Κυριακή, Μαρτίου 11, 2012

.


.

.

.

.


.

.

.

.


.

.

.

.


4 σχόλια:

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Κερδίσαμε πολλά από την ζωή της. Υπήρξε αφιερωμένη στην έρευνα και στην υπόθεση του παραδοσιακού μας τραγουδιού.

Την ευχαριστούμε.

ΥΓ... σε καλημερίζω, μπορεί να μην ε΄ναι χαρμόσυνη η αφορμή, αλλά πάντα θα είναι χαρά μου να συμπίπτουν οι σκέψεις μας.

quartier libre είπε...

@
σε καλημερίζω κι εγώ, bigma :)

ξέρω ότι αυτό που λέω, δεν είναι συγχνωτισμένο με την εποχή μας,
αλλά φυσικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα, λέγοντάς το :
όταν κανείς αγαπάει κάτι,
δεν πρέπει να υπολογίζει την κούραση (ψυχική και σωματική), τον πόνο, το χρόνο, την απογοήτευση κ.τ.λ.

σ' αυτό που κάνουμε,
και αξίζει,
και τ' αγαπάμε,
πρέπει ν' αφοσιωνόμαστε.

θαυμάζω τους ανθρώπους, σαν αυτήν, που έταξαν τη ζωή τους σ' ένα σκοπό.

η θαυμαστή λαϊκή μας παράδοση !

ας δροσίζεται η ψυχούλα της...

Ξανθή είπε...

"σ' αυτό που κάνουμε,
και αξίζει,
και τ' αγαπάμε,
πρέπει ν' αφοσιωνόμαστε."

Αυτό ήταν και είναι η ευχή μου στα παιδιά μου και το πιστεύω.
Χάσαμε ένα σπουδαίο άνθρωπο αλλά μας άφησε μεγάλη κληρονομιά!!
Καλή εβδομάδα!

quartier libre είπε...

@
δύσκολος δρόμος είναι η αφοσίωση,
μα είναι ο μοναδικός δρόμος,
Ξανθή, καλή μου.

καλή βδομάδα σε όλους :)