@

Δυό γάϊδαροι μαλλώνανε σε ξένον αχυρώνα...

Εγώ γαϊδούρι δεν είμαι...
Για μαντρόσκυλο να με βλέπεις, καλύτερα !

Έχω από χρόνια πάρει μιάν κιμωλία, άσπρη κιμωλία, και τραβάω στο πάτωμα γραμμή μεγάλη.
Κύκλο φτιάνω. Τον κύκλο με την κιμωλία.
Μέσα στον κύκλο κλείνω τους αγαπημένους μου όλους, τους φίλους μου όλους, τους συντρόφους μου όλους, τον εαυτό μου τελευταίο.
Σαν τα σκυλιά , που περιχαρακώνουν το χώρο τους κατουρώντας γύρω γύρω. Κοτάει κανείς να μπει μέσα στο χώρο τους τον κατουρημένο; Αλυχτίσματα και δαγκωνιές αλύπητες. Κι αν ο σκύλος είναι και μαντρόσκυλος, τότενες, όποιονε πάρει ο χάρος.

Αν κάνεις το λάθος (αν το ξανακάνεις δηλαδή...) και παραβιάσεις θύρα, ή, αν κάνεις το λάθος (αν το ξανακάνεις δηλαδή...) και πατήσεις με ασέβεια στον κύκλο με την κιμωλία, το καλό που σου θέλω, μάγκα μου !
Τράβα να μοστράρεις επαναστατική γυμναστική, σ’ άλλη γειτονιά, γιατί εδωπά, δε σε παίρνει...
Εδώ, έχει μαντρόσκυλους. Μακριά από δω.
Τράβα ίσα πέρα.
Εδώ τριγύρω, ξιπασιές δε χωράνε.
Αλλοι κριτές της ζωής, μας βρήκαν πάλι!
Άλλο νταβατζιλίκι της «κριτικής του ορθού επαναστάτη»!

Και ναι ρε φίλε, εγώ φοβάμαι ! Εγώ, από πάντα φοβισμένος! Εσύ τι ζόρι τραβάς;
Κι αν γουστάρω ακόμα, θα κάθομαι στον καναπέ, να βλέπω τηλεόραση. Εσύ δε μου λες, τι ζόρι τραβάς;
Και μάχιμος διαδηλωτής, δε θέλω να μαι. Κι ούτε σου ζήτησε κανείς, να «με κόβεις», με του μεγάλου αδερφού το μάτι.
Τράβα πάρα πέρα. Μου κρύβεις τον ήλιο.
Και ναι, λιγόψυχος είμαι και σιωπώ. Εσύ ρε φίλε, αν είσαι θαρραλέος, γιατί βρίζεις ανώνυμα;
Πρώτα πρώτα, τ’ ονοματάκι σου, χάρισέ μας ! Τότε, ίσως σου επιτρέψουμε να μας κάνεις τις ξεδιάντροπες παρατηρήσεις σου .

Εξυπνάδες ανώνυμες, σ’ αυτή τη γειτονιά, ουκ αποδεκτές .

Εδώ η γειτονιά είναι γροθιά σφιχτή.

Εδώ, έχει κύκλους με κιμωλίες...
.

Άντε, γιατί περίσσεψε η κριτική στη ζωή μας !...

Υ.Γ.

αφού τριγυρίσαμε βόλτες ατέλειωτες την Αθήνα, μ' ένα βαρύ φορτίο γενικότερα, έχω μιάν κούραση σωματική και μιάν απαντοχή καταβαραθρωμένη


κι είχα, αδερφέ μου, μιά διάθεση για καυγά απόψε!...

.

.

.

φιλώ σας !