Δευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2009

Gilbert Bécaud


bleuet -
άνθος σύμβολο
της μνημοσύνης
και της αλληλεγγύης







Quand il est mort le poète
.
.









το τραγούδι :

όταν ο ποιητής πέθανε
όλοι του οι φίλοι έκλαιγαν
ο κόσμος όλος έκλαιγε
.
το αστέρι του
το έθαψαν
σε ένα μεγάλο αγρό, με στάχυα.
γι αυτό,
σ' αυτόν τον αγρό
βρίσκει κανείς
bleuets.








.
.
.Καλό μήνα Φλεβάρη !

4 σχόλια:

Coco είπε...

καλό μήνα :)


δεν έχω ήχοοο
προτιμώ τον βωβό χαχαχαχα

ea.r. είπε...

καλό μήνα!! και καλημέρα

έχω ήχο αλλά τα γαλλικά μου είναι ''βωβά''.λέει κάτι; ή βωβά να χαρώ στο φιλμάκι ασπρόμαυρες εποχές;

quartier libre είπε...

@ Coco,
καλημέρα,
λίγο πριν τη δουλειά...

φτιάξτο !

quartier libre είπε...

@ καλημέρα, olmea.r.

εντάξει, απλό τραγούδι είναι,
"ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ".

Ψάχνοντας, ανάμεσα σε φιλμάκια με Jacques Tati,
εμφανίστηκαν διάφοροι καλλιτέχνες
ΚΑΙ ο Gilbert Becaud,
με μιά βραχνή,υπέροχη φωνή...
Το ωραίο είναι, πώς διευθύνει το κοινό!
Πομπός και δέκτης ο ίδιος,
βάζει το κοινό στο παιχνίδι.
Διαδραστικότητα.

καλημέρες !