Σάββατο, Σεπτεμβρίου 29, 2012




Friedrich Hölderlin (1770 – 1843)

«Στο μεταξύ συχνά μου φαίνεται
καλύτερα να κοιμηθώ, τι έτσι χωρίς συντρόφους να ’μαι  - στίχ. 120
έτσι να ανυπομονώ και τι στο μεταξύ να κάνω, τι να πω
δεν ξέρω, κι οι ποιητές προς τι σε τέτοιον άπορο καιρό ;»



Brod und Wein

- μία ελεγεία, τρία σχεδιάσματα -


Μετάφραση Α. ΚΟΥΤΣΟΥΡΑΔΗΣ
Εκδ. εξάντας


«Τριγύρω ησυχάζει η πολίχνη. Γαληνεύει φωτισμένο το σοκάκι,
και, πυρσοστόλιστα, κατηφορίζουν και αχολογούν τ’ αμάξια.
Χορτάτοι απ’ της μέρας τη χαρά γυρίζουνε ν’ αναπαυθούν οι ανθρώποι,
Και με ικανοποίηση πολλή στο σπίτι ζυγίζει κέρδη και ζημιές
Του νοικοκύρη το κεφάλι. Από λουλούδια και σταφύλια αδειάζει , - στιχ. 5
Κι απ’ των χεριών τα έργα ησυχάζει η πολύπραγη αγορά.
Μα από τους κήπους μακριά τραγούδι έγχορδου ηχεί. Ίσως εκεί
Ερωτευμένο παίζει ή κάποιος άνδρας μοναχός αναπολεί
Τους φίλους του που μάκρυναν και τον καιρό της νιότης. Και οι πηγές
Αστείρευτες και δροσερές σ’ ευωδιαστά παρτέρια κελαρύζουν, - στίχ. 10
Γαλήνια στο μουχρωμένο αγέρα καμπάνες ηχηρές σημαίνουν
Και των ωρών τον αριθμό φροντίζοντας νυχτοσκοπός αγγέλλει *.
Τώρα κι η αύρα έρχεται, αναταράζει τις κορφές στο άλσος,
Ιδού ! και το φεγγάρι, της γης μας ομοιόγραφο,
Έρχεται στα κρυφά κι ετούτο τώρα…» - στίχ. 15


* Και των ωρών τον αριθμό φροντίζοντας  νυχτοσκοπός αγγέλλει :
στις Γερμανικές πόλεις οι νυχτοφύλακες είχαν την υποχρέωση να φωνάζουν δυνατά τον αριθμό των ακεραίων ωρών.


** σημείωση του Michael Franz :
η αρχή της ελεγείας του Χαίλντερλιν, δηλαδή η πρώτη στροφή, από μόνη της παρουσιάζεται ως ολοκληρωμένο έργο τέχνης σε μικρογραφία .














6 σχόλια:

Roadartist είπε...

Πότε πρόλαβες;; Φαντάζομαι δε το τελείωσες, αλλά όμως το ξεκίνησες αμέσως, μπράβο! Πολύ όμορφοι στίχοι. Ευτυχώς που υπάρχουν κ οι ποιητές (θα το λέω πάντα αυτό...).

Και εγώ προσπάθησα να συνεχίσω να διαβάσω τον Ταμπούκι μήπως και κλείσει το βλέφαρο όπως είπες, μα δεν :) 4 παρά εδώ...

Καλό ξημέρωμα.

quartier libre είπε...

@
όχι, Σαυρούλα των τεχνών,
όλο το πρόλαβα.
δεν είναι και μεγάλο...

όσο γιά το
"ευτυχώς που υπάρχουν κι οι ποιητές",

ο Χαίλντερλιν είχε την άποψη ότι
"η ποίηση είναι η κορυφή της φιλοσοφίας"

φιλώ σε :)

quartier libre είπε...

@
αυτή η εξαιρετική πρώτη στροφή,
η αρχή δηλαδή της ελεγείας,
μου θύμισε ένα ποίημα Ελληνικό...

θα το βρώ...

quartier libre είπε...

@
γιά να έρθει μόνος του ο ύπνος
πρέπει να σταματήσεις
να τον περιμένεις...

οι πιό ωραίες και πιό ήσυχες ώρες γιά δουλειά,
είναι οι μικρές πρωϊνές !

να τις απολαμβάνεις, λέω.

Roadartist είπε...

Εμένα μου θύμισε τον Γιώργο Σεφέρη, που αναφέρει αυτούς τους στίχους στα Ημερολόγια Καταστρώματος :

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ

Παραμένομεν εἰς τὴν αὐτὴν θέσιν ἀναμένοντες διαταγάς - ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ

Στὸ μεταξὺ πολλὲς φορὲς μοῦ φαίνεται πὼς εἶναι πιὸ καλὰ νὰ κοιμηθεῖς
παρὰ νὰ βρίσκεσαι ἔτσι
χωρὶς σύντροφο καὶ νὰ ἐπιμένεις τόσο.
Καὶ τί νὰ κάνεις μέσα στὴν ἀναμονή, καὶ τί νὰ πεῖς;
Δὲν ξέρω. Κι οἱ ποιητὲς τί χρειάζονται σ᾿ ἕνα μικρόψυχο καιρό;

Φρειδερῖκος Χέλντερλιν, «Τὸ Ψωμὶ καὶ τὸ Κρασί»

http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/george_seferis/various.htm

Υγ για να είμαι ειλικρινής, νόμιζα πως αυτός ο στίχος ανήκει στον Σεφέρη, δεν είχα συνδυάσει πως ήταν αναφορά στον Χέλντερλιν...

quartier libre είπε...

@
Σαυρούλα των τεχνών,

είναι οι στίχοι του Χαίλντερλιν.

απλά, αυτή η μετάφραση :

«Στο μεταξύ συχνά μου φαίνεται
καλύτερα να κοιμηθώ, τι έτσι χωρίς συντρόφους να ’μαι
έτσι να ανυπομονώ και τι στο μεταξύ να κάνω, τι να πω
δεν ξέρω, κι οι ποιητές προς τι σε τέτοιον άπορο καιρό ;»

είναι η απόδοση
του Α. Κουτσουραδη.


- εξαιρετικά δύσκολο
και φιλόδοξο πράγμα
να μεταφράσει κανείς την ποίηση!... -


φιλώ σε :)