Δευτέρα, Ιουλίου 25, 2011

.

… ἐὰν πιλάθωµαί σου, Ιερουσαλήµ, πιλησθείη δεξιά µου …

.
.
.
.


.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.

Ψαλµός 136

Επί τν ποταµν Βαβυλνος κε καθίσαµεν κα κλαύσαµεν ν τ µνησθναι µς τς Σιών.

2 π τας τέαις ν µέσ ατς κρεµάσαµεν τ ργανα µν·

3 τι κε πηρώτησαν µς ο αχµαλωτεύσαντες µς λόγους δν κα ο παγαγόντες µς µνον· σατε µν κ τν δν Σιών.

4 πς σωµεν τν δν Κυρίου π γς λλοτρίας;

5 ἐὰν πιλάθωµαί σου, Ιερουσαλήµ, πιλησθείη δεξιά µου·

6 κολληθείη γλσσά µου τ λάρυγγί µου, ἐὰν µή σου µνησθ, ἐὰν µ προανατάξωµαι τν Ιερουσαλµ ς ν ρχ τς εφροσύνης µου.

7 µνήσθητι, Κύριε, τν υἱῶν ᾿Εδµ τν µέραν Ιερουσαλµ τν λεγόντων· κκενοτε, κκενοτε, ως τν θεµελίων ατς.

8 θυγάτηρ Βαβυλνος ταλαίπωρος, µακάριος ς νταποδώσει σοι τ νταπόδοµά σου, νταπέδωκας µν·

9 µακάριος ς κρατήσει κα δαφιε τ νήπιά σου πρς τν πέτραν.

.

.

.

.

Nabucco


Va, pensiero, sull'ali dorate;
va, ti posa sui clivi, sui colli,
ove olezzano tepide e molli
l'aure dolci del suolo natal!


Del Giordano le rive saluta,
di Sionne le torri atterrate...
Oh mia patria sì bella e perduta!
Oh membranza sì cara e fatal!


Arpa d'or dei fatidici vati,
perché muta dal salice pendi?
Le memorie nel petto raccendi,
ci favella del tempo che fu!


O simile di Sòlima ai fati
traggi un suono di crudo lamento,
o t'ispiri il Signore un concento
che ne infonda al patire virtù.

.

.

.

.

Ελληνική (ελεύθερη) απόδοση


Τράβα μυαλό μου πάνω στα χρυσωμένα φτερά
Πέτα πάνω απ τις πλαγιές και τους λόφους
Εκεί που η γλυκιά , απαλή αύρα
χαϊδεύει την πατρική μας γή.


Χαιρέτα τις όχθες του Ιορδάνη,
Τους γκρεμισμένους πύργους της Σιών…
Ω πατρίδα όμορφη και χαμένη,
Ω μνήμη αγαπημένη και πικρή.

Λύρα χρυσή των προφητών,
Γιατί σιωπηλή κρέμεσαι στο δέντρο;
Φέρε τις μνήμες τις παλιές
να ζεστάνουν τις καρδιές και τα στήθη.

Θύμισε μας της Ιερουσαλήμ τα πάθη
Παίξε μαζί μας θρήνο πικρό.
Ή, μέσα από του Θεού τη βούληση,
Δώσε μας δύναμη να υπομείνουμε τα δεινά.

.

.

.

.

.

.\

.


2 σχόλια:

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Κατέβα στον άδη και μην απελπίζεσαι.

Όλα έχουν ξαναγίνει!
Και Όλα θα ξαναγίνουν...!
Ανάμεσά τους η Ποίηση και η Μουσική.
Ανάμεσά τους ο Άνθρωπος και ο Θεός.

quartier libre είπε...

@
την παλεύουμε, βασίλισσα,
την ελπίδα και την απελπισία...

:)