με διαολόστειλες σήμερα ! τράβηξες και μιά μικρή κλωτσιά στον τοίχο ή κάνω λάθος ; δικαίως αγανάκτησες και βουρλίστηκε το μάτι σου :) ΜΑ, παρατήρησες ότι η πόρτα είναι συνέχεια φρακαρισμένη και κοιτιόμαστε πάνω από κεφάλια;...
κι άλλα... το χιόνι! το χιόνι, που ΛΑΤΡΕΥΩ, τρέμει η ψυχή μου, μην πέσει χιόνι! για φαντάσου! μη βρέξει μη χιονίσει μην κάνει σεισμό μην πλημμυρίσει ωχ, μάνα...
συγγραφέα, σε παρακαλώ να δέχεσαι τους φίλους με τα ελαττώματά τους :)
@ Έπεσες;! εμ, επόμενο ήταν, με τόσες Ταρζανιές...
άκου, Coco, την ιστορία με τις μάσκες...
έψαξα αρκετά στη Βενετία να τις βρω, ήθελα χειροποίητες, commedia dell' arte, κ.τ.λ... τέλος πάντων, τις βρήκα, τις αμπαλλάρισα καλά, μη μου σπάσουνε στο ταξίδι και παίρνω η ώρα 12 μεσάνυχτα , απ' την Ανκώνα το καράβι να επιστρέψω Ελλάδα. αυτό συνέβη περίπου πριν 7 χρόνια... ξεκινάει το καράβι, και κατά τις 2 το ξημέρωμα, ενώ είμαστε έτοιμοι να πάμε στη discotheque του πλοίου, το πλοίο πιάνει φωτιά... μεγάλη φωτιά! να μην τα πολυλογώ, προσπαθούσαν να σβύσουν τη φωτιά, αλλά έπειτα από μιά ώρα, μας λέει ο καπετάνιος απ' τα μεγάφωνα, να πάτε στις καμπίνες σας, ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ, φορέστε ζεστά ρούχα, ίσως χρειαστεί να κατεβάσουμε τις βάρκες και να εγκαταλείψουμε το πλοίο. (ω, ναι...)
εγώ, πρώτον, κατουρήθηκα απ' το φόβο μου. δεύτερον, πήγα στην καμπίνα, έβγαλα τις τακούνες της discotheque, έβαλα μπουφάν (καταχείμωνο), φόρεσα σαγιονάρες (!) -ανεξερεύνητον, το γιατί την ώρα του κινδύνου σκέφτηκα ότι είναι καλύτερα να πέσω στη θάλασσα με σαγιονάρες!-, πήρα ως ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΤΗ ΣΑΚΚΟΥΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ (!) και πορεύτηκα στον τόπο συγκέντρωσης...
τέτοια τρελά!... μπουφάν, σαγιονάρα και σφιχτά τις μάσκες!
@ λοιπόν, Coco, σήμερα, συνάντησα στην Αθήνα, μιά τύπισσα πάνω σε ποδήλατο, καλά τυλιγμένη σε κασκόλ. μπήκα στον πειρασμό να τη ρωτήσω -μήπως σας λένε Coco; ντράπηκα όμως, κι η γυναίκα τη γλύτωσε... (το ποδήλατο είχε γκρι καλαθάκι πίσω...)
Δεν το πιστεύω. Μόλις τελείωσα να γράφω τις σκέψεις μου, και γύρισα να δω τι γίνεται στην ηλεκτρονική παρέα. και είδα τις μάσκες! Σύμπτωση - γιατί και γω σε κάτι τέτοιο αναφερόμουνα. Πολύ ωραίες, σούπερ, όπως και η ιστορία σου για το πλοίο. Χαιρετώ.
από μια άποψη καλύτερα που δεν της μίλησες γιατί δεν ήμουν εγώ! δεν φοράω κασκόλ και δεν έχω καλάθι! ζαμαί! λοιπόν: κόκκινο ποδήλατο, μαύρο κολάν, χακί σακκίδιο, άσπρο κράνος, κόκκινα κορδόνια, χαζό ύφος!
όσες φορές ξεκίνησα με κασκόλ, στο σακκίδιο κατέληξε - είναι επικίνδυνο: να πνιγώ, να πνίξω κανέναν, να το πατήσω, να το πατήσει κανένας, να το πιάσει ασανσέρ ή πόρτα ταξί, ζεσταίνομαι και βγαίνουν ατμοί, θαμπώνουν τα γυαλιά και δεν βλέπω, κασκόλ παίρνω σφουγγαρόπανο γυρίζει :)
Καλή μου quartier libre, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Και δεν βρίσκω λόγια να σε ευχαριστήσω,ειλικρινά.
Για άνω τελεία πας στο γουόρντ επάνω επάνω στο ΕΙΣΑΣΩΓΗ ( μετά το Αρχειο ,επεξεργασία , προβολή). Το πατάς & αμέσως πατάς στο ΣΥΜΒΟΛΟ. Έχεις κάνει προηγουμένως κλικ στο γουόρντ εκεί που θες να μπει η άνω τελεία. Αφού λοιπόν πατήσεις "Συμβολο", στο υποπαράθυρο που έχει ανοίξει αναζητάς την Α. Τ. την μαρκάρεις πατάς κάτω το ΕΙΣΑΓΩΓΗ & αυτό ήταν!
Τώρα ας πούμε για να μην κάνεις κάθε φορά τούτη τη δουλειά...σε ένα έγγραφο του γουόρντ αποθήκευσε τέτοια πράγματα & όποτε τα χρειαστείς με copier-coller απλώς & έχοντάς το μόνιμα ανοιχτό τα περνάς όπου & όσες φορές θες.
Καλά ε! Άρχισα να μαι & πολύ προχώ! Είναι να μην πάρω μπρος!
Ναι, σε ό,τι αφορά τα σχόλια στα μπλογκς μου, είναι αλήθεια τα έκλεισα. Έτσι είχα ξεκινήσει το μπλογκιγκ. Τα άνοιξα κάποτε γιατί παραπονιόταν οι φίλοι...
Μα τελικά-ξέρεις- υπάρχουν ΦΙΛΟΙ (μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού...) ,"ΦΙΛΟΙ" πάρα πολλοί & άφθονοι γνωστοί ( που νομίζω είναι & οι περισσότεροι τελικά...) & είπα να πάω πάλι από κει που άρχισα : Να βγω από την Κόλαση των Άλλων...που μόνο πόνο πάνω στον πόνο ξέρουν να δημιουργούν.
