Τετάρτη, Φεβρουαρίου 23, 2011

.
Γιάννης Κοντός
.
Η στάθμη του σώματος
.
εκδ. ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
.
.
Χθές η μουσική ήτανε μία γραμμούλα -
κιμωλία σε μαυροπίνακα.
.
Σήμερα ο χρόνος απεργεί.
Έχω να σε δω πολλές μέρες.
.
.
.
.
Σκιές στο σώμα σου υπάρχουν από παλιά χάδια.
Πατήματα ξένων. Δισάκι φιλιών σε περιβάλλει
και μιά λιμνούλα είναι ο αφαλός.
.
.
.
.
Σε ακολούθησα ανυπόδητος.
.
.
.
.
Είδα τη φωνή σου στον ύπνο μου.
.
.
.
.
Μυρίζεις πλάϊ μου μέλι και γιασεμί
κι ας ρίχνει έξω μαύρο χιόνι.
.
.
.
.
Φονιάδες μήνες,
που περνάνε γιά αθώοι.
.
.
.
.
Τι ώρα είναι σήμερα ;
Η ώρα ήταν χθες που ήρθες.
.
.
.
.
Μη φεύγεις τώρα που μου έμαθες τη μοναξιά.
.
.
.
.
Ξεχάστηκα στο μηδέν.
.
.
.
.
Φύσηξε τον πηλό μου να ξαναγίνω άνθρωπος.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.

10 σχόλια:

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

νάσαι καλά.
χρωμάτισες την αϋπνία μου με μια ανθρώπινη και ευάλωτη σαν το έρωτα του ποιήματος πινελιάς...

και επειδή στο προηγούμενο ποστ μιλούσες για εκλεκτικές συγγένειες,... δε σου θυμίζει κάτι απ΄ τα ποιήματα του μπρεχτ; εκείνα τα υπέροχα, και ταπεινά σαν τον έρωτα, ερωτικά;

πως ήταν εκείνο που ΄λεγε πως
"από τότε που σ΄ αγάπησα
φοβάμαι τη βροχή
μη με σκοτώσει κάποια της σταγόνα..."

(μάλλον το σκότωσα αλλά το νόημα είναι αθάνατο...)

quartier libre είπε...

@
μηδά και με σκοτώσει...

:)

quartier libre είπε...

@
Αυτός που αγαπώ
είπε
πως με χρειάζεται.

Γι΄ αυτό
προσέχω τον εαυτό μου
βαδίζω με προφύλαξη
και φοβάμαι κάθε στάλα της βροχής
μηδά και με σκοτώσει

quartier libre είπε...

@
:)

να σου πω τι έλεγε ένας νονός μας, να γελάσεις...
"θα κοιμάμαι στην αιωνιότητα, έλεγε.
τι τον θέλω τώρα τον ύπνο ;!"


ξέρω κι εγώ ;
ίσως αυτό που αποκαλείς "αϋπνία"
ίσως απλά είναι δίψα γιά ζωή...


καλημερίζω :)

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

χεχε
ναι αλλά και ο ύπνος
- τουλάχιστον όσον αφορά την αναγκαία για το σώμα και το νου ανάπαυλα -
είναι κάτι σαν εμβόλιο κατά του θανάτου

πως δίνει το εμβόλιο ολίγον από μικρόβια για να δημιουργηθούν αντισώματα....?
κάτι τέτοιο..

και χωρίς "χεχεχε"
δυστυχώς οι δικές μου αϋπνίες δεν είναι δίψα για ζωή μα αγωνία για τα όσα συμβαίνουν στη ζωή..

quartier libre είπε...

@
Θα πολιορκώ το
"κοίταζε τη δουλειά σου"
με την αγωνία μου...


αν αυτό δεν είναι αγάπη στη ζωή,
τότε τι ;

δόΧτωρ απαράδεΧτος είπε...

Aυτο κι είναι επίλογος αντάξιός σου!!!!!!!!!!

quartier libre είπε...

@
σώπασε, γιατρέ !
μιά ζωή εργάτης είμαι
με γκάζια στο δρόμο
και στον αγώνα
-όπως φυσικά πολλοί άνθρωποι! -

αγάπη γιά τη ζωή είν' αυτό...


να είσαι πάντα καλά :)

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Απόλαυσα το Διάλογο εξ ίσου με το Ποίημα!

quartier libre είπε...

@
regina rosas amat !

:)