Κανείς δε σκιάζεται τη μοναξιά σήμερα…
Σήμερα, δεν υπάρχει η μοναξιά… Ξορκίζεται…
Σήμερα, βάζεις το χοντρό παλτό ή καμπαρντίνα – από μέσα πουλόβερ ! -, φοράς και γάντια, αν γουστάρεις και καπέλλο… Βγαίνεις στο δρόμο. Συχνάζεις, όπου συχνάζουν οι άνθρωποι… Σε πλατείες γιορτής… ή σε μικρά καφέ… το μεσημέρι σ’ εστιατόριο, μ’ ένα βιβλίο παραμάσχαλα, ή το μπλοκάκι και το στυλό… Ανακατεύεσαι με τον κόσμο, περπατάς, το απόγευμα πας σινεμά, βλέπεις και φίλους… Σε μικρά μπιστρό και σε μπαράκια.
Ή, μένεις σπίτι, χουζουρεύεις, ανοίγεις τηλεόραση, ραδιόφωνο, ξεφυλλίζεις τα καινούργια σου βιβλία, μαγειρεύεις, καλείς φίλους, παίρνεις τηλέφωνα, μιλάς μ’ ανθρώπους, μιλάς με δικούς σου ανθρώπους…
Σκέφτεσαι… Σκέφτεσαι εκείνους που αγαπάς. Τους μιλάς...
Δεν υπάρχει μοναξιά σήμερα!
Όλοι εδώ είμαστε! Ομάδα…
Δεν υπάρχει μοναξιά σήμερα!
Δε θα της κάνουμε το χατίρι!
Να πάει να τσακιστεί η καριόλα…

.

.

.

Υ.Γ.

Να μην ξεχάσουμε, να δούμε τα "101 σκυλιά της Δαλματίας"