Εξάλλου τη μοναξιά τη λατρεύω. Ποτέ δεν την φοβήθηκα. Με αναζωογονεί και στη γραφή.
Και επίσης το μέιλ των μπλογκς μου είναι πάντα στο προφίλ μου. Όποιος πραγματικά κρίνει ότι όντως αξίζει να χαραμίσει τον χρόνο του για να μου γράψει 1 σχόλιο ,το στέλνει & εκεί. Όχι πλέον σε κοινή θέα. Αν δεν αξίζει, καλύτερα να με αφήσει να ασκηθώ κι άλλο στη γραφή ,για να μάθω να γράφω καλύτερα...
Να σαι καλά & πάλι. Α! να θυμηθώ να σου στείλω το νέο προσωπικό μου μέιλ. Εκείνο που είχα στο γιαχού δεν υφίσταται πλέον. Τώρα αν το ξεχάσω ,το μέιλ των μπλογκς μου είναι πάντα σε ισχύ.
@ καλησπέρα ! γύρισα τώρα απ' το πρωί, σε κακά χάλια, οργανικά... Coco, ΤΑ ΚΟΜΑΝΤΟ ΚΡΥΩΝΟΥΝ ! άκουσε, κι εμένα... και τι κατάλαβα όλα τα χρόνια μου, που έλεγα : εσύ, στρατιώτης (ειδικών δυνάμεων!)
-δεν θα κρυώνεις -δεν θα παραπονιέσαι -δεν θα ζητάς -δεν θα εκδηλώνεις τίποτα -δεν θα δηλώνεις αδυναμία -δεν θα λυγάς -δεν θα κλαίς -δεν θα παρακαλάς -δεν θα φορτώνεις κανέναν
και τι κατάλαβα;! τι κατάλαβα;!
ώσπου ανακάλυψα ξαφνικά πως οι γυναίκες - κομάντο κρυώνουν.
Nα σαι καλά κοίτα & πρόσεχε τον εαυτό σου! & γω φεύγω για Ουρανούπολη αύριο,όχι για κούλουμα...για υποχρεώσεις συμβολαιογραφικές λόγω της "αναχώρησης" για πάντα... της μητέρας μου από τούτον τον κόσμο.
Να σαι καλά. Κυρ βράδυ θα μαι πάλι πίσω. Εύχομαι να σε βρω πολύ καλά!
Πρόσεχε τον εαυτό σου.
Καλή Σαρακοστή & καλά Κούλουμα με υγεία & ό,τι ποθείς.
δεν ξέρω γιατί, μου αρέσουν καλύτερα τα ποιήματα της χειρός -εννοώ όχι της μηχανής... μιά απ' τις λόξες μου... :) το κάθε χειροποίητο, είναι μιά πνοούλα δημιουργού, ένας κόπος και μιά έγνοια δημιουργού. και μικρό, μοναδικό κομμάτι. ΜΟΝΑΔΙΚΟ !
ξέρω, ξέρω... κι εγώ, πανάρχαιης σχολής... les femmes de jadis άλλως ειπείν souel... μα δε με νοιάζει, μήτε μετανοιώνω γι αυτό!
λέω, εκείνο που μ' αρέσει :)
να μου είσαι καλά ! κι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο !
Καλή μου quartier libre, σήμερα είναι μέρα συγνώμης πάνω απ` όλα( Κυριακή της Τυρινής & έναρξη της νηστείας της Τεσσαρακοστής) θα μου επιτρέψεις με όλο το θάρρος να πω μερικά πράγματα,αλλά ας διώξουμε μακριά, λόγω των ημερών, κάθε οργή,προσβολή & ο,τιδήποτε ενάντιο στη Θεία Χάρη Του.
Έχω επισκεφτεί πολλά Μοναστήρια στην Ελλάδα όπου μονάζουν μοναχές & είναι ΑΒΑΤΑ για τους άνδρες. Το σεβάστηκα ΑΠΟΛΥΤΑ! Αυτές οι μονές απλώς είναι διάσπαρτες ανά την Ελλάδα & όχι συγκεντρωμένες στον ίδιο χώρο, γι `αυτό & δεν ακούγονται & δεν φαίνονται.
Σε όλες τούτες τις Μονές δεν με ενόχλησε ΚΑΘΟΛΟΥ που ΔΕΝ μπήκα. Άφησα τη σύζυγο & την κόρη μου να μπουν & αρκέστηκα μετά στην περιγραφή που μου έκαναν.
Ας το δούμε & υπό το πρίσμα του δικαιώματος στη διαφορά αλλά & του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης που συμβαδίζει με το πνεύμα των καιρών μας...
Επειδή είμαι από την Ουρανούπολη & επειδή & η συχωρεμένη η μητέρα μου ήταν από κει σε πληροφορώ πως η Παναγία μας ( της οποίας το περιβόλι είναι το Αγ. Όρος) ευλόγησε πολλές φορές να μπουν γυναίκες εκεί. Πολύ περισσότερες απ` όσες έγιναν γνωστές επίσημα.
Η μητέρα μου στην κατοχή ως παιδάκι( ήταν στην Εθνική Αντίσταση) μπήκε άπειρες φορές να μεταφέρει τρόφιμα ή μηνύματα σε κρυμμένους εκεί αντιστασιακούς άντρες & γυναίκες...& τους έκρυβαν οι ίδιοι οι μοναχοί.
Επίσης όταν ήρθε η πείνα της κατοχής η μητέρα μου & άλλες γυναίκες του χωριού( κοριτσάκια τότε) περνούσαν την οριογραμμή ( φράχτης τότε δεν υπήρχε για σύνορα ,μα την οριογραμμή όλη την γνώριζαν εκεί) και πήγαιναν σε κοντινή μονή να πάρουν τρόφιμα γιατί οι μπαξέδες των Μονών ήταν γεμάτοι & οι ίδιοι οι Μοναχοί τους μοίραζαν τα ζαρζαβατικά κλπ.
