από το βιβλίο

“1821,

Η ΑΡΧΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ”

της
Αθηνάς Κακούρη

Εκδ. Πατάκη

1^η έκδοση - 2013

8^η έκδοση - 2015

από το Κεφάλαιο :

Αδιέξοδο

(* δικός μου υπότιτλος : 

ΈΤΣΙ σφυρηλατήθηκε επί αιώνες

ο χαρακτήρας της φυλής !...)

…………………………………

Προύχοντες και αρματολοί, εξ άλλου, είχαν επιζήσει επί πολλές γενεές χάρις στην τέχνη να ζυγιάζουν τους καιρούς , ώστε εγκαίρως να μεταπηδούν από το ένα στρατόπεδο στο άλλο, δηλαδή να διακρίνουν πότε ο αγώνας αποβαίνει μάταιος οπότε να προσκυνούν, αποσπώντας ό, τι μπορούσαν , χωρίς ποτέ να δίνουν σε κανέναν την ειλικρινή τους αφοσίωση.

Αυτό είναι το σύστημα του υποτελούς που αρνείται να αφομοιωθεί, σύστημα αποτελεσματικό όταν το υπέρτατο καθήκον είναι να κρατιέσαι στη ζωή για να πολεμήσεις πάλι αργότερα.

Δεν διδάσκει όμως την πίστη, τη συλλογική ευθύνη, την αλληλεγγύη και το κέρδος που έχουν ένα ένα τα άτομα όταν συσπειρώνονται με αυτοθυσία γύρω από έναν Αρχηγό που ενσαρκώνει την πατρίδα.

Πώς να επιτευχθεί όμως μια τέτοια αλλαγή νοοτροπίας, όταν πατρίδα δεν υπήρχε, παρά μόνον ως όνειρο, και στη θέση του Αρχηγού, του φυσικού προσώπου που μπορείς να το πιάσεις, να το δεις, να το ακούσεις να σου μιλά και να σε οδηγεί , βάζεις ιδέες αφηρημένες – το κράτος, η κυβέρνηση, η ισότητα -, ιδέες περίπλοκες , γεννημένες αλλού στη διάρκεια αιώνων, με τελείως άλλες συνθήκες ;

Ούτε η μία ούτε η άλλη ομάδα μπορούσε να καταλάβει γιατί δεν θα έπαιρνε το μερίδιό της από τα λάφυρα του πολέμου (και μάλιστα τα ωραία κτήματα των Τούρκων) παρά θα τα κρατούσε όλα για τον εαυτό του το κράτος.

Ποιος ήταν , δηλαδή, το κράτος ; Μήπως ήταν ο Καποδίστριας , που γύρευε να τους βάλει χέρι ;

Τα κυριότερα πρόσωπα της αντιπολίτευσης

Η σημαντικότερη μορφή της αντιπολίτευσης ήταν ο Μαυροκορδάτος – είχε πολλές ικανότητες, καμία ηθική αναστολή, και έγινε εξ αρχής ο άνθρωπος των Άγγλων.

Συνδυάστηκε εύκολα με τους Κουντουριώτηδες και αργότερα με τον Μιαούλη , σχημάτισε μέτωπο με τον Τρικούπη , και συνεργάστηκε με τους Χιώτες εμπόρους της Σύρου και των άλλων νησιών – σε όλους αυτούς προσέφερε πολιτική καθοδήγηση.

Τον Καποδίστρια αντιπάθησαν πολλοί και από τους οπλαρχηγούς και από τους προύχοντες, οι δεύτεροι συνδυάζονταν με τους πρώτους, τους οποίους μεταχειρίζονταν μέχρις ότου τα εκτελεστικά τους όργανα ξέφευγαν από τον έλεγχό τους.

Τα αίτια είχαν πάντοτε σχέση με απολαβές (προνόμια που καταργούνταν ή πολεμικές αποζημιώσεις που δεν ικανοποιούνταν) τις οποίες δεν μπορούσε το φτωχό κρατικό ταμείο να ικανοποιήσει.

Τα κυριότερα κέντρα της αντιπολίτευσης ήταν η Μάνη, που την εξουσίαζαν οι Μαυρομιχαλαίοι, και η Ύδρα, όπου κυριαρχούσαν οι Κουντουριώτηδες.