.
intra-muros

Père Lachaise

.

το μουσείο - κοιμητήριο

.

.

οι φωτογραφίες είναι

της quartier libre

στων αθανάτων...

vitraux

-ταφικό-

απάνω στον ένα
από τους 7 λόφους του Παρισιού
αναπαύονται οι αθάνατοι

κατά τον Δυτικό μεσαίωνα, ο λόφος ονομαζόταν
"το χωράφι του επισκόπου",
γιατί ανήκε στον επίσκοπο του Παρισιού

τον XII αι., ονομάστηκε
"ο λόφος των αμπελιών",
για τις καλλιέργειες που είχε

ο λόφος πέρασε κι από άλλα χέρια
μα πήρε το σημερινό όνομά του από τον Ιησουΐτη κληρικό
εξομολογητή του βασιλόπαιδα Louis XIV


το 1762
οι Ιησουϊτες παρέδωσαν τον λόφο, για να γίνει κοιμητήριο.

το 1804, το Père-Lachaise
είχε μονάχα 13 ταφικά μνημεία,

το 1805 είχε 44,

το 1806 είχε 49,

ως το 1812 είχε 833

το 1817 ο δήμος του Παρισιού
μετέφερε εκεί
τους τάφους της Ελοϊζας και του Αβελάρδου,
του Μολιέρου και του Λαφονταίν.

έτσι,
το 1830 οι τάφοι έφτασαν τους 33.000,
σήμερα έχει πάνω από 70.000 ταφικά μνημεία
και περίπου 5.500 δέντρα

διαβάζω :

.

γεννιέσαι

.

πεθαίνεις

.

ξαναγιεννιέσαι

.

να προοδεύεις χωρίς σταματημό

.

αυτός είναι ο νόμος .

.

υπέροχο κενοτάφιο

του 1269 !

η άμπελος ,

η απόσταξη

και η τροφή του ανθρώπου

σκαλισμένα στο μάρμαρο

.

λεωφόροι με λεύκες

. .

και λεωφόροι με ακακίες .

.

ici repose

ΕΔΩ ! Rossini: The Barber of Seville - Figaro's Aria

.

alfred de musset

ΕΔΩ ! http://pagesperso-orange.fr/instit/humour/sand.htm

.

Αβελάρδος και Ελοίζα

.

ΕΔΩ ! http://www.istoria.gr/jun03/avelardos.htm
.

Ο Αβελάρδος

δεν ήταν απλώς ένας μορφωμένος άνδρας που καταπιάστηκε με τη φιλοσοφία τη σκληρή περίοδο του Μεσαίωνα. Ήταν μέγας υπέρμαχος της διαλεκτικής και πολλοί ιστορικοί των νεώτερων χρόνων τον χαρακτήρισαν ως τον μεγαλύτερο ελευθερόφρονα του Μεσαίωνα, ως πρόδρομο του Γάλλου διαφωτιστή Ρουσσώ και του Γερμανού φιλοσόφου Καντ.

"Αντίο μοναδική μου !

Γιατί η καρδιά μου δεν είναι μαζί μου, αλλά με σένα,

κι όταν δεν είναι μαζί σου δε βρίσκεται πουθενά στον κόσμο..."

* Υπήρξαν οι δυό τους πολύ πριν από τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα,

οι οποίοι άλλωστε είναι μόνο πλάσματα της φαντασίας του Σαίξπηρ ...

.

ΕΔΩ ! Εικόνες για pissarro

..

aerostats !

ΕΔΩ ! http://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=138

.

jim morrison

o Champollion

.

και η

.
Στήλη της Ροζέττας ΕΔΩ !

.

Mauthausen












ΕΔΩ ! Πήρα τους δρόμους τ' ουρανού

.

.

.

ΕΔΩ ! Edith Piaf L'Hymne à l'amour

amedeo modigliani

.

ΕΔΩ ! modigliani

.

πάνω στο μνήμα του

αφίνουν μπουκαλάκια με μελάνι

και με λάδι,

μικρές ζωγραφικές τα παιδιά

και χαλικάκια

Ὄσκαρ Οὐάιλντ :

ΕΔΩ ! Ὁ Εὐτυχισμένος Πρίγκηπας

Ἑρμηνεύει ὁ Δημήτρης Χόρν

Gilbert Bécaud

ΕΔΩ ! http://www.youtube.com/watch?v=FbGNw7HzFDE&feature=related

Sous le pont Mirabeau coule la Seine

Et nos amours

:

Faut-il qu'il m'en souvienne

La joie venait toujours après la peine.
Vienne la nuit sonne l'heure

Les jours s'en vont je demeure
Les mains dans les mains restons face à face

Tandis que sous le pont de nos bras passent

Des éternels regards l'onde si lasse
Vienne la nuit sonne l'heure

Les jours s'en vont je demeure
L'amour s'en va comme cette eau courante

L'amour s'en va

Comme la vie est lente

Et comme l'Espérance est violente
Vienne la nuit sonne l'heure

Les jours s'en vont je demeure
Passent les jours et passent les semaines

Ni temps passé

Ni les amours reviennent

Sous le pont Mirabeau coule la Seine
Vienne la nuit sonne l'heure

Les jours s'en vont je demeure

:

:
Guillaume Apollinaire (alcools)

marcel proust

.