Υπάρχουν & άλλες περιπτώσεις...αλλά να μη μακρηγορώ. Αυτά έτσι από ζώσες αφηγήσεις της συγχωρεμένης της μάνας μου. Ξέρω & άλλες αφηγήσεις από ντόπιους...Αναρίθμητες που το επίσημο Κράτος ουδέποτε γνώρισε καθότι η Παναγία μας ευλόγησε...
Και από τη φεμινιστική σκοπιά να το δούμε το Αβατον του Αγ. Όρους είναι η Υψιστη Τιμή στην Υψιστη μορφή Μητρότητας & στην ίδια τη ΓΥΝΑΙΚΑ ,όχι όμως μια όποια τυχαία γυναικα, & συγνώμη που το λέω...
Τώρα αργότερα ναι , ήλθαν τα γκοντενμποις κλπ , Ο γνωστός Εφραιμ κλπ. Μα η Εκκλησία είμαστε εμείς & να που είναι πλέον υπόλογος & τον έχουμε για την ώρα στις ψυχές μας καταδικάσει & καλά κάναμε! Διότι χωρίς εμάς ,εκκλησία ΔΕΝ υφίσταται & γι `αυτό πρέπει να μαστε σε αυτήν για να μη αφήνουμε τίποτε τέτοιο απαρατήρητο. Το λέει εξαλλου κάπου & ο Πατροκοσμας πως η εκκλησία θα αλλωθεί εκ των έσω βάναυσα. Γι `αυτό εμείς θα προσέχουμε πάντα τι γίνεται για να έχουμε πάντα!
Με πολλή εκτίμηση ( μου άρεσε ιδιαίτερα & το σημερινό σου ποστ)Καλή & ευλογημένη μας Σαρακοστή & συγνώμη αν κάπου σε στεναχωρώ.
κι όταν είμαι οργισμένη (όχι μαζί σου, καλό μου, ασφαλώς !), θ' ακούσουν κουβέντες, όλοι αυτοί οι μπάσταρδοι... εδώ μέσα τα γράφω, και σκασίλα μου μεγάλη, αν γυρίσει πίσω κάποιος και διαβάσει... καθρέφτης είμαι, κι εγώ η ίδια επιτρέπω να κοιτάζουν όσοι είναι εδώ μέσα.
Ποιός απεφάσισε, Άλεξ μου, για το ποιοί και ποιές είναι άξιοι να γνωρίσουν αυτόν το χώρο; ποιός απεφάσισε πως εγώ δεν είμαι άξια να επισκεφτώ; και, πως ενα σωρό γυναίκες - υπέροχοι, αληθινοί άνθρωποι, δεν είναι άξιες να επισκεφθούν; ΠΟΙΟΣ ΚΕΡΑΤΑΣ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΑΥΤΟ; Συγνώμη, Άλεξ, έχουμε ξεφύγει εντελώς ως κοινωνία, και η υποκρισία περισσεύει... και πρώτο-πρώτο βέβαια, όλο αυτό το κύκλωμα... και ξέρω, θα μου ξαναπεις, δεν είναι τα γκόλντεν μπόυς- αρχιερείς η εκκλησία. η εκκλησία είμαστε εμείς... ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ είναι όλα αυτά, Άλεξ. Υποκρισία και στυγνό νταβατζιλίκι.
ΠΟΙΟΣ ΚΡΙΝΕΙ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΑ ΝΑ ΠΑΩ Ή ΟΧΙ; Συμβολικά και σημειολογικά ρωτάω. είναι όλοι αυτοί οι άντρες που πάνε άξιοι και όχι εγώ; (όταν λέω "εγώ", μιλάω εξ ονόματος πολλών γυναικών...)
έχουν όλοι αυτοί που πάνε, πιό καθαρή ψυχή, απ' ότι εγώ; πιό καθαρά κι αγνά μυαλά; μην τρελαθούμε, δηλαδή...
διάβασα τις γραφές, χρόνια ολόκληρα, γιατί μου άρεσαν... πόσοι απ αυτούς που πάνε, έχουν ασχοληθεί;
έμαθα και εκπαίδευσα τον εαυτό μου από παιδί, να είμαι αξιόπιστη, να έχω το ναι ναι και το ου, ου, να έχω μπέσα, να μην έχω κακίες, να μην κουτσομπολεύω, να μην κρίνω τους άλλους, να μην ψεματίζω, να υποστηρίζω τους ανθρώπους, να υποστηρίζω το δίκιο, να πολεμάω το κακό και το άδικο. να αγαπάω ως το θάνατο. να έχω καθαρή σκέψη. όσο μπορώ να αγωνίζομαι. πόσοι απ αυτούς που επισκέπτονται έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά;
έχω στη ζωή κάνει πολλά λάθη... ποιός απ αυτούς που είναι "άξιοι" και επισκέπτονται, δεν έχει κάνει λάθη;!
ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ είναι όλο αυτό, Άλεξ μου. και να μην υποστηρίζετε την υποκρισία τους.
αντικοινωνικά κυκλώματα είναι όλα αυτά και μόνο θυμό και απαξίωση έχω μέσα μου για δαύτους...
"πόσοι απ αυτούς που επισκέπτονται έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά;" !
Όχι μόνο στην παραπάνω πρότασή σου αλλά & σε πολλές άλλες της απάντησής σου έχεις ΑΠΟΛΥΤΑ δίκιο !!!
Το Αγ. Όρος , για όσους δεν γνωρίζουν, είναι μια μικρογραφία του δικού μας κόσμου : Μπορεί ακόμη & ο κάθε δραπέτης , κατάδικος ,δολοφόνος κλπ ( ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ γίνεται και στη Λεγεώνα των Ξένων ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ !!!) να πάει να "εξομολογηθεί" να δηλώσει "μετάνοια" & να έχει ΑΣΥΛΙΑ για πάντα! Μετάνοια κατά δήλωσή του έτσι; Απλώς αυτούς τους στέλνουν να μονάσουν στα πιο αθέατα μέρη του Αγ. Όρους και να υπηρετούν πολύ ασθενείς γέροντες ΜΗΠΩΣ ( μήπως λέω...) & μεταμεληθούν κάποια στιγμή...
Εκείνο που μετράει σε τούτη την υπόθεση για μένα είναι η άσκηση στην προσπάθεια & στην μετάνοια.
