Τρίτη, Οκτωβρίου 07, 2008

Δέλτα

Δαβίδ
Δαγκωματιά
Δάκρυ
Δακρύζω
Δαμάζω
Δαμασκηνιά
Δαμασκί
Δαντέλα
Dante
Δάφνη
Δαφνοελιά
Δαφνοκέρασο
Δέηση
Δειλινό
Δεκαεξασύλλαβος
Δεκαήμερο του Βοκάκιου
Δεκαοχτούρα
Δελφίνι
Δελφοί
Δεμάτι
Δεντρολίβανο
Διάβα
Διακονώ
Διανόηση
Διάπλαση
Διαφωτισμός
Δικοτυλήδονο
Δισκοβόλος
Δισκοπότηρο
Διψώ
Δον Κιχώτης
Δοξάρι
Δρομάκι
Δροσσά
Δρυς
Δυόσμος
Δύω
.
.
.
.
.
signat.
a.k.
.
Πλάϊ στη βάτο που φλέγεται, μες στα καμμένα , μες στα καμμένα,
στέκει ένας έρημος άνθρωπος.
Σκληρός, σαν τον βράχο, όπου ακουμπάει το μπράτσο του.
Εύθραυστος, ως άνθρωπος.

8 σχόλια:

ellinida είπε...

Ενα τρίγωνο που βλέπει ουρανό. Θεέ μου πόση ενέργεια απελευθερώνει.
Την αγάπη μου. Ξέρεις εσύ...

sinnefo rain είπε...

τοση ομορφιά θεε μου

Χαρ. Αλβερτος είπε...

" Το μετωπον ολοδροσο
και την καρδια βαρυγνωμη
εδωκε η μοιρα να 'χω.
Στην χλοην οταν επλαγιαζα,
μεσα μου εφωναζε η καρδια
να ξαπλωθω στο βραχο"

(ΑΓΓ. ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ, "ΑΛΑΦΡΟΙΣΚΙΩΤΟΣ",
Δ-υναμη)

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ!

Unknown είπε...

στις στάχτες άνθρωπος φυτρώνει φοίνικας.


μονάχα τότε απλώνει φύλλα και φτερά.


καλημέρες μετά από δύσκολες νύχτες.

quartier libre είπε...

@ δύσκολες, επίσης...

quartier libre είπε...

@ ellinida

ημέρα δεύτερη (;)
ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ.

quartier libre είπε...

@ nef μου :)

quartier libre είπε...

@ M.K.

ακούω με σεβασμό την κουβέντα που προτείνεις.

τούτες οι αποψινές λέξεις μου, είναι
του ελέους
του πάθους
του νου
των παθών
των φυτών που αγαπώ
των παλιών που αγαπώ

δεν την συμπεριέλαβα
γιατί δεν νιώθω τη δύναμη.
αδύναμη είμαι.