Άνθη

I.

το ευλογημένο άρωμα

της γαζίας

παιδιά, πιπιλάγαμε τα τζίτζιφα.

έχουν μιά ψύχα, έτσι σαν χνουδωτή,

και μιά γλύκα

.

βγάζεις το κοτσανάκι

απ' το λουλούδι

του αγιοκλήματος

και ρουφάς το μέλι

τα μανουσάκια μας
















τα υπέροχα
μοσχομπίζελα

.

.

φρέζιες

.

χιώτικο

.

του κήπου

του Υμηττού


της άνοιξης
.

του βράχου

.

του θαύματος

.

.

της Megeve

.

.

.

.

του πάγου

.

.
.τα άνθη
της θάλασσας
. .

το άνθος του κάκτου

.

.

.

το άνθος του βάλτου

.

του Σεφέρη
οι ασφόδελοι

τα κρεμμύδια

του αχέροντα

ποταμού

Άνθη

II.

άνθος

της πασχαλιάς

η γλυτσίνα

της Κέρκυρας

.

.

.

άνθος

της ερήμου

άνθη ανήμερα

κίτρινα
.

το μωβ άνθος
του υάκινθου


το άνθος
της κάμπιας
που γινε πεταλούδα


όχι κόκον σινάπεως...
λιβάδια σινάπια ολόκληρα...

.

τριαντάφυλλον

μεγάλης αντοχής

.

.

.

άνθος

του πάθους

άνθος

αγκαθιού

το άνθος

της σκληρής επιβίωσης

τα άνθη

του κακού

τα άνθη

του καλού

όσο πιό

ταπεινό

το άνθος

τόσο ωραιότερο

τόσο σπάνιο

τόσο μοσχομύριστο !

αμάραντος

παλιά γραψίματα

.

Κανονική διαίρεση επιπέδου

.

.

Maurits Cornelius
Esher

(1898 – 1972)

.

Signature
a.k.

Βαρομετρικό χαμηλό.

Ο βοριάς, που τ’ αρνάκια παγώνει και τα σπουργίτια...

Ένα σμάρι αγριοπερίστερα κάνει σχηματισμούς της θύελλας,ενώνεται, φτιάχνει μια μαύρη μπάλα,σκορπάει ξανά, συμμετρικά, τεντώνει φτερά, στροβιλίζεται, πλαγιάζει στο γκρίζο, ξαναμαζεύει, συμμετρικά πάντα, θυμάμαι τον Escher,κανονική διαίρεση επιπέδου.

Παλιά, κατέγραφα μέσα μου, κάποτε σημείωνα με μολύβι, η ομορφιά άφηνε απλά το χνάρι της στην καρδιά . Αυτό, παλιά...

Το σήμερα είναι αλλιώς. Το σήμερα, διαρρηγνύει την ερημία, σαν το μπουμπούκι απ’ τα τριαντάφυλλά μου, που ανακάλυψε ξάφνου το φως κι αφέθηκε ν’ ανοίγει τα πέταλα, και γίνεται ώριμο άνθος.

Αυτό όμως, παράγει μία νέα ερημία, απείρως οδυνηρή,
κανονική διαίρεση ζωής.
Σχάση.

Διότι το βαρομετρικό είναι χαμηλό και πουθενά δεν υπάρχει έστω και λίγο φως, να ευνοήσει την παραγωγή ομορφιάς. Και την ευλογημένη, της ζωής ωριμότητα.
Τίποτα δεν είναι παιχνίδι. Και τα σημάδια, πιό αληθινά απ' την αλήθεια την ίδια.
Και το πλήθος, πιό ερημικό από την ίδια την έρημο.
Και η ανερμήνευτη απουσία, η σεπτή πραγματικότητα στη ζωή μας.
Οδυνηρά.Οι καιρικές συνθήκες αντίξοες.Πάγος στις άκριες των χωραφιών και σύννεφα μολυβένια.

SALVATORES

DEI

Για να με γνωρίσεις μες στο πλήθος
.
.


.
.
.
.
.
.

.
.
.
.

Ρώτησα χαμένη μες στο πλήθος
ποιος φοράει γαρύφαλλο στο στήθος
Κι ήρθα να το πάρω με τα χέρια μου
είναι αυτά τα χέρια που αγαπάς...

.

.

.

η des roses ( genna )
.
μας έστειλε γαρύφαλλα !
.
.

.

τα γαρύφαλλά σου μέτρα

Κράτησα τη ζωή μου

I.

.

.

.

.

.

Τα φθινοπωρινά
Μετέωρα βουνά, των Αγράφων...

Κότινος
Κουτσουπιές
Υδρόβια μέντα
Νεροχελώνες
Μικροί βάτραχοι
Αγριογούρουνα
Μικρές αρκουδίτσες
Λαχανίδες
Πλάτανοι
Έλατα
Πλατύφυλλη βελανιδιά
Καστανιά

Αρκουδοπούρναρο – Γκύ – Ilex λατινιστί ! –
Κερασιές
Καρυδιές
Τσουκνίδα
Ζωχοί
Δενδρολίβανο - rosmarinus
Πατουλιές – μουρτζές –
Δρυς
Σφεντάμια
Ραδίκια
Βερβερίδες
Μυρτιά
Βάτα
Σπάρτα
Αγιόκλημα
Πυράκανθα
Άγρια κρανιά (απ’ εδώ βγαίνουν οι βίτσες, που τρώγαμε μικροί ξύλο στα χέρια… και στα πόδια …)




















Αγριμόνιο
Αγριοτριανταφυλλιές
Βαλεριάνα
Βάλσαμο
Δυόσμος
Μελισσόχορτο
Θυμάρι
Λουίζα
Φραγκοστάφυλο
Μέντα
Ίταμος
Ιεροβοτάνι
Χιλιόφυλλα
Αμάραντος
Φασκομηλιά
Αρτεμισία – αψέντι – αψιθιά
Ματζουράνα
Χελιδόνιον το μέγα (!)


Ασφάκα
Λεβαντίνη
Βερβερίδα , με τις άκριες των φύλλων κρυσταλλάκια Swarovski στην πρωινή πάχνη


















φθινοπωριάτικες,
καφέ φτέρες
και κόκκινες

τ' αγκάθια

που αγαπώ

κι ο αμάραντος

δάκρυα στις χαράδρες




































Λυπούμαι
γιατί άφησα να περάσει ένα πλατύ ποτάμι μέσα από τα δάχτυλά μου χωρίς να πιω ούτε μια στάλα.
Τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.
Ένα μικρό πεύκο στο κόκκινο χώμα, δεν έχω άλλη συντροφιά.
Ό,τι αγάπησα χάθηκε μαζί με τα σπίτια που ήταν καινούργια το περασμένο καλοκαίρι
και γκρέμισαν με τον αγέρα του φθινοπώρου.

ο Ληθαίος ποταμός

.

όλες οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν

το φθινόπωρο 2008

στα Άγραφα

από α.κ.

.

.

.

Υ.Γ.

.

ένας φίλος με ρώτησε

αν τα φυτά τα πήρα από βιβλίο...

όχι ! τα κατέγραψα επιτόπου