Ο πατέρας Παίσιος είπε : το ο,τι θα χουμε πτώσεις είναι το μόνο σίγουρο στον κόσμο που ζούμε. Το θέμα είναι να τις συνειδητοποιούμε & την επόμενη φορά η πτώση να ναι μικρότερη κ.ο.κ.
Δεν ζούμε καλή μου, σε κόσμο Αγίων ,το ξέρεις( & η Θεία Δικαιοσύνη,ευτυχώς είναι ανάλογη με την εποχή που ζει ο καθένας)! Οι πειρασμοί είναι παντού. Αν κλείσεις τα αυτιά θα τους δεις μπροστά σου & συ & γω. Αν κλείσεις τα μάτια θα τους ακούσεις με τα αυτιά σου σίγουρα.
Η προσπάθεια μετρά. Αν το άριστα της Αγιότητας είναι το 10 & στο 0,5 & στο 1 ή στο 1,5 να φτάσει κανείς προσπαθώντας στις μέρες μας είναι στα υπέρ του & αξίζει τον κόπο!
Σε ο,τι αφορά το ΑΒΑΤΟ δεν θα μιλήσω άλλο. Εδώ θα νηστέψω τις λέξεις,διότι ό,τι είχα να πω το είπα επ` αυτού.
Έτσι ακριβώς : "κάποιοι ελάχιστοι, ίσως..." μα η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία... Και γω θέλω να ελπίζω.
Για το ΑΒΑΤΟ καλό είναι να μη το συζητήσουμε ( θα μπορούσα μέρες να συζητώ. Το ίδιο & εσύ λόγω της αποδεδειγμένης γνώσης σου) μα δεν θα μας κάνει καλό το να διαφωνήσουμε τέτοιες μέρες...
.
42 σχόλια:
Καρναβαλίστικα...ακουστικά, υπάρ
χουν, καλή μου; Ξέρω κάποιον που τα έχει ανάγκη. Φιλιά
@
συγγραφέα,
με διαολόστειλες σήμερα !
τράβηξες και μιά μικρή κλωτσιά στον τοίχο ή κάνω λάθος ;
δικαίως αγανάκτησες
και βουρλίστηκε το μάτι σου :)
ΜΑ,
παρατήρησες ότι η πόρτα είναι συνέχεια φρακαρισμένη και κοιτιόμαστε πάνω από κεφάλια;...
κι άλλα...
το χιόνι!
το χιόνι, που ΛΑΤΡΕΥΩ, τρέμει η ψυχή μου, μην πέσει χιόνι!
για φαντάσου!
μη βρέξει
μη χιονίσει
μην κάνει σεισμό
μην πλημμυρίσει
ωχ, μάνα...
συγγραφέα,
σε παρακαλώ
να δέχεσαι τους φίλους
με τα ελαττώματά τους :)
Έχω κι εγώ μια :)
πρέπει να πάρω μια τέτοια να κυκλοφορώ
γιατί έπεσα και πρήστηκε το δεξί μου σαγόνι
και δεν σκεφτόμουν να ντυθώ μποξέρ φέτος
ήθελα κάτι πιο κομψό!
@
αντώνη,
ΑΝ μπορέσεις,
βγάλε τη μάσκα φωτογραφία να τη δω,
γιατί μ' αρέσουν πάρα πάρα πολύ!
-το πάρα πάρα (υπερ), δανεισμένο από το σουρεαλισμό-! χε, χε...
:))))))
maschera del galeone
commedia dell' arte !
εκπληκτικά πράγματα !
@
Έπεσες;!
εμ, επόμενο ήταν, με τόσες Ταρζανιές...
άκου, Coco,
την ιστορία με τις μάσκες...
έψαξα αρκετά στη Βενετία να τις βρω,
ήθελα χειροποίητες, commedia dell' arte, κ.τ.λ...
τέλος πάντων, τις βρήκα,
τις αμπαλλάρισα καλά, μη μου σπάσουνε στο ταξίδι και παίρνω η ώρα 12 μεσάνυχτα , απ' την Ανκώνα το καράβι να επιστρέψω Ελλάδα.
αυτό συνέβη περίπου πριν 7 χρόνια...
ξεκινάει το καράβι, και κατά τις 2 το ξημέρωμα, ενώ είμαστε έτοιμοι να πάμε στη discotheque του πλοίου, το πλοίο πιάνει φωτιά...
μεγάλη φωτιά!
να μην τα πολυλογώ,
προσπαθούσαν να σβύσουν τη φωτιά, αλλά έπειτα από μιά ώρα, μας λέει ο καπετάνιος απ' τα μεγάφωνα,
να πάτε στις καμπίνες σας,
ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ,
φορέστε ζεστά ρούχα,
ίσως χρειαστεί να κατεβάσουμε τις βάρκες και να εγκαταλείψουμε το πλοίο.
(ω, ναι...)
εγώ, πρώτον, κατουρήθηκα απ' το φόβο μου.
δεύτερον, πήγα στην καμπίνα, έβγαλα τις τακούνες της discotheque,
έβαλα μπουφάν (καταχείμωνο),
φόρεσα σαγιονάρες (!)
-ανεξερεύνητον, το γιατί την ώρα του κινδύνου σκέφτηκα ότι είναι καλύτερα να πέσω στη θάλασσα με σαγιονάρες!-,
πήρα ως ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΤΗ ΣΑΚΚΟΥΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ (!)
και πορεύτηκα στον τόπο συγκέντρωσης...
τέτοια τρελά!...
μπουφάν, σαγιονάρα και σφιχτά τις μάσκες!
:)
τέλος.
ΚΑΛΗΜΈΡΑ.
ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ.
Ξέρω πολλούς που τρελαίνονται για τέτοιες μάσκες. Είναι αλήθεια ωραίες αλλά εμένα θα μ'άρεσε να τις βλέπω στην Βενετία...
Καλημέρα.
τελικά πέρασαν στεγνές τα σαράντα κύματα! έτσι, οι μάσκες πρέπει να κρύβουν μια καλή ιστορία!
λοιπόν ξέρεις μου φαίνεται πως πρέπει ν΄αρχίσω τις ταρζανιές γιατί όταν πηγαίνω νόμιμα όλο ατυχήματα έχω!!
Να μου είσαι καλά ψυχούλα μου
@
αχ, κάποτε ας βρεθούμε περίοδο καρναβαλιού στη Βενετία!...
