le lundi

et

le mardi gras

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Χαρταετοί - Cerfs - Volants - Kites

.

.

.

.

.

.

.

.

να είστε όλοι καλά !

ΜAΣΚΕΣ

.

καρναβαλιού

φτιαγμένες στο χέρι

από εργαστήρι Βενετσιάνικο

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Θα κλέψω τα τριαντάφυλλα










Σε είδα κάποιο μεσημέρι

Corfu

.
I.

.

.

.
Λίγο από
την Κέρκυρα
που εγώ αγαπώ !

* Όλες οι φωτογραφίες και τα κείμενα είναι της quartier libre

signature

a.k.

Στη μέση ενός μικρού κήπου με τριανταφυλλιές ολάνθιστες,

κατακόκκινες, λευκές, ροζ και πορτοκαλί

ήλιος

πίσω η θάλασσα

-δε φαίνεται, μα έχεις πάνω σου την αύρα της-

.

το μουσείο

.

.

signature

a.k.

.

Έτσι, ένα αχ, της πολύπαθης άνοιξης

σούρθηκε τρέμοντας σε γαλάζια παραθυρόφυλλα

κλειστά.

Και ξαγρύπνησε, λεύγες και λεύγες μετρώντας τα κύματα...

.

.

ο δρόμος κοντά στη θάλασσα

καθώς στεκόμουν

εκειδά στην άκρη

.

είδα πλάϊ μου

τη μαύρη του ράχη

να γυαλίζει μες στο νερό

.

ξαφνιάστηκα !

έβγαινε λίγο

και ξανά μέσα...

signature

a.k.
.

Βλέπω τον δέλφινα

να ζυγώνει τον άνθρωπο ήμερος.

Βλέπω στο κύμα να υψώνει την ωραία ράχη του.

Άκρια άκρια να πλέει στα βράχια

και στην πεζούλα

που ολημερίς τη ζεσταίνει ο ήλιος.

Εκεί τις νύχτες, σα δροσίζει,

στέκεται ο άνθρωπος ξάγρυπνος

και συλλογιέται

και λαχταράει την απλωσιά, πέρα...

Corfu
.

II.

Λίγο από

την Κέρκυρα

που εγώ αγαπώ !
.

.

* Οι φωτογραφίες και τα κείμενα είναι της quartier libre

.

.

signature

a.k.

.

Ιακώβου αποστόλου

Χριστοφόρου μάρτυρος

Γεωργίου Δωριέως και

Κωπηλάτισας ξέσκεπης

με τα μαλλιά ριχτά

στον Ιόνιο ήλιο

.
signature
a.k.

Παπαρούνες που είδα εγώ – παράπονό μου,

κόκκινα μικρά λιβάδια

Ένα κομμάτι ξύλο, γλυμμένο απ’ τη θάλασσα

signature
a.k.

ώρα 10.00

στην άκρια βαδίζω

σκέφτομαι το παράπονο της παπαρούνας

βαδίζω

σκέφτομαι...

στο μεταξύ, καταγράφω την ανυπάκοη θάλασσα

τις καστρόπορτες της σιγουριάς

τα περιστέρια της αγάπης

τα παλιά σημάδια της ομορφιάς, της τέχνης

του πνεύματος τα καμπαναριά

και τις μπουγάδες του ήλιου στα σοκάκια.

signature
a.k.

" Πολλές φορές θλίβομαι,

που δεν μπορώ με χρώματα να περιγράψω τη φύση γύρω μας.
Μήτε τις εκρήξεις του κίτρινου πάνω στα βουνά και στις άκριες των δρόμων να περιγράψω, μήτε να εξηγήσω το πόσο σοβαρό είν' το πράσινο,
μήτε του γαλάζιου τα παιχνίδια,
μήτε του μαύρου την ολότητα,
μήτε το πάθος του κόκκινου,
μήτε την τρυφεράδα του ροζ,
ή του λευκού την καθαρότητα. "

.

.

.

signature

a.k.
.

κάτω απ' το κάστρο δεξιά

ανάμεσα στο φεγγάρι και τη θάλασσα

ελληνοπρεπής

ταπεινός,

το παλληκάρι

Άη – Γιώργης

.

signature

a.k.

.

.

Κι ένα σαξόφωνο αυστηρό,

σώπασαν όλοι να το ακούσουν, καθώς έσχιζε τον αέρα.

Βουβάθηκε η πλατεία.

Ένα τόσο δα σαξόφωνο, κυρίαρχος στα μάρμαρα, στη θάλασσα απέναντι, και στην καρδιά τους.

Σαξόφωνο κυρίαρχος στο πέλαγο , στα γλαροπούλια, στις φυλλωσιές.

signature
a.k.
.

