..

.

.

.

Χουνκιάρ Μπεγιεντί - Hünkar Beğendi
.
που πάει να πει
-το προτιμώμενο του παλατιού-

Υλικά
3 μελιτζάνες φλάσκες
2 κουτ. σούπας χυμό λεμονιού
4 κουτ. σούπας βούτυρο φρέσκο (ζωϊκό)
3 κουτ. σούπας αλεύρι
¼ lit. γάλα (ίσως λίγο παραπάνω)
200 gr. τριμμένο κασέρι
αλατοπίπερο και λίγο τριμμένο μοσχοκάρυδο

Τρυπάμε με πηρούνι γύρω-γύρω τις μελιτζάνες. Τις ψήνουμε ολόκληρες, ως να μαλακώσουν και να καεί λίγο η φλούδα τους, για να βγάλει την καπνιστή γεύση.
Τις ξεφλουδίζουμε και λιώνουμε τη σάρκα, να γίνει πουρές.
Σε κατσαρόλι, λιώνω το βούτυρο, προσθέτω ανακατεύοντας το αλεύρι και σιγά-σιγά το γάλα. (όπως φτιάχνουμε τη μπεσαμέλ).
Μόλις πήξει, το κατεβάζω απ’ τη φωτιά, προσθέτω τον πουρέ μελιτζάνας, το λεμόνι, το τυρί και το μοσχοκάρυδο.
Μπορείτε, αν θέλετε, να λιώσετε μέσα και μια σκελίδα σκόρδο (εγώ, δεν βάζω)
Είναι έτοιμο!

*Αυτόν τον πουρέ,
ο Στέλιος, ο ξάδερφός μου, χομπίστας - connaisseur μάγειρας,
τον σερβίρει με κοκκινιστό μοσχάρι.
Εγώ, το βλέπω και με αρνάκι.


*ΠΡΟΣΟΧΗ !
όταν φτιάξουμε αυτόν τον πουρέ, σε εύλογη ώρα πρέπει να τον σερβίρουμε.
ΔΕΝ ξαναζεσταινεται, γιατί νερουλιάζει (όπως νερουλιάζει και ο πουρές της πατάτας, όταν τον ξαναζεστάνουμε...)  

Καλή επιτυχία!
Να είστε καλά!
.
.
.