βέβαια, με την οικονομική σφίξη που υπάρχει, δύσκολο το βλέπω...
χαιρετώ, librarian !
@
λοιπόν, Coco,
σήμερα, συνάντησα στην Αθήνα, μιά τύπισσα πάνω σε ποδήλατο, καλά τυλιγμένη σε κασκόλ.
μπήκα στον πειρασμό να τη ρωτήσω
-μήπως σας λένε Coco;
ντράπηκα όμως, κι η γυναίκα τη γλύτωσε...
(το ποδήλατο είχε γκρι καλαθάκι πίσω...)
ποιός σου είπε, παιδούδα μου, να πηγαίνεις νόμιμα;!
ΝΟ ΜΙΙ ΜΑΑΑ ;!
νόμιμα;!
νόμιμααα;!
εντάξει,
ώρα να σταματήσω τις πολλές κουβέντες... :)
@
σύννεφό μου!,
τι μου κάνεις;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
να μιλήσουμε στο τηλέφωνο ή mail...
Δεν το πιστεύω. Μόλις τελείωσα να γράφω τις σκέψεις μου, και γύρισα να δω τι γίνεται στην ηλεκτρονική παρέα. και είδα τις μάσκες!
Σύμπτωση - γιατί και γω σε κάτι τέτοιο αναφερόμουνα.
Πολύ ωραίες, σούπερ, όπως και η ιστορία σου για το πλοίο.
Χαιρετώ.
@
Ηappypepper,
τρελές ιστορίες
για πλοία που καίγονται,
σαγιονάρες και μάσκες,
από τρελούς ανθρώπους... :)
έχω να πω,
ότι συμφωνώ με τον όρο
"ηλεκτρονική παρέα"
διότι, ως γνωστόν
"φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα
κι ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΙ ΠΑΡΕΕΣ..."
σου πέρασε η μέση;
Γεμάτο ομορφιές & καλαισθησία είναι πάντα το μπλογκ σου!
Καλή μας Σαρακοστή ,αυτάδελφη Συνκωπηλάτισσα στα ύδατα του νετ!
Να μαστε γεροί
( ΥΓ: στο α! μου μπλογκ έχω δώσει λίνκ για 1 ωραίο σου ποστ εδώ. Ρίξε 1 ματιά όταν προκάνεις...).
@
Alex,
κρίμα που δεν μπορούμε να σου σχολιάσουμε, γιατί στα blogs σου,
(ειδικά στο Νο 1 σου), έχεις ΠΟΛΥ ΚΑΛΆ ΘΈΜΑΤΑ !
Τον ανέπτυξες τον Bashir!
Delacroix και η σφαγή της Χίου !
Βολταίρος και Candide - TO ΚΡΙΤΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΙ !
Το "Cultivons notre jardin", από κει το 'εχω πάρει... Από την Candide του Voltaire...
Είναι, γιατί θαρρώ, χρειαζόμαστε επίμονους κηπουρούς...
κάθε φορά που περνάω από σένα, ανακαλύπτω καινούργια πράγματα...
"Θέλω να παραμείνω αφανής κόκκος της Άμμου.
Δεν είμαι Κάποιος και γι αυτό δεν συνθηκολογώ!»
από τον λατρεμένο μας absurde Ιονέσκο !
κι ακόμα
"Ευλόγει, η ψυχή μου, τον Κύριον• Κύριε, ο Θεός μου, εμεγαλύνθης σφόδρα."
Μπράβο, Alex!
σε φιλώ :)
@
Αλεξ,
"τον Κύριον", έχεις άνω τελεία.
πες, σε παρακαλώ,
πώς βάζεις άνω τελεία;
ακόμα δεν την έχω βρεί στο πληκτρολόγιο!
(ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗΣ ΜΟΥ...)
:)
από μια άποψη καλύτερα που δεν της μίλησες γιατί δεν ήμουν εγώ! δεν φοράω κασκόλ και δεν έχω καλάθι! ζαμαί!
λοιπόν: κόκκινο ποδήλατο, μαύρο κολάν, χακί σακκίδιο, άσπρο κράνος, κόκκινα κορδόνια, χαζό ύφος!
@
μμμ...
καλός συνδυασμός, μου ακούγεται
αυτό με τα κόκκινα κορδόνια...
έχω βάλει στα άρβυλά μου.
τις μέρες με το πολύ κρύο, φόρεσε κανένα κασκόλ!
μην έχουμε... ΚΡΥΩΣΑ !
να έχετε καλή μέρα ! :)
όσες φορές ξεκίνησα με κασκόλ, στο σακκίδιο κατέληξε -
είναι επικίνδυνο: να πνιγώ,
να πνίξω κανέναν,
να το πατήσω, να το πατήσει κανένας, να το πιάσει ασανσέρ ή πόρτα ταξί, ζεσταίνομαι και βγαίνουν ατμοί, θαμπώνουν τα γυαλιά και δεν βλέπω, κασκόλ παίρνω σφουγγαρόπανο γυρίζει :)
εξάλλου
τα κομάντο δεν κρυώνουν!!!
Καλή μου quartier libre, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Και δεν βρίσκω λόγια να σε ευχαριστήσω,ειλικρινά.
Για άνω τελεία πας στο γουόρντ επάνω επάνω στο ΕΙΣΑΣΩΓΗ ( μετά το Αρχειο ,επεξεργασία , προβολή). Το πατάς & αμέσως πατάς στο ΣΥΜΒΟΛΟ. Έχεις κάνει προηγουμένως κλικ στο γουόρντ εκεί που θες να μπει η άνω τελεία. Αφού λοιπόν πατήσεις
"Συμβολο", στο υποπαράθυρο που έχει ανοίξει αναζητάς την Α. Τ. την μαρκάρεις πατάς κάτω το ΕΙΣΑΓΩΓΗ & αυτό ήταν!
Τώρα ας πούμε για να μην κάνεις κάθε φορά τούτη τη δουλειά...σε ένα έγγραφο του γουόρντ αποθήκευσε τέτοια πράγματα & όποτε τα χρειαστείς με copier-coller απλώς & έχοντάς το μόνιμα ανοιχτό τα περνάς όπου & όσες φορές θες.
Καλά ε! Άρχισα να μαι & πολύ προχώ! Είναι να μην πάρω μπρος!
