Signature A.K.

Τι όμορφη είναι η Αθήνα όταν βρέχει!

Σοφοκλέους.
Μυρωδιές, αχ, οι μυρωδιές! Δηλαδή, έτσι μου ρχεται να πω «μυρουδιές»! Τόσο πολύ τις απήλαυσαν τα μέσα μου!
Ευωδιές είναι…
Τσάϊ του βουνού, ρίγανη, χαμομήλι, θυμάρι, φασκόμηλο, μπαχαρικά, μπαχάρια, κίμινα, πιπέρια όλα τα χρώματα – μαυροπίπερα, ροζ, πράσινα, ζαφορά, κάρυ και κίμινο, γαρύφαλλα, κανέλλα συμβατική και κανέλλες κλωνάρια ολόκληρα, τι θες και δεν το χει η αγορά…
Και ψαρομυρουδιές… κοινώς ψαρίλα…
Ρέγγες, λακέρδες, παστοί μπακαλιάροι…
Τυριά απ’ όλη την Ελλάδα και βούτυρα, ζωντανά κουνέλια σε κλουβιά και φραγκόκοτες κι απέναντι κεριά από μυρωδάτη κηρήθρα, λιβάνι, μέλια, όσπρια …
Τι ωραία που είναι τα παζάρια…
Στα λίγα ταξίδια που έχω κάνει, σ’ όποια πόλη πήγα, ποτέ δεν έχασα τις αγορές.

Υπαίθριες αγορές, κλειστές αγορές, αγορές για κρέατα, για αλλαντικά, για κρασιά, για κρέπες στην Bretagne, αγορές λουλουδιών (θυμηθείτε αύριο να δείξουμε μιά λουλουδαγορά...), οι αγορές με τα όστρακα του Ατλαντικού… άσε τα souk, στις αγορές χαλιά, χρυσός και πολύτιμοι λίθοι...

Στις αγορές χτυπάει η ζωή της πόλης…

Και στη Σοφοκλέους χτυπάει η ζωή της πόλης...

Στη διασταύρωση με την Αθηνάς, σηκώνεις τα μάτια στη γιαγιά Ακρόπολη

Τυλιγμένη στο σύννεφο της βροχής!
Σε τι πόλη ζούμε, θε μου! όλα να της τα συγχωρείς αυτής της πόλης, όταν είσαι γωνία Σοφοκλέους κι Αθηνάς, με το κεφάλι στραμμένο στον Βράχο…

Ανεβαίνεις την China town. Πιο πάνω, ο ναός του χρήματος.
Γωνία Αριστείδου. Τα παλιά λημέρια…
Σταδίου στη βροχή, Κοραή, metro
Μες στο metro, ειδικά όταν βρίσκεις κάθισμα, έχεις χρόνο να σκέφτεσαι.

… Το πρωί, είδανε σε video τις «Νύφες», για να κάνουν εργασία.
Όταν είδαν δακρυσμένα τα ματάκια εκείνου του τρομερού τύπου, βουβό το φιλοθεάμον κοινό, να ακούγεται και το πέταγμα της μύγας.
Όταν όμως είδαν τα μαλλιά εκείνης ν’ ασπρίζουν σ’ ένα βράδυ, «αχ, κυρία, δε γίνονται αυτά τα πράγματα…»
Κι άντε, τώρα, να τους εξηγήσεις ότι γίνονται…