΔΟ ΜΟΥ ΑΜΑΡΑΝΤΟ."
(Οδ. Ελυτης)
.








Λύτρας






Γύζης








.
"Χαίρε ο τόμος, εν ω δακτύλω εγέγραπται"
.

.
"Χαίρε στοργή"
.

.
"Ο τόπος μας είναι αγκαθιές γεμάτος και φρύγανα.
Τόπος στεγνός."
.
signat.
a.k.

.
"Τα βήματα οδηγούν σε μονοπάτια του μεσαίωνα.
Τα μονοπάτια του μεσαίωνα σε δρόμους πέτρινους.
Οι δρόμοι πέτρινοι σε εκκλησιές.
Οι εκκλησιές σε βοτσαλωτά."
.
signat.
a.k.



.
"Χαίρε, βολίς του αδύτου φέγγους"
.




.
"Χαίρε, λουτήρ"

.
"Χαίρε, λυχνία και στάμνε"


14 σχόλια:

Χαρ. Αλβερτος είπε...

... ΚΑΙ,
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ

ΔΙΑΒΑΖΩ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΖΩ ΣΕ!

Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ ΝΑ 'ΧΕΙΣ.

ange-ta είπε...

Ο Λύτρας!!!

quartier libre είπε...

@ εγώ ευχαριστώ...
την έχω ανάγκη, που και που, μιά καλή κουβέντα...
όλοι δηλαδή την έχουμε αυτήν την ανάγκη...

quartier libre είπε...

@ ange,

μόλις μπορέσω (από χρόνο), θα ανεβάσουμε ζωγράφους :)

Τίποτα είπε...

Πόσο μ' αρέσουν αυτά τα ταξιδιωτικά σου, quartier libre μου...

Babis Dermitzakis είπε...

Και ζωγράφους, και ποιήματά σου, μόνο μην πραγματοποιήσεις την απειλή που μας έλεγες.
Πολλά φιλιά

quartier libre είπε...

@ για τον φίλο μου,
τον Babi.

θα πάω να γίνω κηπουρός.
δεν είναι αστείο.
των ομματιών μου θα πάρω.
μη βλέπω τίποτα, τίποτα μην ακούω.
μονάχα χώματα.
σκουλήκια. σαλιγκάρια. καρπούς. νερό. χώματα.
ξανά καρπούς. ξανά χώματα.
ζόρικος άνθρωπος θα γίνω σε καιρούς ζορισμένους.

Unknown είπε...

υπέροχες και οι φωτο!
φιλιά και καλή αρχή!!!


αρχή σε τι; θα μου πεις,
ε, να...

συνέχισε, ναι, καλά πας, προχώρα...
έλα και κατά δω...

και σε φιλώ!

quartier libre είπε...

@ αμπττθ

σε χρειάζομαι ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ.

sinnefo rain είπε...

Και που δεν με έχεις ταξιδεψει με τις φωτογραφιες και τα λογια σου.
:)

Babis Dermitzakis είπε...

Τη μαντινάδα μου την είπε ο πατέρας μου και την ξέχασα. Θυμάμαι μόνο το δεύτερο στίχο "να μη θωρώ να μη γροικώ, να μη πονεί η καρδιά μου". Τη θυμήθηκα διαβάζοντας την απάντησή σου. Τουλάχιστον άργησε.

quartier libre είπε...

να μη θωρώ
να μη γροικώ

quartier libre είπε...

@ babi,

άκουσα έναν καταπληκτικό στίχο!
"εγώ -λέει- ο λουτράρης,
που το σαπούνι λιώνει ανάμεσα στα χέρια μου..."

κι αν έχουνε λιώσει σαπούνια...
κι αν έχουνε λιώσει παπούτσια σιδερένια...

εγώ ο λουτράρης
να μη θωρώ
να μη γροικώ

Unknown είπε...

ελευθερία, σήμερα ατο βράδυ πρέπει να φύγω για θεσσαλονίκη, η άννα μου μέ έχει ανάγκη, φιλάκια!