Ναι, σε ό,τι αφορά τα σχόλια στα μπλογκς μου, είναι αλήθεια τα έκλεισα. Έτσι είχα ξεκινήσει το μπλογκιγκ. Τα άνοιξα κάποτε γιατί παραπονιόταν οι φίλοι...
Μα τελικά-ξέρεις- υπάρχουν ΦΙΛΟΙ (μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού...) ,"ΦΙΛΟΙ" πάρα πολλοί & άφθονοι γνωστοί ( που νομίζω είναι & οι περισσότεροι τελικά...) & είπα να πάω πάλι από κει που άρχισα : Να βγω από την Κόλαση των Άλλων...που μόνο πόνο πάνω στον πόνο ξέρουν να δημιουργούν.
Εξάλλου τη μοναξιά τη λατρεύω. Ποτέ δεν την φοβήθηκα. Με αναζωογονεί και στη γραφή.
Και επίσης το μέιλ των μπλογκς μου είναι πάντα στο προφίλ μου. Όποιος πραγματικά κρίνει ότι όντως αξίζει να χαραμίσει τον χρόνο του για να μου γράψει 1 σχόλιο ,το στέλνει & εκεί. Όχι πλέον σε κοινή θέα. Αν δεν αξίζει, καλύτερα να με αφήσει να ασκηθώ κι άλλο στη γραφή ,για να μάθω να γράφω καλύτερα...
Να σαι καλά & πάλι. Α! να θυμηθώ να σου στείλω το νέο προσωπικό μου μέιλ. Εκείνο που είχα στο γιαχού δεν υφίσταται πλέον. Τώρα αν το ξεχάσω ,το μέιλ των μπλογκς μου είναι πάντα σε ισχύ.
Τα λέμε. Να σαι ΟΚ!
@
καλησπέρα !
γύρισα τώρα απ' το πρωί, σε κακά χάλια, οργανικά...
Coco,
ΤΑ ΚΟΜΑΝΤΟ ΚΡΥΩΝΟΥΝ !
άκουσε, κι εμένα...
και τι κατάλαβα όλα τα χρόνια μου, που έλεγα : εσύ, στρατιώτης
(ειδικών δυνάμεων!)
-δεν θα κρυώνεις
-δεν θα παραπονιέσαι
-δεν θα ζητάς
-δεν θα εκδηλώνεις τίποτα
-δεν θα δηλώνεις αδυναμία
-δεν θα λυγάς
-δεν θα κλαίς
-δεν θα παρακαλάς
-δεν θα φορτώνεις κανέναν
και τι κατάλαβα;!
τι κατάλαβα;!
ώσπου ανακάλυψα
ξαφνικά
πως οι γυναίκες - κομάντο
κρυώνουν.
καλό βράδυ !
@
διαβάζω με προσοχή, akb8862.
δεν είμαι και στα καλύτερά μου, απόψε...
εσύ ξέρεις τι κάνεις.
κι ό, τι κάνεις, καλά καμωμένο.
καληνυχτίζω σας.
θα μου άρεσαν μόνο και μόνο
επειδή είναι χειροποίητες
ακόμα κι αν δεν ήταν τόσο όμορφες
φαντάσου τώρα που είναι!
φιλί
όμορφη όμορφη μέρα
ωχ
περαστικά!
μα δεν έχω επιβάλλει στον εαυτό μου τίποτα
χύμα είμαι
για όσο κι όπου βγαίνει!
(πονούν ωρέ τα κομάντο;!)
Nα σαι καλά κοίτα & πρόσεχε τον εαυτό σου! & γω φεύγω για Ουρανούπολη αύριο,όχι για κούλουμα...για υποχρεώσεις συμβολαιογραφικές λόγω της "αναχώρησης" για πάντα... της μητέρας μου από τούτον τον κόσμο.
Να σαι καλά. Κυρ βράδυ θα μαι πάλι πίσω. Εύχομαι να σε βρω πολύ καλά!
Πρόσεχε τον εαυτό σου.
Καλή Σαρακοστή & καλά Κούλουμα με υγεία & ό,τι ποθείς.
@
Φαίδρα,
δεν ξέρω γιατί, μου αρέσουν καλύτερα τα ποιήματα της χειρός -εννοώ όχι της μηχανής...
μιά απ' τις λόξες μου... :)
το κάθε χειροποίητο, είναι μιά πνοούλα δημιουργού,
ένας κόπος
και μιά έγνοια δημιουργού.
και μικρό, μοναδικό κομμάτι.
ΜΟΝΑΔΙΚΟ !
ξέρω, ξέρω... κι εγώ, πανάρχαιης σχολής...
les femmes de jadis
άλλως ειπείν
souel...
μα δε με νοιάζει, μήτε μετανοιώνω γι αυτό!
λέω, εκείνο που μ' αρέσει :)
να μου είσαι καλά !
κι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο !
@
Coco,
αν πονούν λέει!
πονούν και λυγούν...
κι αν είναι ανόητα και δεν θέλουν να λυγούν, τότες σπάζουν...
(σαν το σίδερο...
ξέρεις...
όταν δε λυγά, σπάζει.)
να προσέχεις εαυτόν.
εαυτός ═ πράμα πολύτιμον.
σε φιλώ ! :)
@
Alex,
με πληγώνει το άβατον.
και με προσβάλλει.
και με αδικεί.
και με εξοργίζει.
f%#@*ng%#&***!*^&@!!!!%#&***!*^&@!!!! f%#@*ng
Καλό τριήμερο :)
na sai kala:)
Kalo triimero na exoume...
na perasete kala oloi oti kai na kanete..
Αλεξάνδρα μου ποια μάσκα απ' όλες θα φορέσεις; Σου εύχομαι καλό τριήμερο, καλές απόκριες.
Πολλά φιλιά
Μπάμπης
@
Giousurum,
αληθινή χαρά,
κάθε φορά που στέλνεις δυό λέξεις!
σ' ευχαριστώ πολύ
και σε φιλώ.
καλό τριήμερο ξεκούρασης!
(οι εξής δύο μέρες,
Κυριακή).
:)
@
Babi,
ποιά, ε;
δεν το χω ακόμα σκεφτεί...
θα σκεφτώ και θα σε ενημερώσω εντός της ημέρας :)
προχτές συναντηθήκαμε με την ange.
