.
από το Άξιον Εστί.

Ζ'  

ΗΡΘΑΝ

ντυμενοι "φιλοι"

αμετρητες φορες οι εχθροι μου

το παμπαλαιο χωμα πατωντας.

Και το χωμα δεν εδεσε ποτε με τη φτερνα τους.

Εφεραν 

το Σοφο, τον οικιστη και το Γεωμετρη,

Βιβλους γραμματων και αριθμων,

την πασα Υποταγη και Δυναμη,

το παμπαλαιο φως εξουσιαζοντας.

Και το φως δεν εδεσε ποτε με τη σκεπη τους.

Ουτε μελισσα καν δε γελαστηκε το χρυσο ν' αρχινισει παιχνιδι·

ουτε ζεφυρος καν, τις λευκες να φουσκωσει ποδιες.

Εστησαν και θεμελειωσαν

στις κορφες, στις κοιλαδες, στα πόρτα

πυργους κραταιους κι επαυλεις

ξυλα και αλλα πλεουμενα,

τους Νομους, τους θεσπιζοντας τα καλα και συμφεροντα,

στο παμπαλαιο μετρο εφαρμοζοντας.

Και το μετρο δεν εδεσε ποτε με τη σκεψη τους.

Ουτε καν ενα χναρι θεου στην ψυχη τους σημαδι δεν αφησε·

ουτε καν ενα βλεμμα ξωθιας τη μιλια τους δεν ειπε να παρει.

Εφτασαν

ντυμενοι "φιλοι"

αμετρητες φορες οι εχθροι μου,

τα παμπαλαια δωρα προσφεροντας.

Και τα δωρα τους αλλα δεν ητανε

παρα μονο σιδερο και φωτια.

Στ' ανοιχτα που καρτερεγαν δαχτυλα

μονον οπλα και σιδερο και φωτια

Μονον οπλα και σιδερο και φωτια.

Η' 

ΗΡΘΑΝ

με τα χρυσα σειρητια

τα πετεινα του Βορρα και της Ανατολης τα θηρια !

Και τη σαρκα μου στα δυο μοιραζοντας

και στερνα στο συκωτι μου επανω εριζοντας

εφυγαν.

"Γι ' αυτους, ειπαν, ο καπνος της θυσιας,

και για μας της φημης ο καπνος,

αμην."

Και την ηχω σταλμενη απο τα περασμενα

ολοι ακουσαμε και γνωρισαμε.

την ηχω ακουσαμε γνωρισαμε ξανα

με στεγνη φωνη τραγουδησαμε :

Για μας, το ματωμενο σιδερο

και τριπλα εργασμενη προδοσια.

Για μας η αυγη στο χαλκωμα

και τα δοντια τα σφιγμενα ως την ωρα την υστερη

ο δολος και τ' αορατο γαγγαμο.

Για μας το συρσιμο της γης

ο κρυφος ορκος μες στα σκοτεινα

των ματιων η απονια

κι η ποτε καμια, καμια ποτε Ανταποδοση.

Αδελφοι μάς εγελασαν !

"Γι' αυτους, ειπαν, ο καπνος της θυσιας,

και για μας της φημης ο καπνος,

αμην."

Αλλα συ μες στο χερι μας το λυχνο του αστρου

με το λογο σου αναψες, του αθωου στομα

θυρα της Παραδεισος !

Την ισχυ του καπνου στο μελλον βλεπουμε 

της πνοης σου παιγνιο

και το κρατος και τη βασιλεια του !
.
.

ποιητής
Οδυσσέας Ελύτης
.
.
.
.
.