ector είπε :
"χορός λουλουδιών στον κόσμο του χρώματος"
.
.
Gaudi
.
ΧΟΡΟΣ ΛΟΥΛΟΥΔΙΩΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΧΡΩΜΑΤΟΣ
*«Δεν θέλω να κάνω παρομοιώσεις, που τη μιά ώρα ανθούν
και την άλλη τις ρίχνουν μαραμένες στο φούρνο*» (Σ.Κ.)
"Και τα φυτά , λουλούδια σου δε φοβάσαι να σου μαραθούν;
Πιστεύω πως τα άνθη που αναλογούσαν στη ζωγραφική σου, τα έκοψες με τη μιά.
Βέβαια είναι άνθη από ντεκόρ, ταπετσαρία.
Της τέχνης η ταπετσαρία;
Είναι άσκηση τεχνική κι εργασία τεχνική.
Εργασία γεωμετρημένη.
Έλεγχος
σε σχέδιο και χρώμα
Πιστεύω πως άν το χρώμα πέσει σε υπαινιγμούς ψυχικής βαθύτητας , υποψιασμούς χρώματος, άν οδηγηθεί το βλέμμα προς το λυκόφως ;
από δώ η μέρα από κεί το άλλο της ;
Τότε θα δεί φώς ν' αστράφτει στο βάθος ενός νέου ορίζοντα.
Πνευματικής εγγύτητας, που θα βγάζει την υδρία σαν μέσα από τάφο.
Κτέρισμα
Τί ωραίος τάφος! Είναι από μνήμη που πονά.
Όταν αρχίσουν να πονάν τα πράγματα του κόσμου , τότε νοιώθεις την ανάγκη να διασώσεις την αίσθησή τους, από πόνο μνήμης , από νού εύφλεκτο της συγκίνησης , του νοήματος των πραγμάτων.
Σκίζει η ωμότητα των πραγμάτων θίγει τον καμβά .
Ματώνει η άκρη του σεντονιού της γής. Ξίδι το κρασί του οδοιπόρου.
Πιστεύω πως έφτασε η ώρα να δείς πώς ένα δύσκολο λουλούδι σκάει σε παγωμένο χώμα και τραντάζεται η κρούστα της γής.
Σκιρτά του κόσμου η περγαμηνή, σείονται τα Μπέργκαμα. Σκύβεις κοιτάς το αδιόρατο άνθος . Λεπτές ρίζες, αδιόρατες αποχρώσεις,
ίχνος από πάχνη στα φυλλαράκια,
άσμα διαπεραστικής οδύνης από ύπαρξη !
Ουρλιάζει κάτω από το πέλμα σου, όμως προλαβαίνει να κεντήσει τη φτέρνα σου
γύρη και άρωμα.
van gogh
.
.
Αστέρια βελάζουν στις κρύπτες σου
Ριγά το αχνό χνούδι του σύμπαντος
πάλλει ο βαθύς του υμένας .
Θαλασσινές ανεμώνες ταράζουν τον ύπνο σου.
Το χρώμα σου το φώς σου.
Δοξαστική ακρότης κραυγές γεωθερμικές χού , χού ,χού !
Ζώ το γράφημα μετατροπή γής σε άνθος φρούτο πήλινο βάζο.
Τι μπορούν τα χέρια. Μαθαίνει το χέρι να μπαίνει στα έγκατα του πλαστικού χώρου πλάθει και ερευνά το σκότος ψάχνει έξοδο σπηλαίου προς το φώς.
Ανθίζει φώς άνθος ψάχνοντας να επιλέξει χρώμα , να έλξει μέλισσες πεταλούδες εραστές ν' αντλήσουν νέκταρ φρούτα γεμάτα ήλιο να δελεάσουν τα πουλιά .
Και εμάς που θύματα από καιρό προσπέφτουμε.
Χέρι κινήσου στο ρυθμό της Γής κάνε τα χρώματα ν' αχνίζουν στον καιρό.
Να έχουν το άστραμμα του λουλουδιού
του καρπού την ωρίμαση
του αγγείου το πλάσιμο και τη φωτιά ,
και θα ορθώσουν κορμί να ταξιδέψουν.
Ζηλεμένα της ομορφιάς σμιλεμένα.
