Σαν άγρια, φρέσκα, βουνίσια

κρινάκια...

.

.

.

«Όλα μου φαίνονται μαγικά»…

-Αφιερωμένο στα προσφυγόπουλα-

Πριν έξι περίπου χρόνια,
μαθήτρια , κατέθεσε στο σχολείο, στο μάθημα της Τεχνολογίας, την παρακάτω μαρτυρία.
Η μαθήτρια, μόλις είχε έλθει στην Ελλάδα, από την (τότε) Γιουγκοσλαβία, το δε γραπτό της είναι ενδεικτικό, για το πώς βιώνουν τα παιδιά. που έρχονται να ζήσουν στην Ελλάδα, τις διαφορές στην καθημερινή ζωή...
Ευχαριστώ τον εκπαιδευτικό, που έκανε το μάθημα, γιατί τότε, μας παρεχώρησε το κείμενο του παιδιού, για τις ανάγκες σχολικής έρευνας…

Αυθεντικό κείμενο:

«Για μένα, δεν ήταν απαραίτητο να ρωτήσω τους παππούδες μου, πώς ζούσαν στα νεανικά τους χρόνια, γιατί μόλις πριν τρία χρόνια, ζούσα κι εγώ, όπως έζησαν κι εκείνοι πριν τριάντα χρόνια : στη χώρα μου δεν έχει αναπτυχθεί η τεχνολογία.
Από τότε που ήμουν πέντε χρονών, δεν γνώρισα στην Γιουγκοσλαβία, παρά μονάχα τον πόλεμο.
Θυμάμαι ότι η μητέρα μου χρειαζόταν μια ολόκληρη μέρα, για να πλύνει τα ρούχα μου. Έπρεπε να φέρνει νερό απ’ το πηγάδι, να τα βράζει κι έπειτα να τα ξεπλένει τουλάχιστον πέντε φορές. Έπλενε τα πιάτα, μετά από κάθε γεύμα.
Για να έχουμε γάλα και τυρί, άρμεγε τα πρόβατα και τις αγελάδες πρωί και βράδυ.
Τα ρούχα μας τα φτιάχναμε μόνοι μας.
Από τότε που ήρθα στην Ελλάδα, όλα είναι διαφορετικά.
Μόλις ξυπνήσει, η «καινούργια μου, Ελληνίδα μαμά», πατάει ένα κουμπί, κι αμέσως ο καφές είναι έτοιμος.
Βάζει τα ρούχα στο πλυντήριο, και μια ώρα μετά, είναι καθαρά και στεγνά.
Μετά το φαγητό, βάζει τα πιάτα στο πλυντήριο πιάτων. Μέσα σε σαράντα πέντε λεπτά, είναι κιόλας έτοιμα.
Όλα αυτά, μου φαίνονται μαγικά. Στο «ελληνικό μου σπίτι», το ηλεκτρικό λειτουργεί εύκολα, μόλις πατήσεις απαλά ένα κουμπί. Δεν κρυώνω πιά. Η θέρμανση λειτουργεί , χωρίς να χρειάζεται να πας να μαζέψεις ξύλα στο δάσος.
Η «μητέρα» μου, κάνει πάντα όλες τις δουλειές γρήγορα. Αυτή η «μαμά», δεν έχει απλά, παρά να χρησιμοποιήσει τα διάφορα μηχανήματα για να πλύνει ή να ανακατώσει. Όλα αυτά διευκολύνουν τη ζωή μας.
Η τεχνολογία, όταν την χρησιμοποιείς σωστά, επιτρέπει να εξοικονομούμε χρόνο, ώστε να τον αφιερώσουμε στην οικογένειά μας και στις άλλες μας ασχολίες.»