με την πρώτη ευκαιρία, να τα πούμε από κοντά...
μεγάλη αγκαλιά!
να περνάς καλά !
σε φιλώ :)
μ' αρέσει που επιβίωσαν αμφότεροι...
να ντύνεσαι καλά, αν κι έρχεται μαλακός ούριος άνεμος για μαλακά πετάγματα...
να περάσεις καλά, ξεκούραστα, ε?
σε φιλώ!
ζεστή αγκαλιά σου στέλνει η 30φυλλιά...
@
Babi,
Ο.Κ., το σκέφτηκα.
δεν επιθυμώ να ενδυθώ.
να εκδυθώ θέλω.
την στολή
του Batman.
:)
Καλά Κούλουμα !
@
triantafy,
αναρωτιέμαι...
τι θέλει να πει ο ποιητής;
Καλή μου quartier libre, σήμερα είναι μέρα συγνώμης πάνω απ` όλα( Κυριακή της Τυρινής & έναρξη της νηστείας της Τεσσαρακοστής) θα μου επιτρέψεις με όλο το θάρρος να πω μερικά πράγματα,αλλά ας διώξουμε μακριά, λόγω των ημερών, κάθε οργή,προσβολή & ο,τιδήποτε ενάντιο στη Θεία Χάρη Του.
Έχω επισκεφτεί πολλά Μοναστήρια στην Ελλάδα όπου μονάζουν μοναχές & είναι ΑΒΑΤΑ για τους άνδρες. Το σεβάστηκα ΑΠΟΛΥΤΑ! Αυτές οι μονές απλώς είναι διάσπαρτες ανά την Ελλάδα & όχι συγκεντρωμένες στον ίδιο χώρο, γι `αυτό & δεν ακούγονται & δεν φαίνονται.
Σε όλες τούτες τις Μονές δεν με ενόχλησε ΚΑΘΟΛΟΥ που ΔΕΝ μπήκα. Άφησα τη σύζυγο & την κόρη μου να μπουν & αρκέστηκα μετά στην περιγραφή που μου έκαναν.
Ας το δούμε & υπό το πρίσμα του δικαιώματος στη διαφορά αλλά & του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης που συμβαδίζει με το πνεύμα των καιρών μας...
Επειδή είμαι από την Ουρανούπολη & επειδή & η συχωρεμένη η μητέρα μου ήταν από κει σε πληροφορώ πως η Παναγία μας ( της οποίας το περιβόλι είναι το Αγ. Όρος) ευλόγησε πολλές φορές να μπουν γυναίκες εκεί. Πολύ περισσότερες απ` όσες έγιναν γνωστές επίσημα.
Η μητέρα μου στην κατοχή ως παιδάκι( ήταν στην Εθνική Αντίσταση) μπήκε άπειρες φορές να μεταφέρει τρόφιμα ή μηνύματα σε κρυμμένους εκεί αντιστασιακούς άντρες & γυναίκες...& τους έκρυβαν οι ίδιοι οι μοναχοί.
Επίσης όταν ήρθε η πείνα της κατοχής η μητέρα μου & άλλες γυναίκες του χωριού( κοριτσάκια τότε) περνούσαν την οριογραμμή ( φράχτης τότε δεν υπήρχε για σύνορα ,μα την οριογραμμή όλη την γνώριζαν εκεί) και πήγαιναν σε κοντινή μονή να πάρουν τρόφιμα γιατί οι μπαξέδες των Μονών ήταν γεμάτοι & οι ίδιοι οι Μοναχοί τους μοίραζαν τα ζαρζαβατικά κλπ.
Υπάρχουν & άλλες περιπτώσεις...αλλά να μη μακρηγορώ. Αυτά έτσι από ζώσες αφηγήσεις της συγχωρεμένης της μάνας μου. Ξέρω & άλλες αφηγήσεις από ντόπιους...Αναρίθμητες που το επίσημο Κράτος ουδέποτε γνώρισε καθότι η Παναγία μας ευλόγησε...
Και από τη φεμινιστική σκοπιά να το δούμε το Αβατον του Αγ. Όρους είναι η Υψιστη Τιμή στην Υψιστη μορφή Μητρότητας & στην ίδια τη ΓΥΝΑΙΚΑ ,όχι όμως μια όποια τυχαία γυναικα, & συγνώμη που το λέω...
Τώρα αργότερα ναι , ήλθαν τα γκοντενμποις κλπ , Ο γνωστός Εφραιμ κλπ. Μα η Εκκλησία είμαστε εμείς & να που είναι πλέον υπόλογος & τον έχουμε για την ώρα στις ψυχές μας καταδικάσει & καλά κάναμε! Διότι χωρίς εμάς ,εκκλησία ΔΕΝ υφίσταται & γι `αυτό πρέπει να μαστε σε αυτήν για να μη αφήνουμε τίποτε τέτοιο απαρατήρητο. Το λέει εξαλλου κάπου & ο Πατροκοσμας πως η εκκλησία θα αλλωθεί εκ των έσω βάναυσα. Γι `αυτό εμείς θα προσέχουμε πάντα τι γίνεται για να έχουμε πάντα!
Με πολλή εκτίμηση ( μου άρεσε ιδιαίτερα & το σημερινό σου ποστ)Καλή & ευλογημένη μας Σαρακοστή & συγνώμη αν κάπου σε στεναχωρώ.
Καλή βδομάδα από αύριο.
@
ο. κ.,
είμαι γι αυτήν τη συζήτηση,
κι όταν είμαι οργισμένη
(όχι μαζί σου, καλό μου, ασφαλώς !),
θ' ακούσουν κουβέντες, όλοι αυτοί οι μπάσταρδοι...
εδώ μέσα τα γράφω, και σκασίλα μου μεγάλη, αν γυρίσει πίσω κάποιος και διαβάσει...
καθρέφτης είμαι, κι εγώ η ίδια επιτρέπω να κοιτάζουν όσοι είναι εδώ μέσα.
Ποιός απεφάσισε, Άλεξ μου,
για το ποιοί και ποιές είναι άξιοι να γνωρίσουν αυτόν το χώρο;
ποιός απεφάσισε πως εγώ δεν είμαι άξια να επισκεφτώ;
και, πως ενα σωρό γυναίκες - υπέροχοι, αληθινοί άνθρωποι, δεν είναι άξιες να επισκεφθούν;
ΠΟΙΟΣ ΚΕΡΑΤΑΣ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΑΥΤΟ;
Συγνώμη, Άλεξ,
έχουμε ξεφύγει εντελώς ως κοινωνία, και η υποκρισία περισσεύει...