1
Αφάγωτα τα ξινόμηλα . Δάγκωτα
2
Ένα αχλάδι κύλησε στη σκακιέρα
3
Cidre
4
Θα μπορούσε να κάνει παιχνίδι η λάμπα ασετιλίνης
Το νόημα του φρούτου δύσκολα το μαντεύουμε. Γιατί φτιάχνει φλούδα με σπίρτο και φώσφορο; Γιατί αντιγράφει τον ήλιο; Οι εσπερίδες να το ξέρουν άραγε;
Οι Εσπερίδες με το χυμώδες μπούστο ;
5
Στην ποδιά της γεωμετρίας
Νά και τα χρυσά της λεμόνια. Χρυσοφα... Χρυσο φώς, λεμονόσχημης ρώγας ακτινοβόλο σύμπαν.Ταραχή νηστικών μυστικών. Αργοσήμαντη μέρα. Ξηγήσου!
6
Σκίσε τη μέρα ,
Αγριοβιολέττα,
από κόσμο αρώματος
με πλημμυρίζει ο ήχος σου
Ποιόν δελεάζεις τρυφερό δέρμα
Ποιόν δελεάζεις τρυφερό δέρμα
Οσφρητικέ μαγνήτη, πού τα δοχεία σου; Πού τά εργαστήριά σου, αλχημίστρια των άγριων φαραγγιών;
7
--
8
Η τσαγιέρα θά πρεπε να δίνει στο τσάι τα φυλλώδη και τ' άνθη πίσω .
Σάν αντιδάνειο.
9
__
10
«Ιδεόγραμμα βάζου από επιδερμίδα χειλιών»
Βάζο Γής κι εμείς ψάρια στή γυάλα της καιγόμαστε σε μαύρο ήλιο.
Άν ήταν πραγματική ταπετσαρία και ίσκιος από καμπύλες Λόρεν
πρό τριακονταετίας πάνω σε θάλασσα , θα ήταν εκρηκτικό,
κι άς είχε φόντο σάρκα από ήλιο [(πορτοκαλί) χυμώδες νεράντζι ήλιο] τη σκιά του σκελετού της
θα ποθούσαμε σαν επιθυμία, που διαβαίνει τη χώρα του πραγματικού. Του πεποιημένου.
.
Χρειάζονται δυό γραμμές γιά να ορίσουν μιά επιφάνεια φτάνει όμως μία να τη χωρίσει.
Μιά τελεία στο κέντρο του πίνακα, άν δεν ήταν κάδρο αλλά κύκλος θα ήταν το τέλειο.
*Τετραγωνίζεις φεγγάρια.* ;
Μιά Λόρεν (γεωμετρημένη)
Να ανθίζει
Μέσα από λωτό. Από μαύρο λωτό.
«Οι αφορισμοί δεν είναι ακριβώς ορισμοί. Είναι αποφάνσεις που δεν δίνουν λόγο, απλά εκφέρουν στο ύφος του λέγοντος, συν κάτι.
Η επιφάνεια έχει διαστάσεις βάθους . Άν δεν είναι μονόχρωμη ή μονόχνωτη. Όχι όμως ο καθρέφτης...
______________
Χρειάζονται δυό γραμμές για να μπορέσουν να σμίξουν δυό χείλη
Δυό γραμμωτά χείλη
_________________
Ένα ή μάλλον δυό πορτοκάλια μπορούν κάλλιστα να ανατέλλουν από σφριγηλό μπούστο
Με φόντο το μελανοβαφή ορίζοντα σάρκα που ψήθηκε στην Απανέμα.
Δυό φυλλαράκια από τη μάννα του ήλιου
Την πορτοκαλιά...
Ποιός ξέρει να δώσει το σχήμα της άκρης του λεμονιού;
Ποιός θηλάζει ξινό λεμόνι ή
Ποιός δεν το θηλάζει αυτό το ξινολέμονο ."
_____________
ΑΘΗΝΑ
.
.
.
σημείωση του αντι γραφέα :
ευχαριστώ
για την εμπιστοσύνη ...
προσπάθησα να είμαι στοργική
στο πολύ όμορφο κείμενο !
ασφαλώς,
δέχομαι οποιαδήποτε διόρθωση
από τον ποιητή.
