VICTOR HUGO - “Les orientales”.

.
.





Το 1829,

ο Victor Hugo

δημοσιεύει το έργο του

“les orientales”
.
.

“οι ονειροπολήσεις μας και οι σκέψεις μας,
είναι άλλοτε Εβραϊκές, άλλοτε Τούρκικες, Ελληνικές, Πέρσικες, Αραβικές, ακόμα και Σπανιόλικες,
γιατί ακόμα και η Ισπανία είναι Ανατολή ”

.
.
Η τάση για την Ανατολή

εκφράστηκε τόσο με την ζωγραφική,

όσο και με την ποίηση και τη λογοτεχνία.






.

.
Από την εκστρατεία στην Αίγυπτο το 1797 έως το 1801
( το όνειρο της Ανατολής ενός Βοναπάρτη – Αλέξανδρου ),
ως τον θάνατο του Byron στο Μεσσολόγγι (1824),
λογαριάζοντας και το ταξίδι του Chateaubriand στην Ανατολή και την Ισπανία (1806 – 1807), η αρχή του 19ου αι., στράφηκε κατ’ εξοχήν στη Μεσόγειο και στις Ανατολίτικες όχθες της.

Η γενιά των ποιητών και των ζωγράφων, που ήσαν κοντά στον 18ο αι., επηρεάστηκε βαθειά από τον Βοναπάρτη και τις περίφημες μάχες στην Αίγυπτο.

Το ταξίδι Παρίσι – Ιερουσαλήμ, που δημοσίευσε ο Chateaubriand, στάθηκε πρότυπο για πολλούς συγγραφείς – οδοιπόρους του αιώνα, ειδικά μετά τα “orientales” του Hugo και το ταξίδι του Lamartine.
Η εποποιϊα του Byron στην Ανατολή, πυροδότησε τη φαντασία των ποιητών και των ζωγράφων.

“les orientales”

είναι απ’ ευθείας αναφορά στον αγώνα ανεξαρτησίας των Ελλήνων κατά των Τούρκων (1821 – 1829) και έτσι εκφράζεται, πολεμικά και βίαια.
.

Όμως και ο Delacroix, για παράδειγμα, καθώς και πολλοί άλλοι, πολλαπλασίασαν σε αυτά τα έργα τους τη βία, υπερασπιζόμενοι τον φιλελληνισμό.

Έτσι κι αλλιώς, στις αρχές του 19ου αι., η Ανατολή είναι τόπος προορισμού

των ταξιδιωτών (Ελλάδα, Τουρκία, Λίβανος, Συρία, Παλαιστίνη, Αίγυπτος),

όπου η εξερεύνηση γίνεται τόσο στη φύση, όσο και μιά νοσταλγική επιστροφή στις χαμένες ρίζες.
.

Ζωγράφοι, ποιητές, διπλωμάτες, φιλόλογοι και γεωγράφοι, διασταυρώνουν ξανά και ξανά τις ανακαλύψεις τους και τις εντυπώσεις τους.

.
Σε αυτό το ιδιαίτερα ημι – ανατολίτικο περιβάλλον, ο Victor Hugo αναφέρεται και στην Ισπανία, λόγω του παρελθόντος της με τους Μαυριτανούς.

Μιά κάποια άγρια χάρη...

Στην κορυφή του ζωϊκού Πάνθεον της Ανατολής,

βρίσκονται τα άλογα με τους καβαλάρηδές τους, καθώς και τίγρεις, λιοντάρια...

ο Theophile Gautier μιλά για «μιά κάποια, ορισμένη άγρια χάρη...»
.

.

.

Sub clara nuda lucerna

.

Τα ποιήματα της σάρκας και οι γυναίκες της Ανατολής, γυναίκες σε χαρέμια, γυναίκες που λούζονται, σουλτάνες, οδαλίσκες, Ανατολίτισσες αφημένες στον αφέντη, υπάκουες ή άγριες, τρυφερές, κλεμμένες, αισθησιακές, περήφανες.
Η επιθυμία.
Ο ερωτισμός και η απειλή.

* όλες οι πληροφορίες είναι από το σχετικό έντυπο

les Orientales

Maison de V. Hugo / musee Hugo.paris.fr.