Στον ήλιο υψωμένο υπερήφανα
Βενετσιάνικό μου καμπαναριό
εσύ
Και παλιακό μου κόκκινο
Emblême αρχαίας ομορφιάς
εσύ
Καμαρωτό μου φουρούσι μαρμάρινο
Στο χέρι σμιλεμένο μου ακροκέραμο
εσύ
Παλιάς εστίας ακριβό μου ρόπτρο
εσύ
Και στοργική φωλιά χελιδονιού μου
Μολυβένιε μου ουρανέ
εσύ
Και σύννεφά μου
Βαριά σκαριά ταξιδιάρικα
Μικρό μου εφηβικό κυπαρίσσι
εσύ
Και κορμέ της γέρικης, σοφής ελιάς μου
Κοτρώνι σκληρό στο χώμα μου
εσύ
Και φύλακα της γης – ξερολιθιά μου
Η contra fossa της ζωής μου
εσύ
Και Ενετική μου fortezza, απάτητη.

.

μποσκέττο !

.

.

signature

a.k.

.

Γεωργίου και Μιχαήλ

Η ήρεμη μεγαλοπρέπεια

Πετροχελίδονα ως την άκρια του ουρανού

Κι οι μουσικές, που ως εδώ μ` ακολουθούν λαχανιασμένες

Τζι τζι τζι, τζι τζι τζι, τζι τζι τζι

Στο καβαλέτο σου το ροζ, το ροδακινί, το κίτρινο, της ακακίας το πράσινο,

το γκρι σκοτεινό του 1500

Μικρές ποδηλατάδες στις ψηλοτάβανες βόλτες

Έχουν αντοχή οι πέτρες οι σκαμμένες.

.
.
.
cafe de l' art
.
το πιάνο στην άκρια της θάλασσας
.

signature

a.k.

.

Αχάραγα.

Η πόλη άδεια. Μ' αρέσει καλύτερα έτσι. La brume ! Και πίσω απ' την κινούμενη γάζα οι προσόψεις, γηραιές.

Η αρχαία σαγήνη !

Esplanade, με τα δέντρα γυμνά, έρημοι δρόμοι δίχως το πλήθος να συνωστίζεται, δίχως κραυγές και μηχανές εντυπωσιασμένων γιαπωνέζων.

Θυμάμαι, Δήμο, τον Σαμουράι σου, μες στου Van Gogh τα στάχυα.

Κι ένα σαξόφωνο μαγικό, στο αρχαίο παράθυρο.

.

Corfu

.
III
.
.
.

Λίγο από
την Κέρκυρα
που εγώ αγαπώ !

.

* Οι φωτογραφίες και τα κείμενα είναι από quartier libre

"εκ βάθρου"

"εκ βαθέων"

εν εκ κλησίαις

.

.

.

το ωραίο μανάβικο !

οι μπουγάδες στo Πλατύ Καντούνι

στο λιμάνι

.

ωραίο, καμαρωτό !
.

Θέατρο Τέχνης

.

"Όρνιθες" στο Mon Repos

.

"Εμπρός,
αρχίνα, πες τους
γλυκά τους αναπαίστους" !
.

το άνθος της άμμου

.

παραλία

στον Κοντό Γιαλό

signature

a.k.

.

"Ναύτης"

.

Πέμπτη, Αύγουστος 24, 8 η ώρα, βράδυ...

.

.

" Τι είν' αυτό, που το λέμε ορίζοντα;

είναι μιά άκρια

από κει που σκάει το κύμα σιγανά στα σκίνα

στην άμμο και τα βότσαλα

ως πέρα, δυτικά στον μεγάλο βράχο

που πλάϊ του έτοιμος να γείρει ο ήλιος.

Πάνω ο ουρανός

Ιόνιο μπλε κάτω,

βαθειά από δω, σε νοητήν ευθεία

του Respighi τα πεύκα

και της τροφού λύκαινας, οι κρήνες.

Αυτό είναι, που λέμε ορίζοντα.

Κι ακόμα, να προσδιορίζεται ετούτη η καμπύλη του ορίζοντα

από μιά σελήνη στο γέμισμα

ωραία, θαρρετά λευκή

κι έναν ήλιο αντίκρυ

μπαλλόνι μισό πορτοκαλί

μισό ανήμερο κίτρινο.

Mονάχα αυτός είναι ο ορίζοντας

κι η στιγμή της ζωής, μονάχα αυτή.

Άλλο πιά, τίποτα. "

αυτή εδώ είναι η θάλασσα...

μπήκα, και είπα θα βγω απέναντι

στην Ιταλία...

ο ήλιος πέφτει

πίσω απ' τα βράχια

στον Κοντό Γιαλό

σκοτεινιάζει

νυχτερινό μπάνιο

μιά βάρκα που μ' αρέσει

στο Μπούκαρι

.

και πάλι πίσω στην πόλη

signature

a.k.

ιδου εγώ λοιπόν
ο οφείλων πάντοτε
ως τάμα
στις πέτρες των δρόμων
στης ασφάλτου το κάμα
στις κροκάλες της θάλασσας
και στις θύνες του ήλιου
σου
τα δύο μου γόνατα
θρυμματισμένα.