.

ΕΔΩ ! Maria CALLAS sings Carmen HABANERA in covent garden

ανθισμένες

μαγνώλιες

παντού...

μα ό, τι

.

ό, τι κι αν κάνουμε,

σε αυτά επιστρέφουμε...

.

:

:

:

:

:

:

:

:

VICTOR HUGO - “Les orientales”.

.
.





Το 1829,

ο Victor Hugo

δημοσιεύει το έργο του

“les orientales”
.
.

“οι ονειροπολήσεις μας και οι σκέψεις μας,
είναι άλλοτε Εβραϊκές, άλλοτε Τούρκικες, Ελληνικές, Πέρσικες, Αραβικές, ακόμα και Σπανιόλικες,
γιατί ακόμα και η Ισπανία είναι Ανατολή ”

.
.
Η τάση για την Ανατολή

εκφράστηκε τόσο με την ζωγραφική,

όσο και με την ποίηση και τη λογοτεχνία.






.

.
Από την εκστρατεία στην Αίγυπτο το 1797 έως το 1801
( το όνειρο της Ανατολής ενός Βοναπάρτη – Αλέξανδρου ),
ως τον θάνατο του Byron στο Μεσσολόγγι (1824),
λογαριάζοντας και το ταξίδι του Chateaubriand στην Ανατολή και την Ισπανία (1806 – 1807), η αρχή του 19ου αι., στράφηκε κατ’ εξοχήν στη Μεσόγειο και στις Ανατολίτικες όχθες της.

Η γενιά των ποιητών και των ζωγράφων, που ήσαν κοντά στον 18ο αι., επηρεάστηκε βαθειά από τον Βοναπάρτη και τις περίφημες μάχες στην Αίγυπτο.

Το ταξίδι Παρίσι – Ιερουσαλήμ, που δημοσίευσε ο Chateaubriand, στάθηκε πρότυπο για πολλούς συγγραφείς – οδοιπόρους του αιώνα, ειδικά μετά τα “orientales” του Hugo και το ταξίδι του Lamartine.
Η εποποιϊα του Byron στην Ανατολή, πυροδότησε τη φαντασία των ποιητών και των ζωγράφων.

“les orientales”

είναι απ’ ευθείας αναφορά στον αγώνα ανεξαρτησίας των Ελλήνων κατά των Τούρκων (1821 – 1829) και έτσι εκφράζεται, πολεμικά και βίαια.
.

Όμως και ο Delacroix, για παράδειγμα, καθώς και πολλοί άλλοι, πολλαπλασίασαν σε αυτά τα έργα τους τη βία, υπερασπιζόμενοι τον φιλελληνισμό.

Έτσι κι αλλιώς, στις αρχές του 19ου αι., η Ανατολή είναι τόπος προορισμού

των ταξιδιωτών (Ελλάδα, Τουρκία, Λίβανος, Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτος),

όπου η εξερεύνηση γίνεται τόσο στη φύση, όσο και μιά νοσταλγική επιστροφή στις χαμένες ρίζες.
.

Ζωγράφοι, ποιητές, διπλωμάτες, φιλόλογοι και γεωγράφοι, διασταυρώνουν ξανά και ξανά τις ανακαλύψεις τους και τις εντυπώσεις τους.

.
Σε αυτό το ιδιαίτερα ημι – ανατολίτικο περιβάλλον, ο Victor Hugo αναφέρεται και στην Ισπανία, λόγω του παρελθόντος της με τους Μαυριτανούς.

Μιά κάποια άγρια χάρη...

Στην κορυφή του ζωϊκού Πάνθεον της Ανατολής,

βρίσκονται τα άλογα με τους καβαλάρηδές τους, καθώς και τίγρεις, λιοντάρια...

ο Theophile Gautier μιλά για «μιά κάποια, ορισμένη άγρια χάρη...»
.

.

.

Sub clara nuda lucerna

.

Τα ποιήματα της σάρκας και οι γυναίκες της Ανατολής, γυναίκες σε χαρέμια, γυναίκες που λούζονται, σουλτάνες, οδαλίσκες, Ανατολίτισσες αφημένες στον αφέντη, υπάκουες ή άγριες, τρυφερές, κλεμμένες, αισθησιακές, περήφανες.
Η επιθυμία.
Ο ερωτισμός και η απειλή.

* όλες οι πληροφορίες είναι από το σχετικό έντυπο

les Orientales

Maison de V. Hugo / musee Hugo.paris.fr.