και πρώτο-πρώτο βέβαια, όλο αυτό το κύκλωμα...
και ξέρω, θα μου ξαναπεις, δεν είναι τα γκόλντεν μπόυς- αρχιερείς η εκκλησία. η εκκλησία είμαστε εμείς...
ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ είναι όλα αυτά, Άλεξ.
Υποκρισία και στυγνό νταβατζιλίκι.
ΠΟΙΟΣ ΚΡΙΝΕΙ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΑΞΙΑ ΝΑ ΠΑΩ Ή ΟΧΙ;
Συμβολικά και σημειολογικά ρωτάω.
είναι όλοι αυτοί οι άντρες που πάνε άξιοι και όχι εγώ;
(όταν λέω "εγώ", μιλάω εξ ονόματος πολλών γυναικών...)
έχουν όλοι αυτοί που πάνε, πιό καθαρή ψυχή, απ' ότι εγώ;
πιό καθαρά κι αγνά μυαλά;
μην τρελαθούμε, δηλαδή...
διάβασα τις γραφές, χρόνια ολόκληρα, γιατί μου άρεσαν...
πόσοι απ αυτούς που πάνε, έχουν ασχοληθεί;
έμαθα και εκπαίδευσα τον εαυτό μου από παιδί, να είμαι αξιόπιστη, να έχω το ναι ναι και το ου, ου, να έχω μπέσα, να μην έχω κακίες, να μην κουτσομπολεύω, να μην κρίνω τους άλλους, να μην ψεματίζω, να υποστηρίζω τους ανθρώπους, να υποστηρίζω το δίκιο, να πολεμάω το κακό και το άδικο.
να αγαπάω ως το θάνατο.
να έχω καθαρή σκέψη.
όσο μπορώ να αγωνίζομαι.
πόσοι απ αυτούς που επισκέπτονται έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά;
έχω στη ζωή κάνει πολλά λάθη...
ποιός απ αυτούς που είναι "άξιοι" και επισκέπτονται, δεν έχει κάνει λάθη;!
ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ είναι όλο αυτό, Άλεξ μου.
και να μην υποστηρίζετε την υποκρισία τους.
αντικοινωνικά κυκλώματα είναι όλα αυτά
και μόνο θυμό και απαξίωση έχω μέσα μου για δαύτους...
αν και όταν θέλεις, συνεχίζουμε την κουβέντα...
φίλη kim.
"πόσοι απ αυτούς που επισκέπτονται έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά;" !
Όχι μόνο στην παραπάνω πρότασή σου αλλά & σε πολλές άλλες της απάντησής σου έχεις ΑΠΟΛΥΤΑ δίκιο !!!
Το Αγ. Όρος , για όσους δεν γνωρίζουν, είναι μια μικρογραφία του δικού μας κόσμου : Μπορεί ακόμη & ο κάθε δραπέτης , κατάδικος ,δολοφόνος κλπ ( ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ γίνεται και στη Λεγεώνα των Ξένων ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ !!!) να πάει να "εξομολογηθεί" να δηλώσει "μετάνοια" & να έχει ΑΣΥΛΙΑ για πάντα! Μετάνοια κατά δήλωσή του έτσι; Απλώς αυτούς τους στέλνουν να μονάσουν στα πιο αθέατα μέρη του Αγ. Όρους και να υπηρετούν πολύ ασθενείς γέροντες ΜΗΠΩΣ ( μήπως λέω...) & μεταμεληθούν κάποια στιγμή...
Εκείνο που μετράει σε τούτη την υπόθεση για μένα είναι η άσκηση στην προσπάθεια & στην μετάνοια.
Ο πατέρας Παίσιος είπε : το ο,τι θα χουμε πτώσεις είναι το μόνο σίγουρο στον κόσμο που ζούμε. Το θέμα είναι να τις συνειδητοποιούμε & την επόμενη φορά η πτώση να ναι μικρότερη κ.ο.κ.
Δεν ζούμε καλή μου, σε κόσμο Αγίων ,το ξέρεις( & η Θεία Δικαιοσύνη,ευτυχώς είναι ανάλογη με την εποχή που ζει ο καθένας)!
Οι πειρασμοί είναι παντού. Αν κλείσεις τα αυτιά θα τους δεις μπροστά σου & συ & γω. Αν κλείσεις τα μάτια θα τους ακούσεις με τα αυτιά σου σίγουρα.
Η προσπάθεια μετρά. Αν το άριστα της Αγιότητας είναι το 10 & στο 0,5 & στο 1 ή στο 1,5 να φτάσει κανείς προσπαθώντας στις μέρες μας είναι στα υπέρ του & αξίζει τον κόπο!
Σε ο,τι αφορά το ΑΒΑΤΟ δεν θα μιλήσω άλλο. Εδώ θα νηστέψω τις λέξεις,διότι ό,τι είχα να πω το είπα επ` αυτού.
Καλό & όμορφο βράδυ να χεις.
@
τώρα είδα την απάντηση...
Alex,
Θεωρείς ότι όσοι πηγαίνουν, πάνε για άσκηση στην προσπάθεια & στην μετάνοια;
κάποιοι ελάχιστοι, ίσως...
αφού δε θες,
δεν συνεχίζουμε κουβέντα για το Άβατο...
Έτσι ακριβώς : "κάποιοι ελάχιστοι, ίσως..." μα η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία... Και γω θέλω να ελπίζω.
Για το ΑΒΑΤΟ καλό είναι να μη το συζητήσουμε ( θα μπορούσα μέρες να συζητώ. Το ίδιο & εσύ λόγω της αποδεδειγμένης γνώσης σου) μα δεν θα μας κάνει καλό το να διαφωνήσουμε τέτοιες μέρες...
Να μαστε καλά λοιπόν & ΘΑ ΜΑΣΤΕ !
@
ξερό κεφάλι είμαι, ε;
ΚΑΙ ΟΜΩΣ, ΓΥΡΙΖΕΙ !
:))
Δημοσίευση σχολίου